δια·σύρω (pf. διασέσυρκα) ;
   I tr. tirer de côté et d’autre, d’où :
      1 étirer, allonger, P. ÉG. 179, 12, etc. ;
      2 faire traîner en longueur, acc. POL. 5, 42, 4 ;
      3 tirailler, d’où déchirer, mettre en pièces, fig. DÉM. 169, 22 ; 234, 12, etc. ; joint à λοιδορούμενος, DÉM. 288, 17 ;
   II intr. se distendre, HIPPIATR. 85.

pf. -σέσυρκα Diph. 75; — Pass., pf. -σεσύρθαι Arist. Rh. Al. 1433b6: — tear in pieces, κρέα prob. in Theopomp.Hist. 76; metaph, pull to pieces, i.e.
to disparage, ridicule, Alex. 141.11, 237; διεσύρε τὰ παρόντα D. 13.12, al. ; λοιδορούμενος καὶ διασύρων Id. 18.180, cf. Plb. 4.3.13, Phld. Ir. p. 59 W., etc.
break up, disperse, σύνοδον Plb. 10.42.4.
draw through, Paul.Aeg. 6.25; — Pass., to be drawn to one side, Hippiatr. 26.

1) auseinander ziehen, zerreißen ; Medic.; τὴν σύνοδον, auseinander treiben, Pol. 10.42.
2) durchziehen, verhöhnen, schmähen ; διασέσυρκε τὴν τέχνην Diphil. Ath. VI.247c ; Aesch. 1.132 ; καὶ λοιδορεῖσθαι, Dem. 18.180, u. öfter ; χλευάζων δ., Pol. 4.3 ; – Sp., wie Luc. Nigr. 31, τί τινος, etwas an ihm ; Plut. adv. Stoic. 29 ; Pallad. 46 (IX.174).