δια·στρέφω (f. -στρέψω, etc. ; pass. f.2 διαστραφήσομαι, ao.2 διεστράφην [ᾰφ], pf. διέστραμμαι) :
      1 tourner de travers, tordre, contourner (le corps, le visage, etc.) HPC. Aph. 1251 ; XÉN. Conv. 7, 3 ; PLAT. Gorg. 524 c ; PLUT. M. 535 a ; particul. en parl. des jambes ou des pieds, ARSTT. Probl. 10, 50 ; ou des yeux : τὰ ὄμματα διαστρέφεσθαι, ARSTT. Probl. 31, 27, ou simpl. διαστρέφεσθαι, ibid. 2, avoir les yeux de travers ; en parl. de la torture, COM. (Com. fr. 4, 622) ; fig. διαστραφῆναι τὴν διάνοιαν, LUC. V. auct. 24, avoir l’esprit de travers ; p. anal. διαστρέφειν τοὺς νόμους, IS. 83, 22 ; PLUT. Lyc. 6 ; τἀληθές, DÉM. 274, 22 ; 1453, 13, donner une entorse aux lois, à la vérité ;
      2 faire tourner en tous sens, d’où porter le désordre dans : φάλαγγα, POL. 12, 20, 6, dans les rangs d’une troupe ;
      3 tourner d’un autre côté, détourner, acc. ESCHL. Suppl. 1017.

turn different ways, twist about, τὰ σώματα, as in the dance, X. Smp. 7.3; δ. τὸ πρόσωπον to distort it, Plu. 2.535a; — mostly Pass., to be distorted or twisted, of the eyes, limbs, etc., Hp. Aph. 4.49; ἡ ῥὶς δ. Id. Art. 38; μέλη διεστραμμένα Pl. Grg. 524c; to be warped, τὰ διεστραμμένα τῶν ξύλων Arist. EN 1109b6; also of persons, to have one΄s eyes distorted, or to have one΄s neck twisted (Scholl. give both interprr.), εὐδαιμονίζω δ’ εἰ διαστραφήσομαι; Ar. Eq. 175; so ἀπολαύσομαί τί γ’ εἰ δ. Id. Av. 177; of the eyes, διεστράφην ἰδών Id. Ach. 15; τὰ ὄμματα διαστρέφεσθαι Arist. Pr. 960a13; without ὄμματα, ib. 9, cf. 957b7; ὁ διεστραμμένος, opp. ὁ τυφλός, Eup. 276.3; διεστρ. τοὺς πόδας with the feet twisted, Paus. 5.18.1, cf. Arist. Pr. 896b5; of torture, τῇ κλίμακι διαστρέφονται Com.Adesp. 422; διεστράφησαν τὸν στόμαχον had their stomachs turned, Jul. Or. 6.190d. metaph, distort, pervert, [τρόπον χρηστόν] E. Fr. 597; τοὺς νόμους Is. 11.4; τὸν δικαστήν Arist. Rh. 1354a24; ὑπόληψιν Id. EN 1140b14; τῶν διαστρεφόντων (sc. παθῶν) Phld. Lib. p. 32 O. ; διαστρέψαντες τἀληθῆ having misrepresented it, D. Prooem. 46.2; — Pass., διαστραφῆναι τὴν διάνοιαν Luc. Vit. Auct. 24; γενεὰ διεστραμμένη perverse, LXX De. 32.5.
turn aside, divert, ἴχνος τὸ πρόσθεν φρενῶν A. Supp. 1017.
sens. obsc., = βινεῖν, Eup. 7 D.

verdrehen, verrenken ; ὀφθαλμούς, μέλη, Hippocr.; Plat. Gorg. 524c ; dah. διαστραφήσομαι, ich werde die Augen verdrehen, schielen, Ar. Eq. 175, vgl. Arist. Probl. 10.45 ; den Hals verdrehen, Av. 178, wie διεστράφην ἰδών, ich habe mir den Hals schief gesehen, Ach. 15 ; ξύλον διαστρεφόμενον Plat. Prot. 325d ; τὸ πρόσωπον, das Gesicht verzerren, Plut. vid. pud. 13 ; aber διεστραμμένος τοὺς πόδας, mit übereinandergeschlagenen Füßen, Pausan. 5.18.1 ; übertr., ἴχνος τὸ πρόσθεν οὐ διαστρέψω φρενός Aesch. Suppl. 995, d.i. seinen Sinn ändern ; verdrehen, entstellen, νόμους Isae. 11.4 ; Dem. 24.210 ; Plut. Lyc. 6 ; τἀληθές Dem. 18.140 ; vgl. Arist. rhet. 1.1, τὸν δικαστήν, womit nachher verglichen wird κανόνα ποιεῖν στρεβλόν ; so Pol. 8.24.1, διεστρέφετο ὑπὸ κόλακος. Auch in Unordnung bringen, φάλαγγα 12.20.6 ; σατραπείας δ. καὶ ἀφίστασθαι 5.41.1. – Pass., διαστραφῆναι τὴν διάνοιαν, verwirrt sein, Luc. vit.auct. 24.

δια-στρέφω
[in LXX for הָפַךְ, עָקַשׁ, etc. ;]
to distort, twist; metaph., to distort, pervert: Luk.23:2, Act.13:8, 10; διεστραμμένος, perverse: Mat.17:17, Luk.9:41, Act.20:30, Php.2:15.†
(AS)