δια·σπουδάζω :
      1 se donner du mal, s’appliquer avec zèle : περί τι, DH. Lys. 14, à qqe ch. ; au pass. τί μάλιστα διεσπούδασται ὅπως μὴ γένηται ; DÉM. 505, 8, qu’est-ce qu’on s’est particulièrement appliqué à empêcher ? ;
      2 briguer une charge contre (un compétiteur) DC. 36, 21 ;

Moy. c. à l’act. 1, DÉM. 681, 21 ; ARR. An. 7, 23, 12.

➳ Pf. pass. 3 sg. διεσπούδασται, au sens moy. DÉM. l. c.

do zealously; — and Pass., to be anxiously done or looked to, τί μάλιστα ἐν ἁπασι διεσπούδασται τοῖς νόμοις; D. 20.157, cf. 23.78; c. inf., δ. μὴ λαβεῖν ὑμᾶς ib. 182; διεσπούδαστο ἐλθεῖν J. AJ 15.8.1; διεσπουδάζετο abs., Arr. An. 7.23.8.
to be zealous, περί τι D.H. Lys. 14.
employ electoral corruption, D.C. 36.38; in fut. Med., Id. 52.20.

1) sehr eifrig betreiben ; διεσπούδασται ist pass. Dem. 20.157 τί μάλιστα ἐν ἅπασι τοῖς νόμοις διεσπούδασται, ὅπως μὴ γένηται, wie 23.79, hat aber active Bdtg 23.182 διεσπούδασται. μὴ λαβεῖν ὑμᾶς ; wie das med. auch Arr. An. 7.23.13 hat : ἐν μεγάλοις μεγάλως διεσπουδάζετο, er strengte sich sehr an.
2) in der Bewerbung um ein Amt wetteifern, DC. 36.21.