δια·σπείρω (f. -σπερῶ ; ao.2 pass. διεσπάρην, pf. διέσπαρμαι) :
      1 distribuer : τι τῇ στρατιῇ, HDT. 3, 13, qqe ch. à l’armée ;
      2 disperser, disséminer, en parl. de pers. HDT. 3, 68 ; fig. λόγον, XÉN. Hell. 5, 1, 25, répandre un bruit ; τοὔνομα, ISOCR. 103 b, répandre le nom (de qqn) ; particul. répandre à profusion, gaspiller, SOPH. El. 1291.

➳ Ao.2 pass. inf. réc. διασπερῆναι (p. διασπαρῆναι) NT. Ap. 8, 4.

aor.2 Pass. -εσπάρην [α] S. El. 748, etc. : — scatter or spread about, [τὰς μνέας]… αὐτοχειρίῃ διέσπειρε τῇ στρατιῇ Hdt. 3.13; διέσπειρε ἡμέας ἄλλην ἄλλῃ τάξας dispersed us, ib. 68; δ. λόγον X. HG 5.1.25; τοὔνομα εἰς τὴν Ἀσίαν Isoc. 5.104; squander, S. El. 1291; — Pass., to be scattered, κρατὸς διασπαρέντος αἵματός θ’ ὁμοῦ Id. Tr. 782; πῶλοι διεσπάρησαν ἐς μέσον δρόμον Id. El. 748; of troops, διεσπαρμένοι Th. 1.11, X. HG 5.3.1, etc. ; φύσεις ὁμοίως διεσπαρμέναι equally distributed, Pl. R. 455d, cf. Sph. 260b, etc. ; ἡ ψυχὴ διασπείρεται is dissipated, Epicur. Ep. 1 p. 21U. ; τὸ διεσπαρμένον δόγμα the current opinion, Id. Nat. 14.7; τῶν χρωμάτων διεσπαρμένων Ael. NA 11.21.

ausstreuen, verbreiten, verteilen ; δραχμὰς στρατιῇ Her. 3.13 ; πατρῴαν κτῆσιν μάτην, vergeuden, Soph. El. 1283 ; ἄλλος ἄλλοσε διεσπάρη Plat. Legg. III. 699d ; κατὰ πάντα διεσπαρμένον Soph. 260b ; διέσπαρται ὁ λόγος Lys. 11.8 ; πῶλοι διεσπάρησαν ἐς μέσον δρόμον Soph. El. 738, liefen auseinander ; διεσπάρθησαν Xen. An. 4.8.17 ist jetzt in διεσπάσθησαν geändert ; διεσπαρμένοι, zerstreut, Xen. Hell. 5.3.1, u. Sp.

δια-σπείρω
[freq. in LXX for פּוּץ, etc. ;]
to scatter abroad, disperse: Act.8:1, 4 11:19.†
(AS)