δια·σπάω-ῶ (f. άσω, etc.) séparer violemment, d’où :
      1 déchirer, mettre en pièces : σταύρωμα, XÉN. Hell. 4, 4, 10, arracher ou briser une palissade ; γέφυραν, POL. 6, 55, 1, rompre un pont ;
      2 séparer par la force : τινας, HDT. 3, 13, diverses personnes ; τινα καί τινα, XÉN. Cyr. 6, 1, 45, une personne d’une autre ; au pass. διασπᾶσθαι ἀπὸ τῶν φίλων, ARSTT. Rhet. 2, 8, 10, être séparé de ses amis ;
      3 tirailler en tous sens : τὴν πόλιν, PLAT. Rsp. 462 a, tirailler l’État par des dissensions ; τοὺς νόμους, XÉN. Cyr. 8, 5, 25, tirailler les lois, càd. les violer de mille manières, ou les interpréter selon ses intérêts ; au pass. être tiraillé (par des soucis, des obligations) LUC. D. deor. 24, 1 ;
      4 disperser, en parl. d’une armée en déroute ou en désordre, THC. 6, 98 ; ou sans idée de violence, distribuer (des troupes dans des cantonnements) XÉN. An. 1, 5, 9 ;

Moy. (f. διασπάσομαι, ao. διεσπασάμην) séparer violemment, d’où mettre en pièces, EUR. Hec. 1126, Bacch. 339 ; AR. Ran. 477, Eccl. 1076.

➳ Act. prés. sbj. 3 sg. διασπᾷ, PLAT. Rsp. 462 a.

fut. -σπάσομαι [α] Ar. Ra. 477, Ec. 1076, also -σπάσω Hdt. 7.236; aor. -έσπασα, Med. -εσπασάμην E. Hec. 1126, Ba. 339, Plu. Caes. 68; pf. -έσπακα Sch. Th. Oxy. 853i15; — Pass., aor. -εσπάσθην ; pf. -έσπασμαι (v. infr.): — tear asunder, τοὺς ἄνδρας κρεοργηδὸν δ. Hdt. 3.13, cf. E. and Ar. ll. cc., etc. ; ἐμὲ καὶ τὸν ἄνδρα δ. X. Cyr. 6.1.45; δ. τὸ σταύρωμα to break through or tear down the palisade, Id. HG 4.44.10; δ. τὴν γέφυραν, τὸ ἔδαφος, Plb. 6.55.1, Plu. Cam. 5; break up, SIG 364.10 (Ephesus, iii BC); metaph, διασπᾶν τὴν σύμπνοιαν τοῦ παντός Iamb. Protr. 21. λ’ ; — Pass., διέσπασται μελέων φύσις Emp. 63; τὸ Ἀττικὸν [ἔθνος]… διεσπασμένον ὑπὸ Πεισιστράτου Hdt. 1.59; μόνον οὐ διεσπάσθην D. 5.5; δ. ἀπὸ τῶν φίλων to be torn away from…, Arist. Rh. 1386a10. in military sense, separate part of an army from the rest, X. Cyr. 5.44.19; of army and fleet, Hdt. 7.236; δ. τὰς φάλαγγας break them up, Arist. Pol. 1303b13; — Pass., στράτευμα διεσπασμένον an army scattered and in disorder, Th. 6.98, cf. 7.44; of a fleet, Id. 8.104; τῷ διεσπάσθαι τὰς δυνάμεις to be widely scattered, X. An. 1.5.9. metaph, pull different ways, πόλεις distract states, Pl. Lg. 875a; τὰς πολιτείας D. 4.48; τοὺς νόμους X. Cyr. 8.5.25; διέσπακε τὴν ἱστορίαν has broken the continuity of the narrative, Sch. Th. l.c. ; — Pass., διασπώμενος distracted, πρὸς τοσαύτας ὑπηρεσίας Luc. DDeor. 24.1; ὑπὸ τῶν λόγων Id. Icar. 23.

(σπάω), auseinanderziehen, zerreißen ; τοὺς ἄνδρας κρεουργηδόν, Her. 3.13 ; trennen, πόλιν, Plat. Legg. IX.875a, Rep. V.462a ; διεσπασμένον καὶ ἐσχισμένον, Phil. 23e ; πᾶσα ἀρχὴ διεσπάσθη χωρὶς ἑτέρα ἀπ' ἄλλης Legg. XII.945d, wie ἀπ' ἀλλήλων Xen. Cyr. 2.1.13 ; νόμους, aufheben, 8.5.12, u. Folgde ; πολιτείας, Dem. 4.48 ; γέφυραν, abbrechen, Pol. 6.55 ; τὰς περιόδους, beim Vortrage, Plut. Dem. 6 ; Ar. hat fut. med., Eccl. 1076, Ran. 477, wie Eur. auch den aor. med. in act. Bdtg braucht Bacch. 839, Hec. 1126 ; so auch Dem. 10.19 u. Luc. – Pass., getrennt werden, auseinanderkommen, τὸ στράτευμα διεσπασμένον. Thuc. 6.98, 8.104 ; von Soldaten, zerstreut in den Quartieren umher liegen, Xen. An. 1.5.9 ; ἐκεῖσε διαπλέω ὅθεν διεσπάσθημεν Antiphan. Ath. III. 100 f. Uebertr., durch Geschäfte zerstreut sein, Luc. D.D. 24.1, u. öfter bei Sp. – S. auch διασπείρω.

δια-σπάω, -ῶ
[in LXX chiefly for נָתַק, as Jdg.16:9 ;]
to break or tear asunder: pass., ἁλύσεις, Mrk.5:4; Παῦλος, Act.23:10.†
(AS)