δια·ρρίπτω (f. -ρρίψω, ao. διέρριψα, etc.) :
   I (διά, de côté et d’autre) :
      1 jeter de côté et d’autre : ὄμμα πανταχῇ, AR. Th. 665, jeter les yeux de tous côtés ; ἀστέρες διερριμμένοι, LUC. Ic. 4, astres disséminés ; κόμαι διερριμμέναι, POL. 2, 56, 7, cheveux épars ; διερριμμένη μνήμη, POL. 3, 57, 5, mention faite çà et là ;
      2 rejeter de côté et d’autre, faire une brèche dans, acc. POL. 16, 1, 6 ;
      3 p. ext. écarter, rejeter, fig. PLAT. Ep. 343 d ; PLUT. Phil. 8 ;
   II (διά, à travers) lancer : ὀϊστόν, OD. 19, 575, un trait.

➳ Poét. διαρίπτω, AR. Th. 665. Impf. itér. 3 sg. διαρρίπτασκεν, OD. l. c.

poet. διαρίπτω, also pres. διαρριπτέω Ar. V. 59, X. Cyn. 5.8, Aeschin. 1.59, etc. : — shoot through, διαρρίπτασκεν ὀϊστόν Od. 19.575.
cast or throw about, διάριψον ὄμμα πανταχῇ fling glances round, dub. in Ar. Th. 665; τὰς ὄψιας πυκνὰ δ. Hp. Coac. 214; δ. σκέλεα Id. Prog. 3 (Pass.); δ. τὴν οὐράν, of a dog, wag the tail, X. Cyn. 6.23.
throw about, as nuts, etc., among a crowd, Ar. V. 59; χρήματά τισι Plb. 16.21.8; metaph, toss about, Pl. Ep. 343d; squander, τὸν βίον Lib. Or. 12.33; pf. part. Pass., indiscriminate, Pl. Lg. 860c; scattered, dispersed, δ. κατὰ πόλεις Plu. Phil. 8; διερριμμένην μνήμην ποιήσασθαι mention here and there, Plb. 3.57.5.
throw down, τὸν περίβολον Id. 16.1.6. intr., plunge, ἐν τῇ θαλάττῃ X. Cyn. 5.8.

Nebenform διαρριπτέω u. viell. διαρριπτάω, vgl. ῥιπτέω, ῥίπτω : durchwerfen, hin und her werfen, aus einander werfen : Hom. Od. 19.575 διαρρίπτασκεν ὀϊστόν, schoß einen Pfeil hindurch ; die Form wie von διαρριπτάω, vgl. ῥίπτασκον Il. 15.23, ῥἰπτασκε Od. 8.374, ῥιπτάζων Il. 14.257, κρύπτασκε Il. 8.272 ; Buttmann Ausf. Gramm. 2. Ausg. Bd. 1. S. 384 §.94 Anm. 4 ; – hin u. her werfen, ὄμμα πανταχῆ διάριψον Ar. Th. 665 ; ὄψιας, Hippocr.; βλέμμα διέρριπται, er hat einen unstäten, scheuen Blick, Hel.; ταῖς οὐραῖς, od. τὰς οὐρὰς διαρριπτοῦσαι κύνες, mit dem Schwanz hin- u. herschlagend, Xen. Cyn. 6.23 ; – auseinanderwerfen, zerstreuen, τὰ σκεύη διέρριψας Xen. An. 5.8.6 ; διερρίπτουν εἰς τὴν ὁδόν Aesch. 1.59 ; διερριμμένα, Plat. Legg. IX.860c ; getrennt, Plut. Philop. 8 ; zerstreut, ἀστέρες τοῦ οὐρανοῦ διερριμμένοι, Luc. Icarom. 4 ; κόμαι διερριμμέναι, Pol. 2.56.7 ; διερριμμένην ποιήσασθαι τὴν μνήμην, zerstreut, 3.57.8 ; hin-, zuwerfen, δούλω κάρυα διαρριπτοῦντε τοῖς θεωμένοις, Ar. Vesp. 59 ; διερρίπτει οἷς αὐτῷ ἐδόκει Xen. An. 7.3.22 ; Plut. Aemil. 23 ; – verwerfen, καὶ ἐλέγχειν, Plat. Ep. VII.343d ; – τὰ μέλη διαρριπτεῖν, die Glieder (zum Sprunge) ausspreizen, Arr. ven. 15.2 ; dah. intr., springen, ἐν τῇ θαλάττῃ διαρριπτῶν ἐπὶ τὸ δυνατόν Xen. Cyn. 5.8.

1. to cast or shoot through , (Odyssey by Homer)
2. to cast or throw about , a dog, to wag the tail, (Xenophon Historicus)
3. to throw about , as nuts or money among a crowd, (Aristophanes Comicus)
4. intransitive to plunge , (Xenophon Historicus) (ML)