δια·ρρέω (f. διαρρεύσομαι, ao.2 διερρύην, pf. διερρύηκα) :
   I (διά, en séparant) :
      1 litt. couler de côté et d’autre, d’où se dissoudre, s’échapper, se perdre, en parl. d’argent, DÉM. 982, 10 ; fig. en parl. de la reconnaissance, SOPH. Aj. 1267 ; en parl. de pers. être épuisé : ὑπὸ μαλακίας, PLUT. M. 32 f, par la mollesse ; δ. τῷ βίῳ, EL. V.H. 9, 24, mener une vie dissolue ;
      2 se répandre de côté et d’autre : ἐκ τῆς στρατοπεδείας, POL. 1, 74, 10, hors du camp ; en parl. de bruits, de rumeurs, PLUT. Æmil. 25 ;
      3 se distendre : χείλη διερρυηκότα, AR. Nub. 873, lèvres écartées ;
   II (διά, à travers) :
      1 couler à travers : χώραν, ISOCR. 224 b, à travers un pays ; διὰ μέσου, HDT. 7, 108, ou μέσου, EL. V.H. 3, 1, au milieu (d’un pays, d’une ville) ;
      2 suinter, TH. Ign. 41 ; en parl. d’un navire, faire eau, LUC. D. mort. 10, 1 ; d’où au pass., en parl. de pers. transpirer : δ. ἱδρῶτι, HLD. 10, 13, être inondé de sueur ;
      3 couler ou glisser à travers : τῶν χειρῶν, LUC. Gymn. 28, à travers les mains ; διὰ τῶν δακτύλων, LUC. D. mort. 17, 1, à travers les doigts.

➳ Prés. ind. 3 sg. contracte : διαρρεῖ, SOPH. Aj. 1267 ; POL. 3, 110, 8 ; LUC. D. mort. 10, 1 ; etc. ; 3 pl. non contr. -ρρέουσιν, ARSTT. H.A. 6, 15 ; partic. -ρρέων, ISOCR. 224 b ; -ρρέοντας, POL. 1, 74, 10 ; inf. contr. -ρρεῖν, D. CHRYS. 2, 355. Impf. non contr. διέρρεον, POL. 4, 58, 1. Ao.1 rare, partic. fém. διαρρεύσασα, A. TAT. 5, 22. Ao.2 part. neutre διαρρυέν, DÉM. 182, 10. Pf. inf. διερρυηκέναι, AR. Vesp. 1156 ; part. διερρυηκώς, PLUT. M. 296 c ; DL. 2, 14. — Pass. impf. 3 sg. contr. διερρεῖτο, HLD. l. c.

flow through, διὰ μέσου Hdt. 7.108; δ. μέσου αὐτοῦ Ael. VH 3.1; c. acc., τὴν χώραν Isoc. 11.14; δ. εἰς τὴν θάλατταν, of rivers, Arist. HA 569a20; — Pass., Epicur. Ep. 2 p. 47U. ; to be drenched, ἱδρῶτι Hld. 10.13; of a country, ποταμοῖς διαρρεῖσθαι Plu. 2.951f; also intr. in Act., τὸ ἔδαφος διαρρέον καὶ τὴν ἰκμάδα παρέχον Thphr. Ign. 41.
slip through, τῶν χειρῶν Luc. Anach. 28; διὰ τῶν δακτύλων Id. DMort. 17.1. of a vessel, leak, ib. 10.1. of a report, fade away, die away, Plu. Aem. 24. χείλη διερρυηκότα gaping lips, Ar. Nu. 873.
fall away like water, die or waste away, χάρις διαρρεῖ S. Aj. 1267; of the moon, wane, πάλιν διαρρεῖ κἀπὶ μηδὲν ἔρχεται Id. Fr. 871.8; to be ΄boiled to rags΄, Ar. V. 1156; of money, μὴ λαθεῖν διαρρυὲν τἀργύριον D. 37.54; of soldiers, δ. ἐκ τῆς στρατοπεδείας Plb. 1.74.10; δ. κατὰ πόλεις Plu. Sull. 27, etc. ; also δ. ὑπὸ πλούτου καὶ μαλακίας, Lat. diffluere luxuria, Id. 2.32f, cf. Ages. 14, Luc. DMort. 11.4, etc. ; δ. τῷ βίῳ lead a loose life, Ael. VH 9.24.

(ῥέω),
1) durchfließen, διὰ μέσου Her. 7.108, wie ὕδωρ διὰ τῶν δακτύλων διαρρυέν Luc. D.Mort. 17.1 ; χώραν, durch ein Land, Isocr, 11.14 ; Pol. 3.110.8 ; von einem Schiffe, leck sein, Luc. D.Mort. 10.1 ; entschlüpfen, ἐκ τῆς στρατοπεδείας Pol. 1.74.10 ; τῶν χειρῶν Luc. Gymn. 28 ; vgl. Ael. V.H. 3.1.
2) zerfließen ; ἱδρῶτι διερρεῖτο, er zerfloß vor Schweiß, Hel. 10.13 ; dah. = verschwinden, ἡ χάρις Soph. Aj. 1267 ; τὸ ἀργύριον Dem. 37.54 ; bes. ὑπὸ μαλακίας, ὑπὸ θρύψεως, Plut. Ages. 14 : Luc. D.Mort. 11.4 u. sonst ; auch διαρρεῖν τῷ βίῳ, ein lockeres Leben führen, Ael. V.H. 9.24 ; – durch Krankheit hinschwinden, Ar. Vesp. 1156 ; ὑπὸ νόσου, DL. 2.14 ; – χείλεσι διερρυηκόσι, mit aufgesperrtem Munde, Ar. Nub. 863.