δια·πνέω-ῶ (f. -πνεύσω, etc.) :
A intr.
   I souffler à travers, acc. ARSTT. Probl. 38, 3 ; au pass. XÉN. Conv. 2, 25 ;
   II s’exhaler à travers, d’où :
      1 exhaler une odeur, TH. C.P. 1, 1, 3 ;
      2 transpirer, GAL. 7, 110 ;
      3 s’évaporer, ARSTT. P.A. 3, 8, 5, etc. ;
   III respirer dans l’intervalle, PLUT. Cim. 12 ; ἐκ δυσχερείας, POL. 31, 16, 1, reprendre haleine à la suite d’un échec ;
B tr. faire évaporer, d’où au pass. s’évaporer, PLAT. Phæd. 80 c ; ARSTT. An. 1, 5, 24.

➳ Epq. διαπνείω, NONN. D. 29, 201.

Ep. διαπνείω, fut. -πνεύσομαι, blow through, of air, δ. τὸ σῶμα Arist. Pr. 967a3, cf. Mete. 370b6, etc. ; — Pass., αὔραις διαπνεῖσθαι X. Smp. 2.25, cf. Arist. HA 518a16, D.S. 5.82. intr., admit air, ἀπόφραξον ἅπαντα ὡς μὴ διαπνέειν Hero Spir. 2.21.
breathe between times, get breath, Plb. 27.9.10, Plu. Cim. 12, Ph. 1.90, al. ; ἐκ δυσχερείας Plb. 31.4.1. intr., disperse in vapour, evaporate, Arist. Resp. 479a17, PA 671a20, cf. Ph. 2.42; so, Pass., διαπίπτειν καὶ διαπνεῖσθαι Pl. Phd. 80c; δ. καὶ σήπεται τὸ σῶμα Arist. de An. 411b9. Medic., dissipate by exhalation, Aret. SA 1.7; — Pass., Gal. 15.377 (also intr. in pass. sense, διέπνευσε τὸ ἄλγος Aret. CA 1.10). Pass., of plants, exhale, διαπνεῖται καὶ ἐξατμίζεται Thphr. CP 1.1.3, cf. M.Ant 6.16; of human beings, perspire, Id. 3.1, Gal. 15.377; — so Med., Hp. Alim. 28.

(πνέω),
1) durchwehen ; αὔραις διαπνεῖσθαι, Xen. Symp. 2.25 ; Arist. u. Folgde.
2) auseinanderwehen, verwehen, bes. pass., διαλύεσθαι καὶ διαπίπτειν καὶ διαπνεῖσθαι Plat. Phaed. 80c ; Arist.; von Blumen, verriechen, Theophr.; übh. verdampfen, ausdünsten, Medic.; Sp. brauchen auch das act. in der Bdtg zerfließen, verschwinden.
3) dazwischen Atem holen, sich erholen, ἐκ δυσχερείας, Pol. 31.16 ; absol., Plut. Cim. 12.

1. to blow through : —; Pass., αὔραις διαπνεῖσθαι (Xenophon Historicus)
2. to breathe between times, get breath , (Plutarch)
3. intransitive to disperse in vapour , (Plato Philosophus) (ML)