δια·ξαίνω :
   I carder, GAL. 7, 518 ; P. ÉG. 114, 32 ; GEOP. 2, 6, 42 ;
   II p. anal. :
      1 battre comme pour carder : δ. θάλασσαν πτερύγεσσι, OPP. H. 5, 306, battre la mer de ses ailes ;
      2 tirailler, déchirer, carder brin à brin, AR. Lys. 578 ;
      3 p. suite, sans idée de violence, diviser, séparer : τὴν κόμην, HLD. 3, 3, la chevelure ; νεῦρον εἰς ἶνας, A. APHR. Probl. 2, partager un nerf en fibres ;
      4 p. ext. nettoyer comme en cardant, d’où nettoyer, en parl. de nitre, acc. STR. 529.

➳ Act. ao. part. διαξήνας, EL. N.A. 4, 46 ; ou διαξάνας, A. APHR. GEOP. ll. cc. — Pass. pf. part. διεξαμμένος, GAL. l. c. ; ou διεξασμένος, P. ÉG. l. c.

aor. -έξανα Gp. 2.6.42, but inf. -ξῆναι Ar. Lys. 578; pf. part. Pass. -εξαμμένος Gal. 8.415, -εξασμένος Dsc. 5.106, Simp. in Cael. 571.6, Paul.Aeg. 3.61: — card, shred, Ar. Lys. 578; ἐσθῆτας Str. 11.14.8; ἔριον Paul.Aeg. l.c. ; νεῦρον εἰς ἶνας Alex.Aphr. Pr. 2.52, cf. Gal. l.c. ; ἔντερον Ruf. ap. Orib. 7.26.170; of flesh, Paul.Aeg. 6.77, 88; — Pass., of alum, Dsc. l.c., to be dispersed, broken up, Simp. l.c. metaph, κόμην, of the wind, Hld. 3.3; δ. θάλασσαν πτερύγεσσι Oppian. H. 5.306; as a punishment, δ. τινά Ael. Fr. 131; — Pass., ὑπὸ Ῥωμαίων ἐκτριβέντες διεξάνθησαν ib. 130.

durchkrämpeln, ἔριον, Diosc.; ἐσθῆτας, aufkrämpeln, Strab. XI.529 ; kom. übertr., Ar. Lys. 579 ; μερίμνῃ καρδίαν, Babr. 106.23 ; – θάλασσαν πτερύγεσσιν, durchs Meer hinschießen, Opp. H. 5.306. Bei Ael. öfter = zerreißen, zerstreuen.