δι·ανύω (ao. διήνυσα, etc.) :
      1 achever, mener à terme : κέλευθον, HH. Ap. 108 ; ὁδόν, HH. Cer. 380 ; XÉN. Cyr. 1, 4, 28, un voyage ; d’où abs. διανύειν, arriver au terme d’une marche, POL. 3, 56, 1 ; εἰς τόπον, POL. 3, 53, 9, parvenir en un lieu ; p. suite, parcourir : χώραν, POL. 3, 86, 9, un pays ; πλεῖον, ARSTT. Lin. ins. 5, un plus grand espace ; avec un part. achever de : οὔ πω διήνυσεν ἀγορεύων, OD. 17, 517, il n’a pas encore fini de raconter ;
      2 continuer jusqu’au bout, avec un part. πόνοις σε διδοῦσα διήνυσεν, EUR. Or. 1663, elle n’a cessé de te livrer à des épreuves multipliées.

➳ Prés. ind. 3 pl. διανύουσι, XÉN. Mem. 2, 4, 7 ; inf. διανύειν, POL. 3, 86, 9 ; LUC. Gall. 1.

(also διανύτω S. Ichn. 64, X. Mem. 2.4.7) [υ], pf. -ήνυκα Plb. 4.11.7: — bring quite to an end, accomplish, finish, κέλευθα δ.
finish a journey, h.Cer. 380, cf. h.Ap. 108; δίαυλον E. El. 825; τὸ ἑξῆς τῆς ὁδοῦ X. l.c. ; τὸν πλοῦν ἀπὸ Τύρου Act. Ap. 21.7; πόνους Vett.Val. 330.9; τὰ προσήκοντα POxy. 1469.4 (iii AD); c. acc. loci, πολὺν διὰ πόντον ἀνύσσας having finished one΄s course over the sea, Hes. Op. 635; πλεῖον δ.
traverse, of a point moving along a line, Arist. LI 968a25, cf. Archim. Sph. Cyl. Praef., al. ; τόπους Plb. 4.11.7; abs., δ. εἰς τὰς ὑπερβολάς arrive at a place, Id. 3.53.9; — Pass., ὁδὸς διηνυσμένη ib. 63.7; aor. inf. διανυσθῆναι Hsch. ; c. part., finish doing a thing, οὔ πω κακότητα διήνυσεν ἣν ἀγορεύων Od. 17.517; but πόνοις σε διδοῦσα διήνυσεν continued giving…, E. Or. 1663; abs., live, Vett.Val. 58.17.

(ἀνύω) ganz vollenden, zu Ende bringen. Hom. Od. 17.517 ἀλλ' οὔ πω κακότητα διήνυσεν ἣν ἀγορεύων, aber noch erzählte er seine unglücklichen Schicksale nicht zu Ende. Vgl. ἀπανύω und ἐξανύω. – Folgende bes. ὁδόν, κέλευθον, H.h. Cer. 380, Ap. 108 ; Xen. Cyr. 1.4.28 ; πολὺν διὰ πόντον ἀνύσσας, Hes. O. 633, die Fahrt über das Meer vollenden ; διαύλους ἱππίους Eur. El. 825 ; χώραν, durchwandern, Pol. 3.86.9 ; auch ohne Zusatz, hinkommen, ἐς τὰς ὑπερβολάς, πρὸς τὴν πόλιν, 3.53.9, 2.54.9. Aehnl. Eur. Or. 1663 ἥ σε μυρίοις πόνοις διδοῦσα δεῦρ' ἀεὶ διήνυσεν.

δι-ανύω
[in LXX: 2Ma.12:17 * ;]
__1. to accomplish fully, finish, complete: Act.21:7 (EV).
__2. In late writers (Xen., al., Clem., I ad Cor., xxv, 3), to continue: Ac, l.with (Field, Notes, 134f.).†
(AS)