δια·νοέομαι-οοῦμαι (f. -νοήσομαι, ao. διενοήθην, pf. διανενόημαι) :
      1 penser, au sens philos. λέγω νοῦν ᾧ διανοεῖται ἡ ψυχή, ARSTT. An. 3, 4, 3, j’appelle intelligence ce au moyen de quoi l’âme pense ;
      2 avoir dans l’esprit, concevoir, acc. PLAT. Pol. 261 a, projeter, avec l’inf. prés. HDT. 2, 121, etc. ; THC. 4, 22, etc. ; avec l’inf. fut. HDT. 7, 206 ; THC. 7, 56 ;
      3 penser, méditer, en gén. : ἐν ἑαυτῷ, PLAT. Rsp. 384 a ; πρὸς αὑτόν, PLAT. Phil. 38 e, en soi-même ; τι, HDT. 6, 86 ; πρός τι, PLAT. Leg. 628 d, songer ou penser à qqe ch. ; περί τινος, PLAT. Leg. 644 d ; περί τι, ibid. 686 d, sur qqe ch. ; avec une prop. inf. penser ou supposer que, etc. PLAT. Prot. 324 b ;
      4 penser, réfléchir, faire attention à, avec ὡς et un part. PLAT. Leg. 964 a, Rsp. 523 c ;
      5 particul. penser (du bien ou du mal) de, être disposé pour : οὕτω δ. πρός τινα, PLAT. Rsp. 343 b, penser ainsi de qqn, être ainsi disposé pour qqn ; καλῶς, κακῶς δ. PLAT. Ap. 39 e ; ISOCR. 9 d, être bien, mal disposé ;
      6 faire des réflexions, rentrer en soi-même, d’où se repentir (c. μεταμέλομαι) SPT. Gen. 6, 6.

➳ Ao. διενοήθην au sens moy. ; mais part. neutre διανοηθέν au sens pass. PLAT. Leg. 654 c, Ep. 328 b. Ao. moy. διενοησάμην, DS. 20, 3.

dep. pass., im Sinne haben, gesonnen sein, beabsichtigen, seq. inf., Her. 2.121.4 ; διενένωντο ποιήσειν 7.206 (der inf. fut. ist selten, vgl. Thuc. 7.56, 8.55); Plat. Symp. 207c ; στρατεύειν Thuc. 6.93 ; διανενόησαι προστατεύειν τῆς πόλεως Xen. Mem. 3.6.2 ; auch τὴν ἀπόβασιν, die Landung beabsichtigen, Thuc. 4.29 ; durchdenken, überlegen, u. übh. denken, meinen, z.B. ἃ διανοεῖται λέγει, u. ähnl. Plat. u. Folgde, περί τινος, Plat. Theaet. 185a u. öfter, vgl. Isocr. 1.35 ; auch περί τι ὀρθῶς, Plat. Legg. III.686d ; ὑπέρ τινος, Rep. III.414e ; seq. acc. c. inf., παιδευτὴν εἶναι ἀρετήν Prot. 324b ; c. ὡς et partic., διανοοῦ ὡς ἐρῶν Legg. XII.964a ; ὡς λέγοντός μου Rep. VII.523c ; ὡς ἀνίατον τοῦτον ὄντα Legg. IX.854e ; διανοοῦνται ὡς πετόμενοι ἐν τῷ ὕπνῳ, sie glauben zu fliegen, Theaet. 158b ; ὡς μὴ ἀκουσομένων οὕτω διανοεῖσθε Rep. I.827f ; Crat. 439c ; ἐν ἑαυτῷ, bei sich, 384a ; πρὸς αὑτόν, Phil. 38e ; πρὸς πόλεως εὐδαιμονίαν, auf, Legg. I.628d ; οὕτω πρός τινα, so gegen Jem. gesinnt sein, Rep. I.343b ; πῆ καὶ πῶς χρήσεται Pol. 3.93.2 ; unterscheiden, Plat. Legg. VIII.833c ; – διανοηθέν, pass., Plat. Legg. II.654c ; Ep. VII.328b.