δια·μαρτύρομαι [ῡ]
      1 protester en prenant les dieux et les hommes à témoin, DÉM. 232, 28 ; 275, 17, etc. ; avec μή et l’inf. DÉM. 899, 5 ; ou ὅπως μή et l’inf. fut. DÉM. 1047, 24, protester devant les dieux et devant les hommes que… ne, etc. ;
      2 p. ext. protester, affirmer en gén. avec ὅτι, PLAT. Phæd. 101 a, etc. ;
      3 protester pour empêcher, interdire par une protestation, XÉN. Cyr. 7, 1, 9 ; avec μή et l’inf. ESCHN. 40, 9.

aor.1 -μαρτυράμην ; pf. -μεμαρτύρημαι [υ], Dep. ; — abs., call gods and men to witness, protest solemnly, esp. in case of falsehood or wrong, βοᾶν καὶ δ. D. 18.23, 143; δ. μή…, c. inf., Id. 33.20; δ. ὅπως μή…, c. fut., Id. 42.28; δ. τινὶ μὴ ποιεῖν protest against his doing, Aeschin. 2.89; c. inf., Plb. 1.33.5, al. ; call to witness, ὑμῖν τὸν οὐρανόν LXX Ju. 7.28. generally, protest, asseverate, Pl. Phd. 101a, etc., PSI 4.422 (iii BC); c. acc., bear witness to, τὸ εὐαγγέλιον Act. Ap. 20.24; testify, LXX De. 32.46, al. ; τῇ Ἱερουσαλὴμ τὰς ἀνομίας αὐτῆς ib. Ez. 16.2. abs., beg earnestly of one, conjure him, X. Cyr. 7.1.9; δ. καὶ παρακαλεῖν Act. Ap. 2.40; δ. τινὰ ἵνα… 1 Ep. Ti. 5.21.

1) dep. med., Götter u. Menschen zu Zeugen anrufen, beschwören, gegen erlittenes Unrecht od. falsche Anklage, seq. μή, c. inf., Dem. 33.20 u. öfter, ὅπως μὴ φανήσονται 42.28.
2) bezeugen, Plat. Phaedr. 260e, Phaed. 100e.
3) auch = beschwören, dringend bitten, Xen. Cyr. 7.1.17 ; μὴ ποιεῖν, das nicht zu tun, Pol. 1.33.5, 3.15.5 u. Sp.; καὶ κωλύειν 3.110.4.

δια-μαρτύρομαι, depon., of Ionic origin, intensive of the simple μαρτύρομαι, which see,
[in LXX chiefly for עוּד hi., usually with dative of person(s), Deu.4:26 8:19, 1Ki.8:9, al. ;]
solemnly to protest: Luk.16:28, Act.2:40 8:25 10:42 18:5 20:21, 23, 24 23:11 28:23, 1Th.4:6, Heb.2:6; in adjuration, before ἐνώπιον τ. θεοῦ, 1Ti.5:21, 2Ti.2:14 4:1 (Cremer, 415).†
(AS)