δι·αμαρτάνω (f. διαμαρτήσομαι, etc.) :
      1 s’égarer, se tromper complètement : δ. τῆς ὁδοῦ, THC. 1, 106, faire complètement fausse route ; δ. τοῦ πράγματος, DÉM. 576 fin, faire fausse route dans la direction d’une affaire ; δ. γνώμῃ, DÉM. 716, 3, se tromper complètement en raisonnant ou en jugeant ; au pass. τὰ διημαρτημένα, PLAT. Leg. 639 e, fautes ou erreurs graves ;
      2 p. suite, ne pas obtenir, échouer : τινός, THC. 2, 78, en qqe ch. ; τῶν ἐλπίδων, ISOCR. 60 a, être déçu dans ses espérances ; abs. échouer, PLAT. Theæt. 178 a ; ἔν τινι, ARSTT. Nic. 8, 13, 9 ; ou περί τι, ARSTT. Œc. 2, 1, échouer en qqe ch.

fut. -αμαρτήσομαι D. 19.151; — strengthd. for ἁμαρτάνω, miss entirely, go quite astray from, τῆς ὁδοῦ Th. 1.106; τοῦ πράγματος D. 21.192, 51.2; τοῦ ἑταίρου Pl. Phdr. 257d; τῆς ὀρθοτάτης πολιτείας Arist. Pol. 1293b25.
fail utterly of, fail of obtaining, τινός Th. 2.78; τῶν ἐλπίδων Isoc. 4.93; τοῦ ἀγῶνος Is. 6.52; τῆς εἰρήνης D. 18.30; δυοῖν χρησίμοιν οὐ δ. not to miss both of two good things, Id. 19.151. abs., fail utterly, opp. τυγχάνω, Pl. Tht. 178a; to be quite wrong, Macho 2.6; γνώμῃ in judgement, D. 24.48, 110; δ. τοῖς ὅλοις Arist. EN 1098b28; ἐν τῇ ἀρχῇ ib. 1163a3; περί τι Id. Oec. 1345b10; — Pass., τὰ πολλὰ… διημαρτημένα utter failures, Pl. Lg. 639e; διημαρτημένας δόξας Diogenian. Epicur. 2.32; διημαρτημένος faulty, of style, Phld. Rh. 1.8S., Longin. 33.1, Demetr. Eloc. 114 (also in act. sense, πολλαχῇ διημαρτημένου τοῦ Πλάτωνος Longin. 32.8, cf. Plu. 2.44e). Adv. διημαρτημένως Poll. 6.205.

(ἁμαρτάνω), ganz verfehlen, gar nicht erreichen, τινός, Thuc. 1.151 ; τοῦ ἑταίρου, Plat. Phaedr. 257d u. öfter, wie τῶν ἀνθρώπων, ein Urteil über, Rep. I.334d ; ἐλπίδων, Isocr. 4.93 ; τῆς ἐπιβουλῆς, 4.148 ; γνώμης, Dem. 24.109, u. öfter ; auch pass., τὰ πολλὰ διημαρτημένα Plat. Legg. I.639e.

1. to go astray from , τῆς ὁδοῦ (Thucydides): to fail of obtaining , τινός (Thucydides)
2. absolute to fail utterly , (Plato Philosophus) (ML)