δι·αμάω-ῶ [ᾰμ]
      1 déchirer : χιτῶνα, IL. 3, 359, une tunique ; παρηΐδα, EUR. El. 1023, la joue ;
      2 gratter : δακτύλοις χθόνα, EUR. Bacch. 709, la terre de ses doigts (pour en faire jaillir du lait) ;

Moy. :
      1 ramasser, mettre en tas, acc. POL. 3, 55, 6 ;
      2 creuser, THC. 4, 26.

fut. -ήσω, to cut through, χιτῶνα Il. 3.359; λευκὴν παρηΐδα E. El. 1023; διὰ λαιμὸν ἀμῆσαι A.R. 4.374 (tm.).
scrape or clear away, δακτύλοις δ. χθόνα E. Ba. 709; — also in Med., διαμᾶσθαι τὸν κάχληκα Th. 4.26; τὴν χιόνα Plb. 3.55.6; τὴν ψάμμον J. AJ 3.1.3.

(ἀμάω), durchmähen, durchschneiden, durchstoßen, durchhauen. Hom. ἀντικρὺ δὲ παραὶ λαπάρην διάμησε χιτῶνα | ἔγχος Il. 8.359, 7.253. Vgl. ἀπαμάω, ἐπαμάω, καταμάω. – Folgende : λευκὴν παρηΐδα Eur. El. 1023, zerkratzen, ἄκροισι δακτύλοισι χθόνα Bacch. 708, u. Sp., wie Qu.Sm. 1.620. – Med., auseinanderkratzen, aufscharren, κάχληκα Thuc. 4.26 ; χιόνα Pol. 3.55.6 ; – a.Sp.