δια·μάχομαι [μᾰ]
   I lutter avec énergie, persévérance ou acharnement :
      1 en gén. τινι, XÉN. Cyr. 3, 1, 3 ; PLAT. Rsp. 374 a ; πρός τινα, PLUT. Per. 33, contre qqn ; πρός τι, DÉM. 217, 2, contre qqe ch. ; ὑπέρ τινος, PLAT. Conv. 207 b ; περί τινος, PLAT. Men. 86 c, pour qqe ch. ; περί τινος ὡς ou ὅπως, LYS. 100, 39, pour qqe ch. afin que ; avec τὸ μή et l’inf. EUR. Alc. 694, lutter énergiquement pour ne pas, etc. ; avec μή et une prop. inf. THC. 3, 40, lutter énergiquement pour empêcher que ;
      2 dans le raisonnement, soutenir énergiquement une affirmation ; avec une prop. inf. soutenir énergiquement que, PLAT. Theæt. 158 d ; d’ord. suivi d’une prop. nég. δ. τι μὴ εἶναι, THC. 3, 42 ; δ. ὅτι οὐκ, etc. PLAT. Phæd. 106 c ; ou ὡς οὐ, PLAT. Parm. 127 e, etc. soutenir que qqe ch. n’est pas, que… ne, etc. ; ou abs. contester énergiquement : τι, PLAT. Soph. 241 d, qqe ch. ;
   II repousser énergiquement ou obstinément, AR. Eq. 339 ;
   III lutter ouvertement, PLAT. Rsp. 345 a ;
   IV lutter l’un contre l’autre, EUR. Suppl. 678.

➳ Fut. διαμαχοῦμαι, PLAT. Rsp. 374 a ; AR. Pl. 448 ; fut. ion. -μαχέσομαι, HDT. 9, 48. Pf. part. διαμεμαχημένος, PLUT. Cato mi. 10, M. 76 e.

fut. -μαχέσομαι (v.l. for -μαχεσώμεθα aor. subj.) Hdt. 9.48: — fight, contend, σιδήρῳ E. Supp. 678; εἷς πρὸς ἕνα Pl. Lg. 833e; opp. λανθάνειν, Id. R. 345a; πρός τι v.l. in D. 17.18; περὶ τῆς χώρης τοῖς ἐπιοῦσιν Hdt. 4.11; περὶ τοῦ πρότερος εἰπεῖν Ar. Eq. 339, cf. Pl. Men. 86c; περὶ τούτου ὡς οὐκ… Lys. 4.1; ὑπέρ τινος Pl. Smp. 207b; δ. μὴ μεταγνῶναι ὑμᾶς I resist to the uttermost your change of opinion, Th. 3.40; δ. τὸ μὴ θανεῖν E. Alc. 694.
exert oneself, strive earnestly, περὶ τούτου ὅπως… Pl. Prt. 325d; ὅπως μή… Id. Grg. 502b. in argument, contend or maintain that…, c. acc. et inf., Id. Tht. 158d; with a neg., δ. τι μὴ εἶναι Th. 3.42; δ. ὅτι οὐκ ἀπόλλυται Pl. Phd. 106c; ὡς οὐ… Id. Prm. 127e, etc. ; also δ. τι carry a point, Id. Sph. 261a.

(μάχομαι), mit Einem streiten, kämpfen ; Eur. Suppl. 678 ; Ar. Plut. 448 ; τινί, Plat. Soph. 260a ; Xen. Cyr. 3.1.3 ; πρός τι, Dem. 17.18 ; πρός τινα, Pol. 1.51.9 ; Plut. Pericl. 33 ; περί τινος καὶ λόγῳ καὶ ἔργῳ, Plat. Men. 86c, u. sehr oft bei Plat.; Xen. An. 5.6.25 ; καὶ χαλεπαίνω, Plut. conj. praec. p. 414 ; übh. = widerstreben, sich weigern, τὸ μὴ θανεῖν, Eur. Alc. 697 ; ἀσπίδα μὴ φέρειν, Xen. An. 5.8.23 ; μὴ μεταγνῶναι, Thuc. 3.40, d.i. verbieten. Allgem., sich anstrengen, ὅπως, Plat. Prot. 325c ; Gorg. 502b ; behaupten, sequ. acc. c. inf., Theaet. 158d ; ὅτι, Phaed. 106c.

δια-μάχομαι
[in LXX for לחם ni., Dan LXX 10:20; Sir.8:1, 3 38:28 51:19 * ;]
__1. to struggle against.
__2. In argument, to contend: Act.23:9.†
(AS)