'διαιτάω-ῶ (impf. διῄτων, f. διαιτήσω, ao. διῄτησα, pf. δεδιῄτηκα ; pass. διαιτάομαι-ῶμαι, impf. διῃτώμην, f. διαιτήσομαι, ao. διῃτήθην, pf. δεδιῄτημαι ; v. ci-dessous) :
   I (δίαιτα, genre de vie) soumettre à un régime, en parl. de malades, acc. HPC. Aph. 1243 ; PLUT. Cato ma. 23 ; au pass. être soumis à un régime, HPC. Art. 824 ; κατὰ ποτόν, HPC. Epid. 3, 1086, pour la boisson ; au pass.-moy. :
      1 vivre de telle ou telle façon : δίαιτάν τινα διαιτᾶσθαι, PLAT. Ep. 330 c, avoir un genre de vie ; δ. ἀκριϐῶς, AND. 33, 19 ; ἀνειμένως, THC. 2, 39, vivre d’une vie réglée, relâchée ; πολλὰ ἐς θεοὺς νόμιμα δεδιῄτημαι, THC. 7, 77, j’ai vécu rendant aux dieux le culte qui leur est dû ;
      2 particul. résider, habiter : ἐπ' ἀγροῦ, HDT. 1, 120 ; ἐν τοῖς ἀγροῖς, THC. 2, 14, etc. vivre à la campagne ; παρά τινι, HDT. 2, 112 ; SOPH. O.C. 928, résider ou vivre auprès de qqn ; τοὐν δόμοισιν δ. SOPH. O.C. 769, vivre à la maison ; δ. ἄνω, κάτω, LYS. 92, 31, habiter l’étage supérieur, le rez-de-chaussée ;
   II (δίαιτα, arbitrage) :
      1 être arbitre, IS. 2, 31 ; τινι, DÉM. 541, 20, être arbitre pour qqn ; δ. δίαιταν, ARSTT. fr. 414, exercer un arbitrage ; décider en arbitre : τινί τι, THCR. Idyl. 12, 34, qqe ch. pour qqn ;
      2 juger comme arbitre, d’où concilier, apaiser, faire cesser : νείκη, DH. 7, 52 ; πόλεμον, APP. Reg. 5, 1, 4, des querelles, une guerre ; avec double acc. de pers. τὴν Οἰνηΐδα καὶ τὴν Ἐρεχθηΐδα, DÉM. 1142, 26, juger ou décider pour la tribu Œnèide et la tribu Érekhthèïde ; avec double rég. à l’acc. et au dat. τινά τινι, APP. Civ. 5, 93, être arbitre entre une personne et une autre, d’où réconcilier une personne avec une autre ;
      3 p. ext. diriger, gouverner, acc. PD. O. 9, 66 ;
      4 en gén. régler, mener à terme, accomplir, acc. PD. P. 9, 68.

➳ L’augm. simple, mais, dans les composés, d’ord. double (ἐδιῃ-, ἐδεδιῃ-) : impf. διῄτων, DH. 2, 75 ; GAL. 6, 332 ; 10, 678 ; mais 3 sg. κατεδιῄτα, DÉM. 1190, 7. Ao. διῄτησα, IS. 2, 31 ; PLUT. Pomp. 12, etc. ; mais ἀπεδιῄτησα, IS. 12, 12 ; DÉM. 1013, 14 ; κατεδιῄτησα, DÉM. 541, fin ; 545, 25, etc. ; μετεδιῄτησα, LUC. D. mort. 12, 3. Pl.q.pf. 3 sg. κατεδεδιῃτήκει (sel. Bkk. καταδεδιῃ-) DÉM. 542, 6. — Pass.-moy. impf. διῃτώμην, PLAT. COM. 2-2, 669, 1 Mein. ; PLAT. Phæd. 61 e ; PLUT. Dio. 51, etc. Ao. διῃτήθην, THC. 7, 87 ; IS. 57, 40 ; mais ἐξεδιῃτήθην, DC. 48, 39. Pl.q.pf. ἐξεδεδιῄτητο (var. -διαίτητο) THC. 1, 132. — En outre ao. dor. διαίτασα [τᾱ] PD. P. 9, 68. Pass.-moy. prés. ion. διαιτέομαι, HPC. 1, 574, 580 Littré ; mais -άομαι, HDT. 1, 120 ; 5, 16. Impf. ion. διαιτώμην, HDT. 3, 65 ; 3 sg. διαιτᾶτο, HDT. 3, 15 ; 4, 95 et 121 ; mais 3 pl. διῃτέοντο (sel. d’autres, διαιτ-) LUC. Syr. 26. Ao. pass. ion. au sens moy. διαιτήθην, HDT. 2, 112. Pf. au sens moy. δεδιῄτημαι, THC. 7, 77.

Étym. διά, αἴνυμαι, litt. « diviser, répartir » la nourriture ou l’arbitrage, cf. αἴτιος, αἶσα.

'

impf. διῄτων D.H. 2.75, also ἐδιαίτων AB 91, in compos. κατεδιῄτα D. 49.19; fut. διαιτήσω Id. 29.58; aor.1 διῄτησα Is. 2.31, Plu. Pomp. 12, etc. ; ἀπεδιῄτησα Is. 12.12, D. 40.17; κατεδ- Id. 21.84, 96; μετεδ- Luc. DMort. 12.3; Dor. διαίτασα Pi. P. 9.68; pf. δεδιῄτηκα D. 33.31; plpf. κατεδεδιῃτήκει Id. 21.85; — Med. and Pass., impf. διῃτώμην Pl.Com. 168, Lys. 32.8, etc., but 2 sg. ἐδιῃτῶ Lib. Or. 64.93; Ion. διαιτώμην, ᾶτο, Hdt. 3.65, 4.95, part. διαιτεύμενος Hp. Ep. 19 (Hermes 53.64); fut. διαιτήσομαι Lys. 16.4; — pass. forms, aor. διῃτήθην Th. 7.87, Is. 6.15; διαιτήθην Hdt. 2.112 (aor. Med. only κατα-); pf. δεδιῄτημαι Th. 7.77, later διῄτημαι Hdn. 6.9.5, Gal. 6.249; plpf. ἐξεδεδιῄτητο Th. 1.132. — The double augm. and redupl. is the rule in compds., but in the simple Verb occurs only in pf. (but δεδιαίτ- in Arist. Ath. 53.4 Pap.) and plpf. : — treat, τινά πως Hp. Aph. 1.7; δ. τοὺς νοσοῦντας οἵκοι Plu. Cat. Ma. 23; κατὰ ποτόν δ. Hp. Epid. 3.9; — Pass., διαιτᾶται σκέλος Id. Art. 58, cf. Porph. Abst. 1.2. Med. and Pass., lead one΄s life, live, ἐπ’ ἀγροῦ Hdt. 1.120, cf. 123, Th. 1.6; παρά τινι Hdt. 2.112, S. OC 928; τοὐν δόμοισιν ἦν διαιτᾶσθαι γλυκύ ib. 769; ἄνω, κάτω, live up or down-stairs, Lys. 1.9; ἐν Πειραιεῖ Id. 32.8; ἐν πύργῳ Aen.Tact. 11.3; πολλὰ ἐς θεοὺς νόμιμα δ.
live in the observance of…, Th. 7.77; ἐν ὅπλοις ἀεὶ καὶ πολεμικοῖς ἔργοις διῃτημένος Hdn. l.c. ; δ. ἀκριβῶς And. 4.32; ἀνειμένως Th. 2.39, cf. 1.6, etc. ; δίαιταν δ. μοχθηράν Pl. Ep. 330c.
to be arbiter or umpire, Is. 2.29; c. inf., διῄτησαν ἡμᾶς ἀποστῆναι ib. 31; οὗτος διαιτῶν ἡμῖν D. 21.84; c. acc. cogn., δ. δίαιταν Arist. Ath. 53.5; also οἱ τὴν Οἰνηΐδα διαιτῶντες the panel of arbitrators for the tribe Oeneis, D. 47.12. c. acc. rei, arbitrate on, παισὶ φιλήματα Theoc. 12.34; νείκη D.H. 7.52.
decide, prove a thing, Pi. P. 9.68.
investigate, discuss, τι Str. 2.2.1, al. ; περί τινος ib. 3.8; criticize, τινάς Id. 1.2.1. generally, regulate, govern, πόλιν Pi. O. 9.66; abs., αὐτοτελῶς Phld. D. 1.22, cf. 24.
reconcile, τινά τινι App. BC 5.93.
moderate, regulate, Hld. 3.10, al. ; administer, τὰ ἐκ τῶν διαθηκῶν Luc. Tox. 23. (Perh. formed from διαιτάω from διά and ἰτάω (εἶμι ΄ibo΄); for sense ΙΙ cf. διαβαίνω ΙΙ. 4; δίαιτα is a post-verbal creation.)

διῃτώμην, Plat. Phaed. 61e ; Lys. 1.9 ; aor. ἐδιαίτησα u. διῄτησα, in Komposs. auch κατεδιῄτησα ; perf. δεδιῄτημαι, Thuc. 7.77 ; διῃτήθην, 7.87.
1) zu leben geben, ernähren, Medic.; bes. bestimmtes Maß im Essen u. Trinken vorschreiben, gewisse Speisen zu essen geben, Hippocr. u. A ; u. auf diese Weise kurieren, καὶ θεραπεύειν τοὺς νοσοῦντας Plut. Cat. mai. 23 ; übertr., mildern, Hel. 7.28. Med. mit aor. pass., eine gewisse Lebensart führen, ἀνειμένως, Thuc. 2.59 ; ὡς ἂν διαιτώμενοι ὑγιαίνοιεν Plat. Gorg. 449e ; sich aufhalten, wohnen, ἐν δόμοισιν Soph. O.C. 769 ; ἐπ' ἀγροῦ Her. 1.120 ; ἐν τοῖς ἀγροῖς Thuc. 2.14 ; παρ' ἡμῖν Plat. Phaed. 61e ; ἐν τῷ οἴκῳ διῃτήθη Isae. 6.15, u. sonst ; auch δίαιταν δ., eine Lebensart führen, Plut. Pericl. 34 ; πολλὰ ἐς θεοὺς νόμιμα δεδιῄτημαι Thuc. 7.77, ich habe durchaus gesetzlich gelebt.
2) Schiedsrichter sein, als Schiedsrichter entscheiden, Isae. 2.29 u. sonst ; τινί, Dem. 21.84 ; τινά, 47.12 ; νείκη, Dion.Hal. 7.52 ; Strab.; παισὶ φιλήματα, Theocr. 12.34 ; auch τινά τινι, versöhnen, App. B.C. 5.93. – Allgemeiner, = leiten, regieren ; λαόν Pind. Ol. 9.66 ; κεῖνο κεῖν' ἆμαρ διαίτασεν, vollendete, P. 9.68 ; – anordnen, Sp.

to pass one's life (MT)