δια·θρύπτω (v. les temps ci-dessous) :
      1 mettre en pièces : τὸ κρανίον, LUC. D. mort. 20, 2, briser le crâne ; au pass. être mis en pièces, en parl. d’armes, XÉN. Ages. 2, 14 ; τριχθά τε καὶ τετραχθά, IL. 3, 363, en trois et quatre morceaux ;
      2 fig. briser par une vie molle, briser en énervant, d’où énerver, efféminer, XÉN. Lac. 2, 1 ; PLAT. Lys. 210 e ; au pass. être brisé par la mollesse, être énervé, être efféminé : πλούτῳ, ESCHL. Pr. 891 ; διὰ τὸν πλοῦτον, XÉN. Mem. 4, 2, 35, par la richesse ; διατεθρύφθαι τῷ βίῳ, PLUT. Pomp. 18 ; ou τὸν βίον, EL. V.H. 13, 8, mener une vie déréglée ; p. anal. διατεθρυμμένος τὰ ὦτα κολακείαις, PLUT. Dio. 8, avoir les oreilles énervées de flatteries ;

Moy. faire des manières, minauder, en parl. d’une coquette, THCR. Idyl. 6, 15 ; d’une chanteuse, THCR. Idyl. 15, 99.

➳ Act. prés. XÉN. Lac. 2, 1 ; PLAT. Lys. 210 e. Fut. 2 sg. -θρύψεις, SPT. Lev. 3, 6. — Pass. prés. XÉN. Mem. 1, 2, 24. Ao.2 part. neutre διατρυφέν, IL. 3, 363. Ao.2 réc. διεθρύϐην, SPT. Sir. 43, 15 ; Nah. 1, 6. Pf. part. διατεθρυμμένος, v. ci-dessus.

— Pass., aor. διετρύφην [υ] Il. 3.363, διεθρύφθην D.L. 7.153, διεθρύβην [υ] LXX Na. 1.6: — break in pieces, τὸ κρανίον Luc. DMort. 20.2; φλὸξ δ. τὴν τῶν λίθων ἰσχύν Procop. Pers. 2.17; — Pass., once in Hom., τριχθά τε καὶ τετραχθὰ διατρυφέν [τὸ ξίφος] Il. l.c. ; of a drug, to be crushed, Hp. Mul. 1.74; ἀσπίδες διατεθρυμμέναι X. Ages. 2.14, cf. D.H. 9.21. metaph, break down by profligate living and indulgence, enervate, pamper, τινά Pl. Ly. 210e; σώματα X. Lac. 2.1; — Pass., to be enervated, πλούτῳ A. Pr. 891 (lyr.); διὰ τὸν πλοῦτον X. Mem. 4.2.35; ὑπὸ πολλῶν ἀνθρώπων ib. 1.2.24; διατεθρύφθαι τὸν βίον Ael. VH 13.8; τῷ βίῳ Plu. Pomp. 18; διατεθρυμμένος τὰ ὦτα κολακείαις Id. Dio 8. Adv. διατεθρυμμένως, ἔχειν Pl. Lg. 922c. Med., give oneself airs; of a prudish girl, to be coy, Theoc. 6.15; of a singer, διαθρύπτεται ἤδη is beginning her airs and graces, Id. 15.99; of a doctor, have an affected ΄bedside manner΄, Gal. 17 (2).148.

(θρύπτω), zerbrechen ; Il. 3.363 ἐρυσσάμενος ξίφος πλῆξεν κόρυθος φάλον· ἀμφὶ δ' ἄρ' αὐτῷ τριχθά τε καὶ τετραχθὰ διατρυφὲν ἔκπεσε χειρός ; Xen. Ages. 2.14 ἀσπίδας διατεθρυμμένας ; Sp., wie Luc. D.Mort. 20.2 ; τείχισμα Plut. Dion 41. – Gew. übertr., entkräften, bes. durch Ueppigkeit, verweichlichen ; καὶ χαυνόω Plat. Lys. 210e ; σώματα ἱματίων μεταβολαῖς Xen. Lac. 2.1 ; üppig machen, Ael. V.H. 9.3. – Pass., verweichlicht, verdorben werden ; διὰ τὸν πλοῦτον Xen. Mem. 4.2.35 ; διατεθρύφθαι τὸν βίον, in Schwelgerei leben, Ael. H.A. 13.8 ; τῷ βίῳ Plut. Pomp. 17 ; – übermütig, stolz gemacht werden ; πλούτῳ Aesch. Prom. 891, sich brüsten ; durch Schmeichelei, Xen. Mem. 1.2.24 ; Cyr. 7.2.23 ; κολακείαις τὰ ὦτα διατεθρυμμένος Plut. Dion 8. – Med., bes. von gefallsüchtigen Weibern, affektieren, τινί, gegen Einen kokettieren, Theocr. 6.16, wo es Andere »verhöhnen« erkl.; sich zieren, 15.99, von einer Sängerin, die zu singen anfangen will u. sich dazu in Positur setzt.

to break through (MT)