δια·δικάζω (ao. διεδίκασα) [ῐκ]
   I (διά, entre) décider entre deux parties, décider comme juge, juger, AND. 4, 42 ; PLAT. Rsp. 614 c ; Leg. 764 b ; avec un acc. τι, XÉN. Ath. 3, 4, régler un différend ; κρίσεις, PLAT. Leg. 876 b ; ἀμφισϐητήσεις, ARSTT. fr. 385, régler des procès, des contestations ; avec le gén. δ. ἀστρατείας, XÉN. Ath. 3, 5, juger un procès pour refus ou désertion de service militaire ;
   II (διά, durant, pendant) être juge pendant une année, CRITIAS (POLL. 8, 25) ;

Moy. (ao. διεδικασάμην, mais v. ci-dessous) :
      1 intenter un procès, plaider : περί τινος, PLAT. Leg. 926 d, Conv. 175 e, au sujet de qqe ch. ; τῇ βουλῇ περί τινος, DIN. 105, 5, devant le sénat au sujet de qqe ch. ; δ. ἐν φίλοις τι, DÉM. 864, 8, juger une affaire par arbitrage entre amis ;
      2 se faire juger, XÉN. Hell. 5, 3, 10 ; PLAT. Phæd. 107 d, 113 d.

➳ Ao. pass. inf. διαδικασθῆναι, au sens du moy. διαδικάσασθαι, DL. 1, 74 ; DC. 48, 12.

give judgement, And. 1.28, Pl. R. 614c, Lg. 916b (Pass.); χορηγοῖς, ἀρχὰς δ., X. Ath. 3.4; διεδίκαξαν δίκας IG 7.21 (Megara); τὰς ἀμφισβητήσεις τισί Arist. Ath. 57.2; c. gen., δ. ἀστρατείας X. Ath. 3.5 (prob. l.).
hold inquiry, esp. at Athens, of naval matters, δ. εἴ τις τὴν ναῦν μὴ ἐπισκευάζει X. Ath. 3.4; ἀριθμὸς τριήρων καὶ σκευῶν τῶν δεδικασμένων IG 2.795f60. Med., go to law, dispute, διαδικασόμενος τῇ βουλῇ περὶ ἀληθείας Din. 2.1; ταῦτα διαδικασόμεθα περὶ τῆς σοφίας Pl. Smp. 175e, etc. ; διαδικάσασθαι ἐν φίλοις τὰ πρὸς ἐμέ to settle by friendly arbitration, D. 30.2; Διαδικαζόμενοι, title of play by Dioxippus, Suid., cf. IG 2.975 iii 21, BGU 19i4 (ii AD).
submit oneself to trial, Pl. Phd. 107d, 113d, X. HG 5.3.10; later, aor. Pass. διαδικασθῆναι, = διαδικάσασθαι, D.L. 1.74, D.C. 48.12. = διὰ ὅλου τοῦ ἔτους δικάζω, Critias Fr. 71 D.

einen Prozeß als Richter entscheiden ; absol., Andoc. 1.28 ; Plat. Rep. X.614c ; τὰς κρίσεις Legg. IX.876b ; Xen. Ath. 3.4 ; vgl. Plat. Legg. VI.764b, μέχρι ἑκατὸν δραχμῶν, erkennen auf eine Geldstrafe. – Med., sich einen Prozeß entscheiden lassen, d.h. ihn führen, περί τινος, Plat. Legg. XI.926d ; Symp. 175e ; Din. 2.1, τινί ; öfter Dem.; sich richten lassen, Plat. Phaedr. 113d ; Xen. Hell. 5.3.10 ; – DL. 1.74 braucht διαδικασθῆναι = διαδικάσασθαι.