δια·δέχομαι (f. -δέξομαι, ao. διεδεξάμην, etc.) :
   I recevoir par succession, d’où :
      1 recevoir d’un autre : πλοῦτον παρά τινος, LUC. D. mort. 11, 3, hériter de la fortune de qqn ; δ. λόγον παρά τινος, DH. Rhet. 14, ou simpl. δ. λόγον, PLAT. Rsp. 576 b ; ou abs. διαδέχεσθαι, HDT. 8, 142 ; PLAT. Leg. 900 c, prendre la parole après qqn ; en parl. de royauté, de commandement, etc. avec double rég. : δ. τὴν ἀρχὴν παρά τινος, POL. 9, 23, 8, recevoir le pouvoir des mains de qqn ; τὴν ναῦν δ. τινι, DÉM. 1218, 23, succéder à qqn dans le commandement du navire ; ou simpl. avec l’acc. de la chose : δ. τὴν βασιλείαν, POL. 2, 4, 7 ; τὴν ἀρχήν, HDN 4, 2, 20 ; etc. succéder à qqn dans l’exercice de la royauté, du pouvoir, etc. ; avec le dat. ou rar. l’acc. de la pers. δ. τινι, XÉN. Cyr. 8, 6, 18 ; PLAT. Leg. 758 b ; δ. τινα, ARSTT. Pol. 4, 15, 7 ; POL. 17, 3, 6 ; STR. 795, succéder à qqn ; abs. οἱ διαδεξάμενοι, POL. 9, 34, 11, les successeurs (d’Alexandre) ;
      2 se succéder les uns aux autres : δ. τοῖς ἵπποις, XÉN. An. 1, 5, 2, se relayer avec des chevaux frais ; en parl. de royauté, de commandement, etc. : οἱ διαδεχόμενοι στρατηγοί, LYS. 135, 30, les généraux qui se succèdent dans le commandement ; subst. οἱ Πύρρου διαδεχόμενοι, APP. Ill. 1, les successeurs de Pyrrhus ;
   II mettre à la place de, remplacer : τὸν ὕπατον, DS. Exc. 2, 507, donner un successeur au consul.

fut. -ξομαι, receive one from another, δ. τὸν λόγον take up the word, i.e.
speak next, Pl. R. 576b; λόγον παρά τινος D.H. Th. 8.14; abs., διαδεξάμενοι ἔλεγον Hdt. 8.142; ἀποκρινόμενοι διαδέχεσθε Pl. Lg. 900c; δ. νόμους παρὰ τῶν θεῶν, τέχνην, Antipho 1.3, Lys. 24.6; τὴν διατριβήν, leadership of a school of philosophy, Phld. Acad. Ind. p. 58 M. δ. βασιλείαν succeed to the kingdom, Plb. 2.4.7; ἀρχὴν παρά τινος Id. 9.28.8; τὴν ναῦν δ. τινί, of a trierarch (cf. διαδοχή 1), D. 50.38; πλοῦτον παρά τινος Luc. DMort. 11.3. διαδέχεσθαί τινι succeed one, take his place, relieve him on guard, etc., Pl. Lg. 758b, X. Cyr. 8.6.18; later, δ. τινά Arist. Pol. 1299b4, Plb. 28.3.6; δ. τὰ κατὰ τὴν στρατηγίαν act for the στρατηγός, BGU 18.3 (ii AD), etc. ; τοὺς προφήτας στολισταὶ δ.
represent, PGnom. 193.
appoint a successor to, τινά Eun. Hist. p. 231 D. ; — Pass., διεδέχθη τῆς στρατηγίας was relieved of his command, Id. p. 243 D. abs., relieve one another, τοῖς ἵπποις with fresh horses, X. An. 1.5.2 (wrongly expld. as closing in from both sides by Demetr. Eloc. 93); succeed, οἱ διαδεχόμενοι στρατηγοί Lys. 13.62, cf. Arist. Pol. 1293a29; οἱ διαδεξάμενοι the successors (of Alexander), Plb. 9.34.11; οἱ τὰ Πύρρου δ. App. Ill. 7; pf. part. Pass., νὺξ εἰσάγει καὶ νὺξ ἀπωθεῖ διαδεδεγμένη in turns, by turns, S. Tr. 30; διαδεξάμενοι Act. Ap. 7.45; οἱ διαδεχόμενοι καιροί Herod.Med. ap. Orib. 7.8.3.
supersede, τὸν ὕπατον D.S. 24.1.

auf-, übernehmen, von einem früheren Besitzer überkommen ; βασιλείαν Pol. 2.4.7 ; τὰ πράγματά τινος, Einem in der Regierung folgen, 9.29.1 ; τὴν ἀρχὴν παρά τινος 9.28.8 ; οἱ διαδεξάμενοι, bes. die Nachfolger Alexanders, 9.34.11 ; wie οἱ δ. στρατηγοί, die Nachfolger im Amte, Lys. 13.62 ; νόμον παρά τινος Antiph. 1.3 ; τέχνην, Lys. 24.6 ; λόγον, die Rede aufn., nach einem Andern reden, Plat. Rep. IX.576b ; auch ohne λόγον, Her. 8.142 ; Plat. Legg. X.900c ; auch τὴν ναῦν τινι, das Schiff von Einem übernehmen, Dem. 50.38 ; übh. nachfolgen, Plat. Legg. VI.758b ; τινί, Xen. Cyr. 8.6.18 ; sonst τινά, ablösen, z.B. Strab. XVII.745 ; Pol. 3.115 ; – τοῖς ἵπποις, mit den Pferden, An. 1.5.2 ; vgl. Soph. Tr. 30.

δια-δέχομαι
[in LXX for מִשְׁנֶה (Deiss., BS, 115), פַּרְבָּר ;]
to receive through another, receive in turn: Act.7:45 (RV, in their turn; see Field, Notes, 116).†
(AS)