δια·γιγνώσκω (f. διαγνώσομαι, etc. ; v. γιγνώσκω) :
   I (διά, séparer) discerner, d’où :
      1 discerner, distinguer, reconnaître distinctement : ἄνδρα ἕκαστον, IL. 7, 424, chaque homme ; cf. AR. Pl. 90 ; εὖ δ. IL. 23, 240, bien discerner ; δ. τὸν καλόν τε καὶ τὸν αἰσχρόν, PLAT. Conv. 186 c, distinguer celui qui est beau et celui qui est laid ; δ. τὸ ὀρθὸν καὶ μή, ESCHN. 82, 26, discerner ce qui est droit de ce qui ne l’est pas ; τι πρός τι, ARSTT. Mir. 49 ; TH. H.P. 5, 3, 2, distinguer une chose d’une autre (litt. en la rapprochant d’une autre) ; avec une conj. δ. εἰ ὅμοιοί εἰσι, HDT. 1, 134, discerner s’ils sont du même rang ou non ; δ. λίνου ἡ καννάϐιός ἐστι, HDT. 4, 74, distinguer si c’est du lin ou du chanvre ; δ. πότερον… ἤ, ARSTT. Meteor. 4, 10, 12, discerner si… ou si ;
      2 p. suite, t. de droit, décider, trancher : δίκην, ESCHL. Eum. 709, un procès ; d’où abs. rendre un jugement : περί τινος, THC. 4, 46 ; LYS. 110, 18, etc. ; ὑπέρ τινος, POL. 22, 7, 5, sur une affaire ; avec une conj. δ. ὅτι, PLAT. Prot. 213 b, décider par un jugement que, etc. ; au pass. κρίσις διεγνωσμένη, THC. 3, 53, jugement rendu, cause jugée ;
      3 en gén. décider de, inf. HDT. 6, 138 ; LUC. Luct. 18 ; HDN 4, 4, 5 ; διέγνωστο αὐτοῖς avec la prop. inf. THC. 1, 118, ils avaient décidé que, etc. ;
   II (διά, à travers, en parcourant) prendre connaissance en parcourant, d’où lire jusqu’au bout ; βιϐλίον, EL. V.H. 14, 43, un livre.

➳ διαγινώσκω réc. (v. γιγνώσκω fin) LUC. Herm. 70.

Ion. and later Att. διαγινώσκω, fut. -γνώσομαι D. 50.1: — know one from the other, distinguish, discern, εὖ διαγιγνώσκοντες Il. 23.240; ἔνθα διαγνῶναι χαλεπῶς ἦν ἄνδρα ἕκαστον 7.424, cf. Ar. Pl. 91; δ. εἰ ὅμοιοί εἰσι to distinguish whether they are equals or no, Hdt. 1.134; οὐδ’ ἂν… διαγνοίη, λίνου ἢ καννάβιός ἐστι Id. 4.74; δ. τὴν βοὴν ὁποτέρα μείζων Th. 1.87; δ. διότι… Arist. Pol. 1266b16; δ. πότερον…, ἤ… Id. Mete. 389a5; δ. τὸν καλόν τε καὶ αἰσχρὸν ἔρωτα Pl. Smp. 186c; δ. τὸ ὀρθὸν καὶ μή Aeschin. 3.199; δ. τὴν θήλειαν καὶ τὸν ἄρρενα Arist. HA 613a16; δ. τοὺς νεωτέρους καὶ πρεσβυτέρους ἐκ τῶν ὀδόντων ib. 501b11; δ. ὑμᾶς ὄντας…, i.e. δ. ὑμῶν οἵτινές εἰσιν…, Ar. Eq. 518; — Pass., τὸν χαλκὸν μὴ διαγινώσκεσθαι τῇ χροᾷ πρὸς τὸν χρυσόν Arist. Mir. 834a2, cf. Thphr. HP 5.3.2; to be distinguished, celebrated, ἀρεταῖς Pi. Pae. 4.21.
discern exactly, perceive, descry, τι S. El. 1186; δ. ὅτι… Isoc. 3.47. Medic., form a diagnosis, Erasistr. ap. Gal. 8.14.
determine by vote or otherwise, c. inf., Hdt. 6.138, Luc. Am. 9, Hdn. 4.44.2; — Pass., impers. διέγνωστο αὐτοῖς λελύσθαι τὰς σπονδάς Th. 1.118. law-term, determine or decide a suit, δίκην A. Eu. 709, cf. IG 5(2).159 (Tegea, v BC), Antipho 6.3; τὰ ἀμφισβητήσιμα Id. 2.1.1; give judgement, περί τινος Th. 4.46, Lys. 7.22, D. 28.10; take cognizance of an action, PPetr. 3 p. 118 (iii BC), etc. ; — Pass., διεγνωσμένη κρίσις Th. 3.53; μενέτωσαν ἐν τοῖς διαγνωσθεῖσι Lex ap. D. 21.94. = διαναγιγνώσκω (which shd. perh. be read), read through, Plb. 3.32.2, Ph. 2.555, al.

(γιγνώσκω),
1) unterscheiden, Il. 7.424 ; εὖ δ., genau erkennen, 23.240, 470 ; τῷ δὲ ἄν τις διαγνοίη εἰ ὁμοῖοί εἰσι Her. 1.134 ; vgl. Ar. Pl. 90, οἱ δέ μ' ἐποίησαν τυφλόν, ἵνα μὴ διαγιγνώσκοιμι τούτων μηδένα ; u. Eq. 517 ; ὁ διαγιγνώσκων ἐν τούτοις τὸν καλόν τε καὶ αἰσχρὸν ἔρωτα Plat. Symp. 186c ; Rep. X.618c, u. öfter, wie Folgde.
2) entscheiden, von Gerichten, Dem. 23.28 ; τὸ πρᾶγμα Aesch. 1.63 ; von Beschlüssen, c. inf., Her. 6.138 ; διέγνωστο, es war beschlossen, Thuc. 1.118 ; κρίσις διεγνωσμένη, ausgesprochenes Urteil, 3.53 ; περί τινος, Andoc. 1.5 ; Lys. 3.2 ; ὑπέρ τινος, Pol. 22.7.5 ; sequ. ὅτι, Plat. Prot. 813b u. Sp.
3) genau prüfen, Plat. Legg. II.668c u. Sp.
4) durchlesen, Pol. 3.32.2 ; Ael. V.H. 14.43.