δια·ϐρέχω :
   I tr.
      1 traverser par l’humidité, tremper, acc. ESCHL. fr. 318 ; abs. ARSTT. Probl. 1, 55 ; au pass. être trempé, en parl. de légumes, GEOP. 17, 17, 2 ; de farine, EL. N.A. 1, 23 ; etc. ;
      2 arroser de vin, en parl. de gens ivres, HLD. 5, 31 ;
   II intr. s’humecter, se mouiller, HPC. 1221 g.

➳ Act. ao. opt. 3 sg. διαϐρέξειε, HPC. l. c. Pass. ao.1 part. διαϐρεχθείσης, GEOP. 17, 17, 2. Ao.2 part. διαϐραχείσης, GEOP. 17, 6, 19 ; διαϐραχέντα, EL. l. c. Pf. part. διαϐεϐρεγμένους, HLD. l. c.

soak, τἀρτύματα A. Fr. 306; abs., Arist. Pr. 866a10; — Pass., ἄλφιτα ζωμῷ διαβραχέντα Ael. NA 1.23, cf. Gp. 17.17.2; διαβεβρεγμένος, of a person, soaked in liquor, Hld. 5.31; πρὶν διαβραχῆναι πικροτάτους εἶναι Zeno Stoic. 1.65; ἐν οἴνῳ καὶ μέθῃ διαβραχείς Porph. Chr. 30.

durchnässen, Hippocr.; διαβεβρεγμένος, betrunken, Hel. 5.31 ; διαβραχέντων Babr. 111.19.