δια·ϐαίνω (f. διαϐήσομαι, ao.2 διέϐην, pf. διαϐέϐηκα) :
      1 avoir les jambes écartées : εὖ διαϐάς, IL. 12, 458, fermement posé, les jambes écartées, en parl. d’un guerrier prêt à combattre ; μεγάλα δ. LUC. Anach. 32, faire de grandes enjambées ; en parl. de gens qui soulèvent un lourd fardeau, XÉN. Eq. 1, 14 ; en parl. de choses : σφυρὰ διαϐεϐηκότα, HPC. 808 e, talons écartés ; κολοσσοὶ διαϐεϐηκότες, PLUT. M. 779 e, colosses qui ont les jambes écartées ; fig. ὀνόματα διαϐεϐηκότα, DH. Comp. 22, mots qui s’écartent et se développent, càd. très longs ; t. de pros. en parl. du pied appelé molosse, ibid. 17 ;
      2 traverser, franchir : ταφρόν, IL. 12, 50, franchir un fossé ; ποταμόν, HDT. 1, 75, etc. ; XÉN. HDN etc. ; ou διὰ ποταμοῦ, XÉN. An. 4, 8, 2, traverser un fleuve ; d’où abs. (s.-e. θάλασσαν ou ποταμόν) franchir la mer ou traverser un fleuve, THC. 1, 114 ; avec un n. de lieu : ἐς Ἤλιδα διαϐήμεναι, OD. 4, 635, traverser la mer pour aller en Élide ; ἐπὶ (ms. περὶ) τὴν Κιλικίαν, DS. 11, 77, pour venir en Cilicie ; avec πρός et l’acc. PLAT. Phædr. 229 b ;
      3 fig. passer : ἐπὶ μείζω, ARR. Epict. 1, 18, 18, passer à des choses plus importantes.

➳ Ao.2 inf. épq. -ϐήμεναι, OD. l. c.

fut. -βήσομαι ; aor. -έβην, Aeol. part. ζάβαις Alc. Supp. 7.3; intr., stride, walk or stand with legs apart, εὖ διαβάς, of a man planting himself firmly for fighting, Il. 12.458, Tyrt. 11.21; ὡδὶ διαβάς Ar. V. 688; τοσόνδε βῆμα διαβεβηκότος Id. Eq. 77; opp. συμβεβηκώς, X. Eq. 1.14; πόδας μὴ βεβῶτας Hp. Art. 43, cf. D.S. 4.76; κολοσσοὶ βεβηκότες Plu. 2.779f; simply, spacious, δόμοι Corn. ND 15; metaph, μεγάλα δ. ἐπί τινα to go with huge strides against…, Luc. Anach. 32; ὀνόματα βεβηκότα εἰς πλάτος great straddling words, D.H. Comp. 22; [ποὺς] βεβηκώς with a mighty stride, ib. 17; c. acc. cogn., αἱ ἁρμονίαι διαβεβήκασι εὐμεγέθεις διαβάσεις ib. 20; also ἐξερείσματα χρόνων πρὸς ἑδραῖον βεβηκότα μέγεθος Longin. 40.4. c. acc., step across, pass over, τάφρον Il. 12.50; πόρον Ὠκεανοῖο Hes. Th. 292, cf. A. Pers. 865 (lyr.); Ἀχέροντα Alc. l.c. ; ποταμόν Hdt. 1.75, etc., cf. 7.35; also διὰ ποταμοῦ X. An. 4.8.2. abs. (θάλασσαν or ποταμόν being omitted), cross over, Ἤλιδ’ ἐς εὐρύχορον διαβήμεναι Od. 4.635; <ἐς> τήνδε τὴν ἤπειρον Hdt. 4.118; πλοίῳ Id. 1.186, cf. Th. 1.114, Pl. Phdr. 229c, etc. ; metaph, τῷ λόγῳ διέβαινε ἐς Εὐρυβιάδεα he went over to him, Hdt. 8.62; δ. ἐπὶ τὰ μείζω Arr. Epict. 1.18.18. πόθεν… διαβέβηκε τὸ ἀργύριον from what sources the money has mounted up, Plu. 2.829e.
bestride, AP 5.54 (Diosc.).
decide, δίκας SIG 426.7 (Teos, iii BC).
come home to, affect, εἴς τινα Diog.Oen. 2, Steph. in Rh. 281.5.

(βαίνω),
1) ausschreiten, die Beine ausspreizen, εὖ διαβάς Il. 12.458, weit ausschreiten, festen Fuß fassen ; vgl. Tyrt. 2.21 ; Ap.Rh. 3.1294 ; τοσόνδε δ' αὐτοῦ βῆμα διαβεβηκότος Ar. Eq. 78 ; vgl. Xen. Eq. 1.14 ; Arist. H.A. 5.2 ; μεγάλα, weit ausschreiten, Luc. Gymn. 32 ; ἀνδριάντες διαβεβηκότες, mit getrennten, ausgespreizten Beinen, Plut. ad pr. iner. 2.
2) übergehen, überschreiten, τάφρον, Il. 12.50 ; ποταμόν, über einen Fluß gehen, Her. 7.35 ; oft Xen.; διὰ ποταμοῦ, An. 4.8.2 ; über das Meer, Ἔλιδ' ἐς εὐρύχορον διαβήμεναι, nach Elis übersetzen, Od. 4.635, wie Thuc. 1.114 ; πρός τι, Plat. Phaedr. 229b ; mit dem bloßen accus., τὴν ἤπειρον, Her. 4.118 ; übertr., τῷ λόγῳ εἴς τινα, auf Einen übergehen, Her. 8.62.

δια-βαίνω
[in LXX chiefly for עבר ;]
__1. to make a stride.
__2. to step across, cross over;
__(a) trans.: τ. θάλασσαι, Heb.11:29;
__(b) intrans.: before εἰς, Act.16:9; πρός, Luk.16:26.†
(AS)