ος, ον, qui est de travers, contrefait, en parl. du corps, ESCHL. Pr. 673 ; LUC. Ind. 7 ; des yeux, qui a les yeux de travers, ATH. 339 f ; ou hagards, SOPH. Aj. 447 ; ou rendus hagards par la souffrance, SOPH. Tr. 794 ; fig. en parl. de l’esprit, ESCHL. Pr. 673.

Étym. διαστρέφω.

ον, twisted, distorted, δ. καὶ ἔμπηρα καὶ ἀπόπληκτα Hdt. 1.167; μορφὴ καὶ φρένες δ. A. Pr. 673, cf. S. Aj. 447; ὀφθαλμός Id. Tr. 794; δ. κόρας ἑλίσσουσ’ E. Ba. 1122, cf. 1166 (lyr.); of a person, δ. τοὺς ὀφθαλμούς, τὸ σῶμα, Ath. 8.339f, Luc. Ind. 7.
Adv. -φως incorrectly, λέγειν S.E. M. 1.152.

verkehrt, verdreht, verschoben ; μορφὴ καὶ φρένες Aesch. Prom. 668 ; vgl. Soph. Aj. 442 ; bes. von den Augen, διάστροφον ὀφθαλμὸν ἄρας, das brechende Auge, Trach. 791 ; κόρας δ. ἑλίσσειν Eur. Bacch. 1120 ; ζῷα, verkrüppelt, Her. 1.167 ; διάστροφος τοὺς ὀφθαλμούς bei Ath. VIII.339f ; Luc. sogar διάστροφος τὸ σῶμα, adv.Ind. 7 ; κατὰ τὸ σωμάτιον, M.Anton. 1.16 ; κύνες διάστροφοι τοὺς πόδας, Poll. 5.62.