εως (ἡ) :
A act. action de placer çà et là, de disposer, d’arranger (litt. ἡ τοῦ ἔχοντος μέρη τάξις, ARSTT. Metaph. 4, 19, l’arrangement de ce qui a des parties) ; d’où :
   I disposition, arrangement, ordonnance (d’un État, d’une institution, etc.) PLAT. Leg. 710 b, etc. ; particul. :
      1 art de disposer la matière d’un ouvrage, d’une œuvre d’art, p. opp. à l’ « invention (εὕρεσις) », PLAT. Phædr. 236 a ; POL. 34, 4, 1, etc. ; joint à « αὔξησις, le développement », POL. 2, 61, 1 ; δ. τῶν λεγομένων, PLUT. Dem. 7, la manière de faire valoir ce qu’on dit ; d’où p. ext. sujet de drame, d’œuvre dramatique, HÉRON, Aut. 263, etc. ; sujet de tableau, CALLIX. (ATH. 210 b) ;
      2 description géographique, STR. 9 ;
      3 distribution d’un avoir (par voie de testament), dispositions testamentaires (cf. διαθήκη) LYS. fr. 44 ; PLAT. Leg. 922 b ;
   II droit de disposer de, càd. de vendre, d’aliéner, etc. ; libre disposition, ISOCR. 224 b ; PLUT. Sol. 24, etc. ; d’où ressources dont on dispose, ARSTT. Rhet. 1, 12, 8 ;
B pass. manière d’être disposé, d’où :
   I dispositions du corps (état de santé, tempérament, etc.) HPC. V. med. 10 ; ARSTT. Categ. 8, 5, etc. ; dispositions de l’âme ou de l’esprit, PLAT. Rsp. 489 a ; joint à ἕξις, PLAT. Phil. 11 d, mais distinct de ἕξις, ARSTT. An. 2, 5, 6 ;
   II manière d’être d’un verbe, càd. :
      1 qualité d’un verbe transitif ou intransitif, actif, passif ou moyen, etc. DYSC. Pron. 312 b ; 349 a ; Synt. 229, 25 ; 226, 10 ; D. THR. 637, 29 ; 638, 8 ; Ps.-PLUT. V. Hom. 2, 55 ;
      2 notion que marque un temps de verbe, DYSC. Synt. 76, 21.

Étym. διατίθημι.

εως, ἡ, (< διατίθημι) placing in order, arrangement (ἡ τοῦ ἔχοντος μέρη τάξις Arist. Metaph. 1022b1), Antipho Soph. 24a; πολιτείας Pl. Lg. 710b; τῶν ξενίων Id. Ti. 27a.
disposition or composition in a work of art (opp. εὕρεσις), Id. Phdr. 236a; opp. ἱστορία, μῦθος, Plb. 34.44.1, Plu. Arat. 32, etc. ; δ. ᾠδῆς Eup. 303; τῶν ἐπῶν Phryn.Com. 55; plan of a building, Plu. Per. 13; subject of a picture, etc., Polem. ap. Ath. 5.210b; δ. μυθολογίας Plu. 2.16b; representation in a play, Hero Aut. 20.2; in pl., word-painting, Plu. 2.17b; of geographical description, Str. 1.1.16; rhetorical art, μετ’ αὐξήσεως καὶ διαθέσεως Plb. 2.61.1. in oratory, delivery, Plu. Dem. 7; δ. σώματός τε καὶ τόνου φωνῆς Longin. Rh. p. 194H.
disposition of property, will, testament, = διαθήκη, Lys. Fr. 44, Pl. Lg. 922b.
disposing of, sale, τῶν περιόντων Isoc. 11.14, cf. PTeb. 38.10 (ii BC), Str. 11.2.12, Plu. Sol. 24; οἷς δ. εὔπορος, perh.
means of disposing of it, of making away with it, Arist. Rh. 1372a33 (possibly, inventive disposition). δ. ἔγγραφος written report, POxy. 52.13 (iv AD). = διάθεμα, Procl. in Cra. p. 10P. (pl.). (from Pass.) bodily state, condition, Hp. VM 7, Arist. GA 778b34; δ. τοῦ σώματος Philem. 95.4; δ. ὑγιεινή, νοσώδης, Gal. 5.826, 17 (2).238; ἕξις defined as δ. μόνιμος Id. 5.826; νευρικὴ δ. OGI 331.11 (Pergam.); of the mind, Antipho Soph. 24a; ἕξις ψυχῆς καὶ δ. Pl. Phlb. 11d; distd. from ἕξις, Arist. Cat. 8b28, de An. 417b15, Zeno and Chrysipp. Stoic. 1.50, 3.111; δ. ἁμαρτωλός Phld. Lib. p. 560., al. ; δ. σωματική, ψυχική, A.D. Synt. 278.10; pl., Diotog. ap. Stob. 4.7.62.
disposition towards persons, Pl. R. 489a; propensity, Cic. Att. 14.3.2; πρός τινα Sch. E. Hec. 8. generally, state, condition, τὴν βασιγείαν εἰς τὴν ἀρχαίαν δ. κατέστησεν OGI 219.11 (Sigeum, iv/iii BC). Gramm., force, function, τοῦ ὀνόματος δ. εἰσὶ δύο, ἐνέργεια καὶ πάθος (e.g. κριτής, κριτός) D.T. 637.29; esp. of the voices of the verb, δ. εἰσὶ τρεῖς, ἐνέργεια, πάθος, μεσότης Id. 638.8; δ. παθητική, μέση, A.D. Synt. 210.19, 226.10; also of tense, χρονικὴ δ. ib. 251.1 (s.v.l.); διαβατικὴ δ. transitive force, ib. 43.18.

ἡ,
1) das Auseinanderstellen, Anordnen, Arist. Metaph. 4.19 τοῦ ἔχοντος μέρη τάξις ἢ κατὰ τόπον ἢ κατὰ δύναμιν ἢ κατ' εἶδος ; τῶν ξενίων, τῆς πολιτείας, Plat. Tim. 27a, Legg. IV.710b ; neben εὕρεσις, dispositio, Phaedr. 236a ; testamentarische Anordnung, Legg. XI.922b ; Lys.; Verteilung der Figuren in einem Bilde, Ath. V.210b ; die dargestellten Gegenstände selber, Plut. Brut. 23 u. öfter ; die Darstellung, sowohl durch Farbe, als durch Worte ; auch von geographischer Darstellung, Strab. 1.1.16 ; – νόμων, τῆς πόλεως, Plat. Legg. I.624a, Rep. IX.579e.
2) Ausstellung zum Verkauf, Harp. aus Antiph.; Isocr. 11.14 ; Plut. Sol. 24 u. öfter ; διάθεσιν τῶν ἔργων οὐκ ἔχειν, nicht verkaufen können, Plut. Lyc. 9.
3) vom pass., Zustand, Verfassung ; vom Körper, z.B. νοσώδεις, Galen.; αἱ περὶ τὰ σώματα Pol. 3.7.5 ; λοιμική, 2.31.10 ; u. bes. Gemütszustand, Gesinnung, καὶ ἕξις ψυχῆς, Plat. Phil. 11d ; Legg. VII.791a ; παραστατική, Pol. 1.67.7 ; Lage, οὐχ ὁμήρων, ἀλλ' αἰχμαλώτων, 10.38.2. Vgl. ὁ μάγειρός ἐσθ' ὁ τέλειος ἑτέρα διάθεσις, Nicomach. com. Ath. VII.291 (v. 11).
Bei den Gramm. genus verbi, Apoll.Dysc. synt. 210.18.

1. a disposition, arrangement , (Plato Philosophus)
2. the composition in a work of art, as opp. to εὕρεσις, (Plato Philosophus)
3. a disposition of property, = διαθήκη, (Plato Philosophus)
4. a disposing of, selling, sale , (Plutarch)
5. a man's disposition , (Plato Philosophus) (ML)