'δι·ΐστημι :
A tr. (aux temps suiv. : prés., impf., f. διαστήσω, ao.1 διέστησα) ;
   I. 1 établir de côté et d’autre : τοὺς λόχους, THC. 4, 74, porter ses bataillons de différents côtés ;
      2 établir de distance en distance : κίονες διεστάθησαν, CALLIX. (ATH. 196 b) des colonnes avaient été placées de distance en distance ;
   II p. suite :
      1 séparer : κατ' εἴδη, PLAT. Phil. 23 d ; εἰς μέρη, DÉM. 245, 23, en espèces, en parties ; τι ἀπό τινος, PLUT. M. 662 b ; τί τινος, ATH. 303 d, séparer une chose d’une autre ; τινά τινος, PLUT. Ant. 84 ; τινὰ ἀπό τινος, DH. 9, 17, une personne d’une autre ; fig. τὴν Ἑλλάδα, HDT. 9, 2, désunir la Grèce ; τινά τινος, AR. Vesp. 41 ; THC. 6, 77, détacher une personne d’une autre ;
      2 distinguer : τί τινος, ATH. 303 d, une chose d’une autre ;
B intr. (aux temps suiv. : ao.2 διέστην, pf. διέστηκα, pl.q.pf. διειστήκειν) :
      1 se séparer, s’écarter : τὰ διεστεῶτα, HDT. 7, 129, déchirures du sol ;
      2 p. ext. s’éloigner, se retirer, en parl. d’une armée qui se retire devant une autre, POL. 10, 3, 6 ; διέστησαν χωρίς, HDT. 8, 16, ils se retirèrent chacun de son côté ;
      3 s’établir de distance en distance, THC. 4, 32 ;
      4 se désunir, être désuni : διαστήτην ἐρίσαντε, IL. 1, 6, ils se brouillèrent après s’être querellés ; ἡ Πελοπόννησος ἅπασα διειστήκει, DÉM. 231, 5, tout le Péloponnèse était divisé ;
      5 fig. être éloigné de, gén. LGN 8, 2 ; d’où être différent : πλούτου ἀρέτη διέστηκεν, PLAT. Rsp. 550 e, la vertu est en opposition avec la fortune ; διέστηκε πρὸς ἄλληλα, ARSTT. Pol. 1, 5, 8 (le mâle et la femelle) sont différents l’un de l’autre ;

Moy. διΐσταμαι (impf. διϊστάμην, f. διαστήσομαι) :
   I tr.
      1 établir de côté et d’autre : ἀράχνια λεπτά, THCR. Idyl. 16, 96, tendre de côté et d’autre des toiles minces, en parl. d’araignées ;
      2 p. suite, séparer, distinguer, PLAT. Tim. 63, etc. ;
   II intr. s’écarter, se séparer : θάλασσα διΐστατο, IL. 13, 29, la mer s’écartait (s’entrouvrait).

➳ Impf. 3 sg. διΐστη, PLUT. Pomp. 19. Ao.2 part. neutre διαστάν, SOPH. O.C. 1662. Pl.q.pf. 3 sg. διειστήκει, v. ci-dessus.

'

fut. διαστήσω, set apart, separate, τοὺς λόχους Th. 4.74; κατ’ εἴδη Pl. Phlb. 23d; διέστησεν [αὐτοὺς] εἰς μέρη πολλά D. 18.61; ζῶντας ἡμᾶς οὐθὲν ἀλλήλων διέστησε Plu. Ant. 84; — Pass., κίονες διεστάθησαν Callix. 2.
set one at variance with another, τινά τινος Ar. V. 41, Th. 6.77; δ. τὴν Ἑλλάδα divide it into factions, Hdt. 9.2; δ. τοὺς πένητας ἀπὸ τῶν εὐπόρων D.H. 9.17. μέσας διαστήσας ἡμέρας δύο having left an interval of two days, Epigr.Gr. 996.7, cf. BKT 3.20.
distinguish, τί τινος Ath. 7.305d, cf. Aret. SA 2.2.
inflate, κενοὺς ἀσκούς Demoph. Sim. 57. more freq. in Pass., with aor.2, pf., and plpf. Act. : — stand apart, be divided, Il., mostly in aor.2, 24.718, al. ; once in impf. Med., θάλασσα διΐστατο the sea made way, opened, 13.29; διαστὰν γῆς βάθρον yawning wide, S. OC 1662; τὰ διεστεῶτα ὑπὸ σεισμοῦ Hdt. 7.129; διεστῶτα, opp. ἡνωμένα, Chrysipp. Stoic. 2.124, al. ; ἔτους διεστῶτος after an interval of a year, SIG 344.119 (Teos).
stand with legs apart, Luc. Ner. 7. of persons, stand apart, be at variance, διαστήτην ἐρίσαντε Il. 1.6; εἴ τινές που διασταῖεν Th. 1.18; διέστη ἐς ξυμμαχίαν ἑκατέρων sided with one or the other party, ib. 15; κατὰ πόλεις διέσταμεν Id. 4.61; διεστηκότες εἰς δύο D. 10.4, cf. 18.18; ἐρίζειν καὶ διεστάναι Id. 2.29; simply, differ, be different, πλούτου ἀρετὴ διέστηκεν Pl. R. 550e; πρὸς ἄλληλα Arist. Pol. 1256a29, cf. Po. 1448a17; ἡ ἀριστοκρατία διέστηκεν ἀπὸ ταύτης πολὺ τῆς πολιτείας Id. Pol. 1289b3; οὖρα διεστηκότα not homogeneous, Hp. Aph. 7.33.
part after fighting, Hdt. 1.76, 8.16, 18; hence, to be reconciled, Isoc. 5.38. of an army, retire, Plb. 10.3.6.
stand at certain distances or intervals, Hdt. 2.66; of guards in a row, Id. 3.72; of post-stations, Id. 8.98; of soldiers, δ. κατὰ διακοσίους Th. 4.32; διάστηθι mark distances! a word of command, Ael. Tact. 12.11; Geom., ἴσα ἀπ’ ἀλλάλων διέστακεν are equidistant from one another, Archim. Aequil. 1.6. Med., sts. trans., separate, γεώδη γένη διϊστάμενοι Pl. Ti. 63c; chiefly in aor.1, δ. τόν τε δικαιότατον καὶ τὸν ἀδικώτατον contrast, Id. R. 360e; ἀράχνια, of spiders, spread, Theoc. 16.97.

(ἵστημι), auseinanderstellen, gesondert aufstellen ; τοὺς λόχους Thuc. 4.74 ; trennen, unterscheiden, κατ' εἴδη, ἐν τάξει, Plat. Phil. 23d, Rep. X.617d ; εἰς μέρη, Dem. 18.61, u. Sp ; neben διακόπτω, Plut. Pomp. 19 ; τὶ ἀπό τινος, dem χωρίζειν entsprechend, Symp. 4.1.3, vgl. Dion.Hal. 9.17 ; ἡμᾶς ἀλλήλων, Anton. 84 ; τί τινος, davon unterscheiden, Ath. VII.803d. Auch im med. praes. u. aor., γένη Plat. Tim. 63c ; τόν τε δικαιότατον καὶ τὸν ἀδικώτατον Rep. II.360e. – Dah. τὸν δῆμον, veruneinigen, Ar. Vesp. 41 ; vgl. τὴν Ἑλλάδα Her. 9.2 ; Xen. Hell. 2.2.35 ; Thuc. 6.77, τινά τινος ; Luc. D.Mort. 14.2. – Häufiger im med. u. perf. nebst aor.2 act., sich auseinanderstellen, trennen, Ggstz von συνάγεσθαι, Tim.Locr. 101a ; θάλασσα διΐστατο Il. 13.29 ; vgl. 17.391, 24.718 ; διαστὰν γᾶς βάθρον, auseinander klaffend, Soph. O.C. 1653 ; τὰ διεστεῶτα ὑπὸ σεισμοῦ Her. 7.129 ; – bes. feindlich, διαστήτην ἐρίσαντε Il. 1.6 ; τίη δὴ νῶι διέσταμεν Il. 21.436 ; – διέστησαν χωρίς Her. 8.16, sie trennten sich ; nach dem Kampfe auseinander gehen, 1.76 ; vgl. Isocr. 5.38 ; πλούτου ἀρετὴ διέστηκεν Plat. Rep. VIII.550e ; κατὰ πόλεις διέσταμεν, sind getrennt, Thuc. 4.61 ; διέστησαν κατὰ διακοσίους, sie stellten sich abgesondert in Haufen von zweihundert Mann auf, 4.32 ; vgl. Xen. An. 1.5.2 ; πολὺ διεστώσας τάς τε – καὶ τὰς – γνώμας εὑρήσομεν Isocr. 1.1 ; ἡ Πελοπόννησος διειστήκει Dem. 18.18, hatte sich in Parteien getrennt, wie εἰς δύο 10.4 ; ἐς συμμαχίαν ἑκατέρων Thnc. 1.15 ; πόλεως διεστώσης Plut. Num. 17 ; πρὸς ἄλληλα Arist. Pol. 1.8, u. Sp.

δι-ίσπημι
(Rec. διΐσ), [in LXX: Eze.5:1 (חָלַק pi.), Pro.17:9 (פָּרַד hi.), etc. ;]
to set apart, separate; of time (or space), to make an interval, intervene: διαστάσης ὥρας μιᾶς, Luk.22:59; βραχὺ διαστήσαντες, Act.27:28. In pass., mid. and 2 aor., pf. and plpf. act., to part, withdraw: Luk.24:51.†
(AS)