δι·ΐημι (ao.1 διῆκα) :
   I (διά marquant séparation) :
      1 laisser aller : στράτευμα, XÉN. Hell. 2, 4, 39, licencier une armée ;
      2 écarter : τοὺς ὀδόντας, DS. Exc. 2, 558, desserrer les dents ;
      3 délayer, dissoudre : ἐλαίῳ, ARSTT. H.A. 7, 3, 2, avec de l’huile ;
   II (διά, à travers) :
      1 faire passer à travers : δ. στράτευμα διὰ τῆς χώρας, XÉN. An. 3, 2, 23, faire passer une armée à travers le pays ;
      2 enfoncer à travers : δ. ξίφος λαιμῶν, EUR. Ph. 1092 ; λόγχην δ. στέρνα, EUR. Ph. 1398, enfoncer une épée dans la gorge, une lance dans le côté ; abs. σιδήρου, OD. 21, 328, faire passer (une flèche) à travers le fer ;

Moy. dissoudre : ὄξει, AR. Pl. 720, avec du vinaigre.

➳ Prés. inf. διϊέναι, POL. 22, 26, 2 ; part. gén. pl. διϊέντων, DÉM. 276, 9. Ao.1 διῆκα, XÉN. Hell. 2, 4, 28 et 39 ; EUR. ll. cc. etc. Ao.2 impér. 2 sg. δίες, HPC. 406, 43 ; inf. διεῖναι, HPC. 764 e ; part. διείς, HPC. 560 d ; ATH. 293 d ; ARCHESTR. et SOTAD. (ATH. 327 a et 500 d) ; fém. plur. διεῖσαι, TH. C.P. 5, 11, 3 ; plur. masc. διέντες, ARSTT. H.A. 8, 3. Pass. prés. 3 sg. διΐεται, GAL. 5, 3, 78 a. Ao.2 inf. διέσθαι, HPC. 12, 134 f ; part. διέμενος, AR. l. c. Pf. part. διειμένος, ALEX. (ATH. 170 c), épq. διαειμένος, A.RH. 2, 372.

(3 sg. fut. διαήσει Hsch.), drive, thrust or pass through, διὰ δ’ ἧκε σιδήρου (sc. τὸν ὀϊστόν) Od. 21.328; δ. ξίφος λαιμῶν E. Ph. 1092; δίες στυπτηρίαν ὄξους PHolm. 12.45; c. dupl. acc., στέρνα δ. λόγχην E. Ph. 1398.
let people go through a country, give them a passage through, εἰ μήτε οἱ ποταμοὶ διήσουσιν… X. An. 3.2.23, etc. ; διέντες αὐτοὺς ἐφ’ ὑμᾶς D. 18.213, cf. ib. 146; c. gen., ξυμφορὰς τοῦ σοῦ διῆκας στόματος didst let them pass through thy mouth, gauest utterance to them, S. OC 963, cf. διαφέρω 1.1; — Pass., pass through, Arist. Mir. 835b20; Ep. pf. part. διαειμένος A.R. 2.372.
dismiss, disband, στράτευμα X. HG 2.4.39, etc. ; τοὺς ὀδόντας δ.
unclose them, D.S. 10.17.
soak, Hp. Acut. 21; ἐλᾳδίῳ διείς Sotad.Com. 1.27, cf. Arist. HA 583a24; — Med., διέμενος ὄξει having diluted it with vinegar, Ar. Pl. 720; — Pass., Alex. 188.3.
release prisoners, PGoodsp. Cair. 5.2 (ii BC), J. AJ 15.10.3; διειμένος set free, Plu. Demetr. 39.

(ἵημι),
1) durchschicken, durchlassen ; τὸ στράτευμα διὰ τῆς χώρας Xen. Hell. 2.4.28 ; vgl. An. 5.4.2, wo διήσοιεν richtigere Lesart für διοίσοιεν ist, d.i. den Durchgang gestatten, wie Dem. 18.146 ; Pol. 22.26.2 ; ξίφος λαιμῶν διῆκε, stieß hindurch, Eur. Phoen. 1099 ; in tmesi, διὰ δ' ἧκε σιδήρου, schoß hindurch, Od. 21.328, 24.177. Uebertr., τοῦ στόματος φόνους, d.i. erwähnen, Soph. O.C. 963.
2) auseinander gehen lassen ; στράτευμα Xen. Hell. 3.2.29, u. öfter ; διειμένος, entlassen, fortgeschickt, Plut. Demetr. 39 ; dah. = erweichen, zerlassen in, ὄξει Ar. Pl. 720 ; τρῖμμ' εὐρύθμως διειμένον ὄξει Alexis Ath. IV.170c ; ἐλαίῳ Arist. H.A. 8.3, wie ἐλαδίῳ διείς Sotad. Ath. VII.293 (v. 27); oft bei Aerzten ; vgl. Phryn. p. 27 u. Lobeck dazu.

1. to drive or thrust through a thing, with genitive, (Odyssey by Homer); also with double accusative, λόγχην δ. στέρνα (Euripides)
2. to let people go through a country, give them a passage through , (Xenophon Historicus):—; with genitive, ξυμφορὰς τοῦ σοῦ διῆκας στόματος didst let them pass through thy mouth, gavest utterance to them, (Sophocles Tragicus)
3. to send apart, to dismiss, disband , (Xenophon Historicus)
4. to dissolve : in Mid., διέμενος ὄξει having diluted it with vinegar, (Aristophanes Comicus) (ML)