ή, όν :
   I d’ouvrier manuel, d’artisan, càd. :
      1 qui concerne les artisans, PLAT. Phædr. 248 e ; τέχνη δ. PLAT. Prot. 322 b, métier d’artisan ; δ. τεχνήματα, PLAT. Leg. 846 d, ouvrages d’artisan ; postér. en parl. de l’Ordonnateur du monde (v. δημιουργός) HERM. Poem. 6, 10 ;
      2 qui se compose d’artisans : πλῆθος δ. καὶ βάναυσον, POL. 10, 8, 5, foule composée d’artisans et d’ouvriers ; ἔθνος δ. PLAT. Gorg. 455 b, la race des artisans ;
   II qui concerne les magistrats : τὸ δ. ARSTT. Pol. 4, 4, 16, la classe des magistrats ; δ. τιμαί, ATH. 660 c, honneurs ou prérogatives des magistrats.

Étym. δημιουργός.

ή, όν, of a craftsman, βίος Pl. Phdr. 248e; ἀρετή Id. Prt. 322d; τεχνήματα craftsmen΄s works, Id. Lg. 846d; τιμαί, of cooks, Clidem. 2. Adv. -κῶς in a workmanlike manner, Ar. Pax 429.
creative, θεός Numen. ap. Eus. PE 11.18; τετρακτύς Hierocl. in CA 20 p. 466M. ; αἴτια, δυνάμεις, Iamb. Myst. 5.26, 10.6; νοῦς Phlp. in Mete. 12.25; δημιουργικόν, τό, opp. πατρικόν (as οὐσιοποιόν to εἰδοποιόν), Procl. Inst. 157, cf. Dam. Pr. 184. Adv. -κῶς Syrian. in Metaph. 82.31.
of or for the magistrates, τὸ δ.
the official class, Arist. Pol. 1291a34.

ή, όν,
1) zum Handwerker gehörig ; βίος Plat. Phaedr. 248 o ; τέχνη, ἀρετή, Prot. 322 bd ; ἔθνος Gorg. 455b ; πλῆθος δ. καὶ βάναυσον Pol. 10.8.
2) die Staarsgeschäfte betreffend, Arist. Pol. 4.4 ; οἱ δ., der Staatsgeschäfte treibende Teil des Volks, 4.3.14.
• Adv., -ικῶς ; φράζε, wie ein Kunstverständiger, Ar. Pax 421.