ης (ἡ) :
   I genre de vie :
      1 en gén. l’ensemble des habitudes du corps et de l’esprit, les goûts, les mœurs, etc. PD. P. 1, 182 ; HDT. 1, 35 ; ATT. (ESCHL. Pr. 490 ; THC. 1, 6, etc.) ; joint à ζόη (ion.) : δίαιταν τῆς ζόης μεταϐάλλειν, HDT. 1, 157, changer son genre de vie ; particul. en parl. de la nourriture et du logement (lat. cultus victusque) SOPH. O.C. 352 ; πτωχὴ δ. SOPH. O.C. 751, genre de vie misérable ; δ. εὐτελής, XÉN. Cyr. 1, 3, 2, vie simple ou frugale ; τῆς διαίτης ou ἐπὶ διαίτῃ, APP. Mithr. 46 ; Civ. 1, 91, etc. ; ou παρὰ τὴν δίαιταν, ATH. 519 b, à table ;
      2 genre de vie prescrit par un médecin, régime, HPC. V. med. 9 ; PLAT. Rsp. 404 a ;
      3 particul. résidence, ARSTT. Nic. 1, 6, 3 ; PLUT. M. 515 e ; δίαιταν ἔχειν παρά τινι, HDT. 1, 136, vivre auprès de qqn ; d’où maison, appartement (cf. lat. diæta, postér. zeta) AR. Ran. 114 ; PLUT. Popl. 15, etc. ; particul. cabine de navire, ATH. 207 c ; gîte d’un animal, ARSTT. Mund. 6, 16 ;
   II t. de droit attique :
      1 arbitrage, AND. 12, 5 (loi) ; différ. de δίκη, ARSTT. Rhet. 1, 13, 19 ; δίαιταν ἐπιτρέψαι τινί LYS. 893, 10 ; ISOCR. 373 e ; IS. 54, 7 ; DÉM. 1360, 7, s’en remettre à l’arbitrage de qqn ; δίαιταν ὀφλεῖν, DÉM. 862, 2, obtenir un jugement d’arbitrage contre qqn ;
      2 fonction d’arbitre, HYPÉR. Eux. 41.

Étym. διαιτάω.

ἡ, way of living, mode of life, τὰ τῆς οἵκοι δ. S. OC 352; πτωχῷ δ. ib. 751; σκληρὰς δ. ἐκπονεῖν E. Fr. 525.5; δ. εὐτελέστεραι X. Cyr. 1.3.2; δ. ἔχειν A. Pr. 490; δίαιταν ἔχειν ἐν Κροίσου, παρὰ τῇσι γυναιξί, Hdt. 1.36, 136; ξυνήθη τὴν δ. μεθ’ ὅπλων ποιεῖσθαι Th. 1.6; δ. ποιεῖσθαι ἐν ὕδατι pass one΄s life, Hdt. 2.68 (but δ. ἐποιήσατο τῶν παίδων he made them live, Id. 2.2); δ. τῆς ζόης μεταβάλλειν Id. 1.157, cf. Th. 2.16; παρὰ τὴν δ. at table, Ath. 12.519b. δίαιτα τοῦ οὐρανοῦ· τὸ φαγεῖν, τὸ πιεῖν, Hsch.
dwelling, abode, Arist. EN 1096a27; κοινὴ θεῶν ἁπάντων δ. OGI 383.27 (i BC); δ. πολιτικαί public buildings, J. AJ 15.9.6; room (or, more often, suile of rooms), Ar. Ra. 114, CIG 3268 (prob. Smyrna), Plu. Publ. 15; τὰς τῶν θεραπόντων δ. Id. 2.515f; sailors’ quarters in a ship, Moschion ap. Ath. 5.207c; of fishes, Arist. Mu. 398b32. Medic., prescribed manner of life, regimen, Hp. Vict. 1.1, Pl. R. 404a, etc. ; esp. of diet, Hp. Fract. 36, Gal. Thras. 35, etc.
state, condition, ἕλκεος Aret. SD 2.4. at Athens and elsewhere, arbitration, S. El. 1073 (lyr.), Lex ap. And. 1.87; opp. δίκη, Arist. Rh. 1374b20; ἐμμένειν τῇ δ. Ar. V. 524; δίαιταν ἐπιτρέψαι τινί Lys. 32.2, Isoc. 18.13, Is. 5.31 (prob. l.); ὀφλεῖν τὴν δ. to have judgement against one, D. 29.58.
the office of arbiter, δ. λαβεῖν Hyp. Eux. 31.
discussion, investigation, ταῦτα μακροτέρας ἐστὶ δ. Str. 1.1.7; δ. ποιήσασθαι περί τινος 15.1.10. (Cf. διαιτάω.)

ἡ,
1) Lebensart, Leben ; Pind. Ol. 2.71 ; P. 1.93 ; δίαιταν τῆς ζόης μετέβαλον Her. 1.157 ; vgl. 153 ; Thuc. 2.16 ; εἴ τι τῆς εἰωθυίας διαίτης ἐκβαίη Plat. Rep. III.406b ; bes. in medizinischer Beziehung, vom Arzte vorgeschriebene Lebensweise, Thuc. 2.51 ; ἐν διαίταις σωμάτων Plat. Legg. VII.797d ; τοὺς φύσει τε καὶ διαίτῃ ὑγιεινῶς ἔχοντας τὰ σώματα Rep. III.407c ; auch in moralischer Beziehung, καὶ φιλοσοφία Phaedr. 256a. – Dah.
   a) Lebensunterhalt, Lebensbedürfnisse ; πτωχή Soph. O.C. 751 ; εὐτελής Xen. Cyr. 1.3.2 ; Mem. 1.6.5 u. sonst ; ἐπὶ διαίτῃ, παρὰ τὴν δίαιταν, bei Tisch, Sp., Ath. XII.519b.
   b) der Aufenthalts-, Wohnort, Ar. Av. 412 ; δίαιταν ποιεῖσθαι ἐν ὕδατι Her. 2.68 ; ἔχειν ἐν Κροίσου 1.35 ; ἐν Ἄργει Thuc. 1.135 ; vgl. Xen. Cyr. 8.6.11 ; ἐν τόπῳ δίαιτα Arist. 1.6.4, u. a.Sp., wie Plut. Poplic. 15, der es auch für »Zimmer« braucht.
2) das Schiedsrichteramt, schiedsrichterliche Entscheidung ; Plat. Legg. VI.766d ; Andoc. 1.88 ; δίαιταν ἐπιτρέψαι τινί, Dem. 59.45 ; ὀφλεῖν, verurteilt sein, 29.58, u. sonst bei den Rednern.

habitation (MT)