(impf. ἔδαπτον, f. δάψω, ao. ἔδαψα, pf. inus.) :
      1 dévorer, en parl. de bêtes féroces, IL. 11, 481 ; 16, 159 ; en parl. de vers, manger, ronger, PD. fr. (SCH.-PD. P. 4, 407) ;
      2 p. anal. dévorer, en parl. du feu, IL. 23, 183 ; ESCHL. Pr. 368 ; ANTH. 8, 213 ; déchirer, en parl. d’une arme, IL. 13, 831 ; en parl. des ongles, ESCHL. Suppl. 70 ; fig. dévorer, ronger, consumer, en parl. de l’envie, PD. N. 8, 23 ; de l’injustice, SOPH. O.R. 682 ; au pass. en parl. de soucis, ESCHL. Pr. 437.

➳ Prés. inf. épq. δαπτέμεν, IL. 23, 183. Ao. 3 sg. poét. δάψεν, PD. N. 8, 23.

Étym. p.-ê. pré-grec.

fut. δάψω Il. 13.831; aor. ἔδαψα, poet. δάψα Pi. N. 8.23, Oppian. H. 3.333: — devour, as wild beasts, Il. 16.159, etc. ; ἀλλήλους δάπτοντες Emp. 136; of fire, δώσω Πριαμίδην πυρὶ δαπτέμεν Il. 23.183; of a spear, rend, χρόα λειριόεντα δάψει 13.831, cf. A. Pr. 370; of moths and worms, [χρυσὸν] οὐ σὴς οὐδὲ κὶς δ. Pi. Fr. 222; δ. τὰν παρειάν tear with the nails, A. Supp. 70 (lyr.); corrode, ὑγρὸν δάπτον Aret. SD 1.9; metaph, consume, δ. πόλιν, of a tyrant, Alc. Supp. 23.7; of envy, Pi. N. 8.23; δάπτει τὸ μὴ ΄νδικον S. OT 682 (lyr.); οἰκτρὰ συμφορὰ δ. φρένας Trag.Adesp. Oxy. 213 (a).10; — Pass., συννοίᾳ δάπτομαι κέαρ A. Pr. 437.

(vgl. δαρδάπτω, daps, δαπάνη), zerreißen ; bei Homer selten ; von wilden Tieren, zerfleischen, von einem Löwen αὐτὰρ ὁ δάπτει Il. 11.481 ; von Wölfen, οἵ τ' ἔλαφον κεραὸν μέγαν οὔρεσι δῃώσαντες δάπτουσιν Il. 16.159 ; vom Feuer wie von Hunden Il. 23.183, Ἕκτορα δ' οὔ τι δώσω Πριαμίδην πυρὶ δαπτέμεν, ἀλλὰ κύνεσσιν ; von einer Lanze Il. 13.831, δόρυ, ὅ τοι χρόα λειριόεντα δάψει ; vgl. διαδάπτω Il. 5.858, 21.398. – Folgende : πυρὶ δάψατε παντοφάγῳ δέμας Anth. VIII.213 ; zu Grunde richten, töten, Pind. N. 8.23 ; ποταμοὶ πυρὸς δάπτοντες Σικελίας λευρὰς γύας νοίᾳ δάπτομαι κέαρ 435 ; δάπτει δὲ τὸ μὴ 'νδικον Soph. O.R. 681. Aehnl. sp.D.