(τὸ) [αῠ]
   I larme :
      1 au propre, HOM. etc. ; δάκρυα χέειν, λείϐειν, εἴϐειν, βάλλειν, HOM. verser, répandre, laisser couler ses larmes ; ἐς δάκρυα πίπτειν, HDT. 6, 21, fondre (litt. tomber) en larmes ; μετὰ πολλῶν δακρύων, PLAT. Ap. 34 c, avec des larmes abondantes ;
      2 p. anal. larme des plantes, sève qui en découle sous forme de suc, gomme, résine, etc. HDT. 2, 96 ; ARSTT. H.A. 5, 22, 5 ; Meteor. 4, 10, 14 ; etc. ; en parl. des pleurs de la vigne, ANTH. 11, 298 ;
   II sujet de larmes, ANTH. 7, 257.

➳ Seul. sg. nom. et acc. HOM. etc. ; plur. à tous les cas ; en outre, dat. poét. δακρύοισι, OD. 18, 173 ; instrumental épq. δακρυόφιν, IL. 17, 696 ; OD. 4, 705, etc.

Étym. Cf. δάκρυ.

τό, used in sg. δάκρυον, pl. δάκρυα, -ύων, -ύοις, Ep. gen. pl. δακρυόφι (-φιν) Il. 17.696, Od. 5.152, etc. ; (v. δάκρυ): — tear, δ. θερμὰ χέων Il. 16.3; δ. λείβειν, εἴβειν, 13.88, Od. 4.153; βλεφάρων ἄπο δ. ἧκεν 23.33; ἐς δάκρυα πεσεῖν Hdt. 6.21; ἴσχειν πηγὰς δακρύων S. Ant. 803 (lyr.), etc. ; μετὰ πολλῶν δ. ἱκετεύειν Pl. Ap. 34c.
that which drops like tears, gum, sap, τῆς ἀκάνθης Hdt. 2.96; κρομμύου Hp. Mul. 2.201; τῶν δένδρων Arist. HA 553b28; ἀμπέλου AP 11.298; τὸ ἤλεκτρον καὶ ὅσα λέγεται ὡς δάκρυα Arist. Mete. 388b19; δ. κάμωνος, = σκαμμωνία, Nic. Al. 484; of the bulbils of κρίνον, Thphr. HP 2.2.1, al. = δάκρυμαι, 1, AP 7.527 (Theodorid.).

τό,
1) die Träne (vergl. lacrima, altlatein. dacruma), von Hom. an überall ; bei Hom. δάκρυον accusat., Od. 8.531, Il. 16.11 ; δάκρυα nominat. Od. 19.204, Il. 17.437 ; δάκρυα accusat. Od. 8.86, Il. 1.42 ; dativ. plur. δακρύοισι einmal bei Homer, Od. 18.173 ; δακρυόφι(ν) Od. 4.705, 5.152, 10.248, 19.472, 20.349, Il. 17.696, 23.397. Uebrigens kann δακρυόφι(ν) und δάκρυα eben so gut zu δάκρυ gezegen werden, und doppelt zweideutig ist die Verbindung δάκρυ ἀναπρήσας oder δάκρυ' ἀναπρήσας Od. 2.81, Il. 9.433, wie auch Stellen mit ὀμόργνυμι : Bekker schreibt Od. 8.88 δάκρυ' ὀμορξάμενος, Od. 11.530 δάκρυ ὀμορξάμενον. Homer verbindet sonst noch δάκρυα χέειν, Od. 4.523, Il. 16.3, δάκρυα λείβειν, Od. 5.158, Il. 13.88, usw. – Folgende, z.B. μετὰ πολλῶν δακρύων Plat. Apol. 34c.
2) Gegenstand des Weinens, Theodorid. 17 (VII.527).
3) Alles tropfenweis Hervorquellende ; μέλιτται φέρουσαι τῶν τε ἄλλων ἀνθέων καὶ ἀπὸ τῶν δένδρων τὰ δάκρυα, d.i. Harz, Arist. H.A. 9.40 ; Sp., wie Diosc. procosm. lib. 1 p. 8, neben ὀποί. Auch ἀμπέλου, Anth. XI.298.