ου ou γυλιός, οῦ (ὁ) [ῠ] sac long et étroit où les soldats serraient certaines provisions de bouche, AR. Pax 527, Ach. 1097 ; COM. (ATH. 231 a, 473 d, 483 b).

ὁ, auch γυλιός akzentuiert nach B.A. 228 (εἶδος πήρας στρατιωτικῆς, ἐν ᾧ ἦν σκόροδα καὶ κρόμμυα), der lange u. schmale, geflochtene (ἐπίμηκες καὶ στενόστομον) Tornister der Soldaten, Ar. Pax 519, Ach. 1062 ; neben στρωματεύς Alex. Ath. XI.473d. Bei Philem. Ath. VII.231a änderte Casaub. γυλίαν τιν' ἀργυρωμάτων in γύλιον, wie XI.483b aus Critias. Vgl. übrigens γαῦλος.