'particule toujours placée après un mot, marque :
      1 une restriction, du moins certes ; au moins certes ; ce qui est sûr au moins, c’est que : κατὰ γοῦν ἐμὴν δόξαν, PLAT. Rsp. 613 b, du moins certes à mon avis ; cf. ibid. 334 a ; ESCHL. Ag. 1425 ; SOPH. O.R. 1425 ; THC. 1, 2 ; dans Hom. suivi d’un autre γε, IL. 5, 258 ; 16, 30 ; cf. PLAT. Ap. 21 d ;
      2 une affirmation, surt. dans les réponses, certes, certes oui : τὰς γοῦν Ἀθήνας οἶδα, SOPH. O.C. 24, je connais bien Athènes ; cf. SOPH. O.R. 626 ; Ant. 45 ; PLAT. Soph. 219 d ; ironiq. EUR. Ph. 618 ; AR. Th. 845, Eccl. 794 ;
      3 une transition, c’est-à-dire, par exemple, XÉN. Cyr. 1, 5, 8.

➳ Ion. γῶν, HDT. 1, 31 (pour γε οὖν, loc. elle-même qqf. employée, PLAT. Pol. 257 d ; DH. 2, 56, etc. ; d’ord. γ' ἂν οὖν, THC. 1, 76 ; EUR. Med. 504 ; AR. Eccl. 806).

'

or γ’ οὖν, Ion. and Dor. γῶν (< γε οὖν); restrictive Particle with an inferential force, at least then, freq. scarcely distinguishable from simple γε ; twice in Hom. (with a second γε added), εἴ γ’ οὖν ἕτερός γε φύγῃσιν Il. 5.258; μὴ ἐμέ γ’ οὖν οὗτός γε 16.30 (so ἔοικα γοῦν τούτου γε… σοφώτερος εἶναι Pl. Ap. 21d); freq. later, δοκέων πάγχυ δευτερεῖα γῶν οἴσεσθαι Hdt. 1.31; γνώσει… ὀψὲ γοῦν τὸ σωφρονεῖν A. Ag. 1425, cf. 432 (lyr.), etc. ; freq. in adducing an instance, or a fact giving rise to a presumption, Heraclit. 58, Th. 1.2, X. Cyr. 1.5.8; τὸν γοῦν ἄλλον χρόνον in past time at all events, D. 20.16; emphasizing a personal or possessive pronoun, τὸ γ. ἐμόν S. OT 626, cf. Ant. 45; introducing an apodosis, Pl. Alc. 1.112b; simply emphatic, why yes, E. Ph. 618, Pl. Sph. 219d, etc. ; each Particle has its full force in τὰς γοῦν Ἀθήνας οἶδα well (< οὖν), I know Athens (< γε), S. OC 24; — freq. separated by a word, πάνυ γ’ ἂν οὖν Ar. Ec. 806, cf. Th. 1.76, etc. ; — rarely γε οὖν in full, D.H. 2.56 codd. (The negat. form is οὔκουν… γε.)

d.i. γὲ οὖν,
1) wenigstens also, einschränkend u. folgernd, doch häufig so, daß die Folgerungwenig hervortritt, wenigstens, nachdrücklicher als γέ ; so Hom. an den beiden Stellen, an denen er das Wort hat : Il. 5.258 εἰ γοῦν ἕτερός γε φύγῃσιν, Bekker εἴ γ' οὖν ; 16.30 μὴ ἐμὲ γοῦν οὗτός γε λάβοι χόλος, Bekker ἔμεγ' οὖν, Oft bei Att.; τὴν γοῦν φλόγα αἰδεῖσθ' ἄνακτος Ἡλίου Soph. O.R. 1425 ; κατὰ γοῦν ἐμὴν δόξαν Plat. Rep. X.613b ; ὡς γοῦν ὁ λόγος σημαίνει I.334a ; ἔφευγον γοῦν Xen. An. 3.2.17 ; bes. oft bei pron. pers. u. demonstrat.
2) wie γέ bekräftigend, allerdings, freilich bes. in Antworten ; πῶς οὐκ ὀλεῖ καὶ τόνδε ; – δόξῃ γοῦν ἐμῇ Soph. Tr. 725 ; φαίνεται γοῦν ἐκ τῶν εἰρημένων Plat. Soph. 219d, öfter ; ironisch, Eur. Phoen. 627 ; Ar. Th. 845, Eccl. 794.
3) bei Anführung eines Beweises, eines Beispieles, wenigstens, τὴν γοῦν Ἀττικὴν – ἄνθρωποι ᾤκουν οἱ αὐτοὶ ἀεί Thuc. 1.2 ; Xen. Cyr. 2.2.8. Bei Sp. geradezu für γάρ od. δέ. – Auch getrennt steht γέ – οὖν, z.B. γ' ἂν οὖν Eur. Med. 504 ; Thuc. 1.76 u. sonst ; τὸν μέν γε οὖν Plat. Polit. 257d ; vgl. Euthyd. 299d.