(impf. ἐγνώριζον, f. γνωρίσω, att. -ιῶ ; ao. ἐγνώρισα, pf. ἐγνώρικα ; pass. ao. ἐγνωρίσθην, pf. ἐγνώρισμαι) :
   I faire connaître : τί τινι, ESCHL. Pr. 487 ; ARSTT. Rhet. 1, 1, etc. qqe ch. à qqn : τινά τινι, PLUT. Fab. 21, une personne à une autre ; d’où au pass. acquérir de la notoriété, devenir notoire, être connu, PLAT. Rsp. 428 a ; ARSTT. An. pr. 2, 16, 1 ; POL. 3, 37, 4 ; PLUT. etc. ;
   II apprendre à connaître, d’où :
      1 acquérir la connaissance de, apprendre, découvrir, acc. SOPH. O.R. 538 ; EUR. Alc. 564 ; PLAT. Phædr. 262 b, etc. ; γν. περί τι, ARSTT. Metaph. 3, 3, 6 ; ou περί τινος, ibid. 6, 11, 13, acquérir des connaissances sur qqe ch. ou la notion de qqe ch. ;
      2 faire la connaissance de, entrer en relations avec : τινά, PLAT. Lach. 181 c ; DÉM. 924, 28, avec qqn ; au pass. γνωρίζεσθαι, avoir des relations d’amitié avec, DÉM. 925, 5 ;
      3 reconnaître, EUR. El. 630.

Étym. γιγνώσκω, cf. γνώριμος.

fut. Att. -ιῶ ; pf. ἐγνώρικα Pl. Phdr. 262b: — make known, point out, A. Pr. 487, LXX 1 Ki. 10.8, al., Ep. Rom. 9.22; — in this sense mostly Pass., become known, Pl. R. 428a, Arist. APr. 64b35; τὰ γνωριζόμενα μέρη τῆς οἰκουμένης Plb. 2.37.4. c. acc. pers., make known, τινά τινι Plu. Fab. 21; commend, τινὰ τῇ βουλῇ ἰσχυρῶς App. Mac. 9.6.
certify a person΄s identity, BGU 581.13 (ii AD), POxy. 1024.18 (ii AD).
gain knowledge of, become acquainted with, discover, c. part., τοὔργον ὡς οὐ γνωριοῖμί σου τόδε δόλῳ προσέρπον S. OT 538; τὰ καλὰ γ. οἱ εὐφυέες πρὸς αὐτά Democr. 56, cf. E. Alc. 564, Th. 7.44, Arist. Ph. 184a12; — Pass., Th. 5.103, Men. 72; γ. περί τι or περί τινος Arist. Metaph. 1005b8, 1037a16.
become acquainted with, τινά Pl. La. 181c, D. 35.6; τινὰς ὁποῖοί τινές εἰσι Isoc. 2.28; — Pass., ἐγνωρισμένοι αὐτῷ being made acquainted with him, ibid. ; πρός τινος Luc. Tim. 5.

1) kenntlich machen, bekannt machen, τί τινι Aesch. Prom. 485 ; Arist. rhet. 1.1 ; pass., Anal. pr. 2.16 ; Sp., bes. NT ; τινά τινι, Jemanden Einem anempfehlen, Plut. Fab. 2 ; App. Maced. 4 ; pass., bekannt, berühmt werden, Plut.; γνωριζόμενος, bekannt, Pol. 3.37.4 u. öfter.
2) kennen lernen, erkennen ; Soph. O.R. 538 ; Eur. Alc. 567 ; ὁ μὴ ἐγνωρικὼς, ὃ ἔστιν ἕκαστον τῶν ὄντων Plat. Phaedr. 262b, öfter ; pass. ἐγνώριστο Rep. IV.428a ; γνώριζε καὶ ἡμᾶς, erkenne, sieh auch uns als Freunde an, Lach. 181c ; vgl. Rep. III.402a ; von freundschaftlichem Bekanntsein, kennen, Dem. 35.6 ; Plut. Alc. 4 ; οὐκέτι γνωρίζομαι πρὸς αὐτῶν Luc. Tim. 5.

γνωρίζω
(< γιγνώσκω), [in LXX chiefly for ידע hi. ;]
__1. as most commonly in cl., to come to know, discover, know: Php.1:22 (but cf. R, mg.).
__2. to make known: with accusative, Rom.9:22, 23; with accusative of thing(s) da.t. of person(s), Luk.2:15, Jhn.15:15 17:26, Act.2:28' (LXX), 1Co.15:1, 2Co.8:1, Gal.1:11, Eph.1:9 6:19, 21 Col.4:7, 9 2Pe.1:16; with dative, before ὅτι, 1Co.12:3; before τί, Col.1:27; περί, Luk.2:17. Pass., Act.7:13, Rom.16:26, Eph.3:3, 6 10, Php.4:6 (Cremer, 677; cf. ἀνα-, δια-γνωρίζω).
† (AS)