γεωργέω-ῶ, f. ήσω :
   I travailler la terre, d’où :
      1 abs. être cultivateur, laboureur ou fermier, abs. XÉN. Œc. 14, 2 ; PLAT. Leg. 805 e ; Euthyphr. 4 c ; AND. 12, 28 ; LYS. DÉM. etc. ;
      2 tr. cultiver, labourer : γῆν, PLAT. Theag. 121 b, etc. ; νήσους THC. 3, 88, etc. ; χώραν, HDN 6, 4, 11, cultiver la terre, des îles, un pays ; p. ext. cultiver une plante : γ. ἐλαίαν, οἶνον, GEOP. 9, 2, 6 ; 6, 7, 2, cultiver l’olivier, la vigne ; γεωργούμενα φυτά, ARSTT. Probl. 10, 45, plantes cultivées ;
      3 p. ext. en parl. d’un fleuve, entretenir, féconder, fertiliser (une terre), HLD. 2, 28 ; PHILSTR. 781, 944 ;
      4 en parl. d’un pays, produire (du vin, de l’huile) DC. 49, 36 ;
   II fig. cultiver : τέχνην, HLD. 5, 7, un art ; φιλίαν, PLUT. M. 776 b, l’amitié ; γ. ἔκ τινος, DÉM. 442, 6, tirer profit de qqe ch., vivre de qqe ch.

Étym. γεωργός.

to be a husbandman, farmer, Pl. Lg. 805e, X. Oec. 14.2, etc. ; γ. ἐν τῇ γῇ And. 1.92; ἐν τῇ Νάξῳ Pl. Euthphr. 4c, etc. ; γεωργεῖς ἐκ τούτων you have become a landed proprietor by these means (i.e. the fruits of treason), D. 19.314; c. acc. cogn., γεωργίαν ζῶσαν γ. of pastoral nomads, Arist. Pol. 1256a35; — Med., οἱ γεωργούμενοι Aristeas 112. c. acc., till, plough, cultivate, πολλήν (sc. γῆν) Ar. Ec. 592; τὰς ἄλλας [νήσους] Th. 3.88; γεωργῶν τὰ ἐκείνων D. 18.41; — Pass., of land, IG 9(1).61 (Daulis); χώρας γεγεωργημένης καὶ γεωργηθησομένης SIG 685.80 (Crete); τὰ γεωργούμενα φυτά Arist. Pr. 896a10. generally, cultivate, ἐλαίαν Gp. 9.2.6; hence, γ. ἔλαιον, οἶνον, produce it, D.C. 49.36, cf. IG2². 1100; τοῦ γεωργουμένου οἴνου Gp. 6.7.2. metaph, work at a thing, practise or exploit it, D. 25.82; φιλίαν Plu. 2.776b; τέχνην Hld. 6.6; τὸν ἱππόδρομον Lib. Or. 35.13; cultivate, ψυχὰς δόγμασι Ph. 2.348. of a river, fertilize, Philostr. Im. 1.11, Ep. 59, Hld. 2.28.

das Land bearbeiten, bebauen ; absol., Plat. Legg. VII.805e ; ἐν τῇ Νάξῳ Euth. 4c ; ἐν τῇ γῇ Andoc. 1.92 ; Xen. Oec. 14.2, öfter ; Lys. 7.10 ; Dem. u. a.Sp.; γῆν Plat. Theag. 121b ; πολλήν, sc. γῆν, Ar. Eccl. 592 ; Plat. Eryx. 392d u. Sp.; τινί, für Jemanden, Xen. Hell. 6.2.25. Allgemeiner, ἐλαίαν, οἶνον, pflanzen, bauen, Geop.; Νεῖλος γεωργεῖ τὰς ἀρούρας, bestellt, d.i. befruchtet, Hel. 2.28 ; übertr., τέχνην, φιλίαν u. ähnl., Plut. u. Sp.; λίμνην, Fische in einem Teiche ziehen, Antiphan. Ath. VII. 304a ; Dem. ταῦτα γεωργεῖ, ταῦτα ἐργάζεται 25.82, das betreibt er ; ἔκ τινος, Erwerb aus etwas ziehen, 19.313.

γεωργέω, -ῶ
(< γεωργός), [in LXX: 1Ch.27:26 (עָשָׂה מְלֶאכֶת הַשָּׂדֶה), I Est.4:6, 1Ma.14:8 * ;]
to till the ground: pass., Heb.6:7.
(AS)