(f. ίσω, att. ιῶ, ao. ἐγέμισα, pf. inus. ; pass. part. ao. γεμισθείς, pf. γεγέμισμαι) remplir :
      1 avec le gén. de la chose dont on remplit, en parl. de la cargaison d’un navire : γ. τινός, THC. 7, 53 ; XÉN. Hell. 6, 2, 25 ; DÉM. 569, 4, remplir (un navire) de qque ch. ; d’où au pass. être lesté, DÉM. 466, 28 ; en gén. remplir (un vase, une coupe) de, gén. ESCHL. Ag. 443 ; ARR. Epict. 2, 20, 3 ; au pass. être lesté, être gorgé (de nourriture, de vin, etc.), en parl. des Cyclopes, EUR. Cycl. 505 ; d’abeilles, ARSTT. H.A. 9, 40, 14 ;
      2 postér. avec l’acc. de la chose dont on remplit : γ. ὕδωρ, PAUS. 3, 13, 2, remplir (un vase) d’eau ; au pass. οἶνον, πῦρ γεμισθείς, ANTH. 12, 85, rempli de vin, de feu.

Étym. γέμω.

(< γέμω) fill full of, load, freight or charge with, prop. of a ship, τινός Th. 7.53, X. HG 6.2.25, etc. ; γεμίσας τὴν ναῦν ξύλων Test. ap. D. 21.168; ναῦν σίτου D. 34.36; θηρίων τὰς ναῦς Plb. 1.18.8; τραπέζας θοίνης OGI 383.146 (Commagene); of animals, load, κτήνη PFay. 117.14 (ii AD), cf. PTeb. 419.17 (iii AD); c. dupl. acc., PFlor. 195.4 (iii AD); σποδοῦ γ. λέβητας charging them with ashes, A. Ag. 443; γεμίσω σε let me fill you, addressed to a cup, Theopomp.Com. 32; αὑτόν stuff, gorge, Men. Pk. 296; τὴν κοιλίαν ἀπό τινος v.l. in Ev. Luc. 15.16; — Med., D. 20.31; ἐγεμιζόμην ἀνθρωπείου τροφῆς Luc. Asin. 46; — Pass., metaph of the Cyclops, E. Cyc. 505 (lyr.); of bees, γεμισθεῖσαι ἀποπέτονται Arist. HA 624b2; c. gen., γ. ἀλαζονείας, εὐσεβείας, Ph. 2.186, 357. later, c. acc. rei, γεμίζειν ὕδωρ (sc. τὴν ὑδρίαν) to fill it full of water, Paus. 3.13.3; — Pass., οἶνον, πῦρ γεμισθείς, AP 12.85 (Mel.).

anfüllen, vollpacken, befrachten, bes. Schiffe, τινός, womit, σποδοῦ λέβητας Aesch. Ag. 443 ; πλοῖα χρημάτων Xen. Hell. 6.2.14 ; Thuc. 7.53 ; ναῦν σίτου Dem. 34.36 ; ναῦς στρατιωτῶν Pol. 1.18.9 ; γεμίζειν ὕδωρ, ein Gefäß mit Wasser füllen, Paus. 3.13.2. – Pass., voll sein, befrachtet sein, γεγεμισμένης τῆς νεώς Dem. 34.10 ; γεμισθεὶς ποτὶ σέλμα γαστρὸς ἄκρας Eur. Cycl. 503 ; sp.D.; γεγέμισται πελάγευς ναῦς Lucill. 112 (XI.247); vgl. Mel. 20 (XII.89).

γεμίζω
(< γέμω), [in LXX: Gen.45:17 (טען), 3Ma.5:47, 4Ma.3:14 * ;]
to fill;
__1. properly, of a ship (Thuc, al.): Mrk.4:37 (pass.).
__2. In late writers, generally (MGr., see Kennedy, Sources, 155), with accusative, before genitive, Mrk.15:36, Jhn.2:7 6:13, Rev.15:8; ἀπό, Luk.15:16, Rec. WH, mg.; ἐκ, Luk.15:16, WH, Rev.8:5. Pass., absol.: Luk.14:23.
† (AS)