γαυρόω-ῶ (seul. ao. 3 sg. ἐγαύρωσε), rendre fier, DC. 55, 6 ;

Moy. (v. ci-dessous), être fier, BATR. 266 ; γ. τινι, Ps.-PHOCYL. 53 ; EUR. Or. 1532, ou ἐπί τινι, XÉN. Hier. 2, 15, s’enorgueillir de qqe ch.

➳ Pass.-moy. prés. BATR. EUR. etc. ll. cc. Impf. ἐγαυρούμην, BABR. 43, 15 ; DC. 53, 27. Fut. γαυρωθήσομαι, SPT. Num. 23, 24. Ao. ἐγαυρώθην, DC. 48, 20. Pf. part. γεγαυρωμένος, SPT. Sap. 6, 2.

Étym. γαῦρος.

make proud, only aor. ἐγαύρωσα Plu. Cor. 15, D.C. 55.6 (unless γαυρῶν ΄overriding’ (of χρόνος) is to be read in E. Fr. 52.8); elsewh. Pass. γαυρόομαι, = γαυριάω, exult, στῆ δὲ παρὰ λίμνην γαυρούμενος Batr. 262a; λέων γαυρούμενος Ph. 2.125; c. dat., pride oneself on, μὴ γαυροῦ σοφίῃ Ps.-Phoc. 53; πλούτῳ γαυρωθείς PFlor. 367.11 (iii AD); ξανθοῖς βοστρύχοις γαυρούμενος E. Or. 1532, cf. Ba. 1144; ἐπὶ τῷ ἔργῳ γαυροῦνται X. Hier. 2.15; impf. ἐγαυρούμην Babr. 43.15, D.C. 53.27; fut. -ωθήσομαι LXX Nu. 23.24 (v.l. γαυρι-); aor. ἐγαυρώθην PFlor. 367.11 (iii AD), D.C. 48.20; pf. γεγαύρωμαι LXX Wi. 6.2.

übermütig machen, τινά D.Cass.; sonst pass., = γαυριάω, prahlen, βοστρύχοις γαυρούμενος Eur. Or. 1532 ; so Plut. Coriol. 15 ; Babr. 43.15 ; absolut, Batrach. 266 ; ἐπί τινι Xen. Hier. 2.15.

to prance (MT)