ης, par contract. γαλῆ, ῆς (ἡ) [ᾰ]
   I n. de divers animaux, surt. de l’ordre des carnivores, particul. :
      1 belette, BATR. 9, 51, 114 ; HDT. 4, 192 ; ARSTT. H.A. 9, 1, 15, etc. ;
      2 putois, martre ou fouine, DIOSC. 2, 27 ;
      3 γ. ἀγρία, ARSTT. H.A. 6, 37, 4, ou γ. Λιϐυκή, STR. 144, furet ;
      4 chatte, THCR. Idyl. 15, 28 ;
   II p. anal. mustèle, poisson de mer, EL. N.A. 15, 11.

contr. γαλῆ, ῆς, ἡ, a name given to various animals of the weasel kind, weasel, marten, polecat or foumart, Batr. 9, al., Ar. Ach. 255, Pl. 693, Arist. HA 609a17, al. ; εἰ διᾴξειεν γαλῆ (a bad omen) Ar. Ec. 792, cf. Thphr. Char. 16.3; prov., θύρα δι’ ἧς γαλῆ… οὐκ εἰσέρχεται Apollod. Car. 6. γ. ἀγρία wild ferret (found in Africa and Spain, Hdt. 4.192), Arist. HA 580b26, Ruf. Fr. 79, Str. 3.2.6; γ. Ταρτησσία Hdt. l.c., Diogenian. 3.71. γ. ἐνοικίδιος tame weasel, Plu. 2.446c; γ. κατοικίδιος Philum. Ven. 33.1, Dsc. 2.25.
prov., γαλῆν ἔχεις, of bad luck, Diogenian. 3.84; γαλῇ χιτώνιον κροκωτόν, of ΄pearls before swine΄, Stratt. 71, Zen. 2.93; γαλῇ στέαρ, = βατράχῳ ὕδωρ, Diogenian. 3.83. a small fish, distd. from γαλεός by Ael. NA 15.11. (From γαλεψα, Adj. from *γαλις, cf. Skt. girikā ΄mouse΄, Lat. glīs.)

ἡ, zsgzn γαλῆ,
1) Wiesel, Marder, Batrach. 9 ; Her. 4.192 ; öfter bei Ar., z.B. Ach. 243, Ran. 304 ; βδέουσα δριμύτερον γαλῆς Pl. 693, an γ. βδέουσα, Stinkmarder, erinnernd ; γαλῆ ἀργία od. Λιβυκή, das Frettchen. – Sp. = Katze.
2) ein Meerfisch, von γαλεός nach Ael. H.A. 15.11 verschieden.