'(impf. ἐγιγνόμην, f. γενήσομαι, ao.2 ἐγενόμην, pf. γέγονα et γεγένημαι) :
A propr. devenir, p. opp. à « être (εἶναι) », PLAT. Phæd. 102 e, ou à « être immuable (τὸ κατὰ ταὐτὰ καὶ ὡσαύτως ἔχον) », PLAT. Tim. 29 a ;
B p. suite :
   I naître, p. opp. à θανεῖν, HÉS. O. 173, ou à ἀπόλλυσθαι, PLAT. Parm. 163 d ; particul. en parl. de pers. ESCHL. Eum. 347 ; γ. ἔκ τινος, IL. 5, 548, etc. naître de qqn ; d’où au pf. être né : γεγονέναι ἔκ τινος, HDT. 7, 11 ; EUR. I.A. 406, etc. ; ἀπό τινος, HDT. 8, 22 ; XÉN. Cyr. 4, 1, 24 ; PLAT. Soph. 265 c, etc. ; rar. τινος, EUR. Hec. 380, de qqn ; abs. νέον γεγαώς (v. ci-dessous), OD. 19, 400, nouveau-né ; γεγονέναι καλῶς, ISOCR. 147 b ; ou εὖ, HDT. 3, 69, être de bonne naissance ; κάλλιον, HDT. 1, 146, être d’une naissance plus illustre ; κακῶς γεγονέναι, AR. Eq. 218, être de basse origine ; ὑπὲρ τὰ στρατεύσιμα ἔτη γεγονώς, XÉN. Cyr. 1, 2, 4, qui a dépassé l’âge du service militaire ; d’ord. pour marquer l’âge, avec un n. de nombre cardinal : ἔτεα τρία καὶ δέκα γεγονώς, HDT. 1, 119, âgé de treize ans ; ἀμφὶ τὰ ἑκκαίδεκα ἔτη γενόμενος, XÉN. Cyr. 1, 4, 16, âgé d’environ seize ans ; rar. avec un n. de nombre ordinal : τέταρτον καὶ ὀγδοηκοστὸν ἔτος γεγονώς, LUC. Macr. 22, âgé de 84 ans ; pléonast. γ. ἀπὸ γενεᾶς, XÉN. Cyr. 1, 2, 13, avoir tel âge en comptant depuis la naissance ; — en parl. de plantes, OD. 9, 51 ; XÉN. Mem. 2, 9, 4 ; 3, 6, 13 ; ARSTT. Rhet. 2, 15 ;
   II en parl. de choses, se produire, avoir lieu :
      1 en parl. de phénomènes physiques : πνεῦμα γίγνεται, THC. 2, 84, il s’élève du vent ; ὡς ἡ ἡμέρα ἐγένετο, THC. 7, 81, lorsque le jour parut ; ἅμα ἕῳ γιγνομένῃ, THC. 4, 32, au point du jour ; ἕως ἂν φῶς γένηται, PLAT. Prot. 311 a, jusqu’à ce que le jour ait paru ;
      2 en parl. du temps : ὡς τρίτη ἡμέρη ἐγένετο, HDT. 1, 113, lorsque le 3^e jour fut arrivé ; πρὶν ἓξ μῆνας γεγονέναι, PLAT. Prot. 320 a, avant que six mois se soient écoulés ; χρόνου γενομένου, DS. 20, 109, le temps s’étant écoulé ;
      3 en parl. d’événements : γίγνεται πόλεμος, μάχη, etc. ATT. une guerre, un combat, a lieu ; ἡ νόσος ἤρξατο γίγνεσθαι, THC. 2, 47, le mal commença de se manifester ; ψήφισμα, κρίσις γίγνεται, XÉN. Cyr. 2, 2, 21, un décret est publié, un jugement est rendu ; πιστὰ γίγνεται, XÉN. Cyr. 7, 4, 3, des promesses sont faites ; γίγνονται ὅρκοι, DÉM. 390, 28, des serments sont prononcés ; particul. en parl. de fêtes, de sacrifices : τὰ Ὀλύμπια γίγνεται, XÉN. Hell. 7, 4, 28, on célèbre les fêtes d’Olympie ; τὰ ἱερὰ καλὰ ἐγίγνετο, XÉN. An. 6, 2, 9, le sacrifice s’accomplissait favorable ; en génér. ὅσσα γίνεται (v. ci-dessous) ἐπὶ χθονί, OD. 12, 191, tout ce qui arrive sur terre ; abs. τὸ γιγνόμενον, PLAT. Theæt. 161 b, ce qui se produit ; τὸ γενόμενον, THC. 6, 54 ; ou τὰ γενόμενα, XÉN. Cyr. 3, 1, 9, ce qui s’est passé, l’événement, les faits, la réalité ; τὰ γεγενημένα, XÉN. An. 5, 10, 14, les événements accomplis, le passé ; τὰ γεγονότα, m. sign. p. opp. à ὄντα et à μέλλοντα, PLAT. Rsp. 392 d ; à ὄντα et à ἐσόμενα, PLAT. Leg. 896 a ; τὸ γενησόμενον, THC. 1, 138, ce qui arrivera, l’avenir ; avec un rég. γίγνεταί τι ὑπό τινος, THC. 6, 88 ; XÉN. An. 7, 1, 30 ; PLAT. Theæt. 200 e ; ou ἔκ τινος, HDT. 1, 1 ; ou ἀπό τινος, XÉN. An. 5, 6, 30 ; ou παρά τινος, PLAT. Rsp. 614 a, qqe ch. arrive du fait de qqn ; avec un dat. accompagné d’un partic. οὐκ ἂν ἔμοι γε ἐλπομένῳ τὰ γένοιτο, OD. 3, 228, non, je n’oserais espérer qu’une pareille chose arrive ; ἡδομένοισιν ἡμῖν οἱ λόγοι γεγόνασι, HDT. 9, 46, nous avons eu plaisir à entendre ces paroles ; avec un inf. γίγνεται εὑρεῖν, THGN. 639, il arrive qu’on trouve, il est possible de trouver ; γένοιτό μοι λαϐεῖν, XÉN. Cyr. 6, 3, 11, puisse-t-il m’arriver de prendre ! avec ὥστε : ἐγένετο ὥστε avec la prop. inf. XÉN. Hell. 5, 3, 10 ; γέγονεν ὥστε, ISOCR. 124 a (cf. XÉN. Cyr. 8, 2, 2), il arriva, il est arrivé que, etc. ; abs. γένοιτο ! qu’il en soit ainsi ! traduct. de l’hébr. amen dans les Livres saints, SPT. Ps. 40, 14 ; Esaï. 25, 1, etc. ;
      4 en parl. d’un résultat : ὁ γεγονὼς ἀριθμός, PLAT. Ap. 36 a, le total qui a été atteint ; καρποὶ οἱ ἐξ ἀγελῶν γιγνόμενοι, XÉN. Cyr. 1, 1, 2, le produit qu’on retire des troupeaux ; τὸ ἀπὸ τῶν αἰχμαλώτων γενόμενον ἀργύριον, XÉN. An. 5, 3, 4, l’argent qu’on retire de la rançon des prisonniers de guerre ; οἱ γιγνόμενοι δασμοί, XÉN. An. 1, 1, 8, le produit des impôts ;
      5 en parl. d’une conséquence, avoir son effet, s’accomplir : γενομένης τῆς ἀπειλῆς, DÉM. 24, 141 Bait.-Sauppe, la menace ayant été proférée ;
   III devenir (par suite d’un changement) :
      1 avec un attrib. πρὶν δηΐοισι χάρμα γενέσθαι, IL. 6, 82, avant que (les fuyards) ne deviennent la risée (de l’ennemi) ; αἴ κέν τι φόως Δαναοῖσι γένηαι, IL. 8, 282, si tu pouvais devenir la joie (càd. le salut) des Grecs ; avec un adj. ἐκ πλουσίου πένης γεγονώς, XÉN. An. 7, 7, 28, devenu pauvre de riche qu’il était ; πάντα γιγνόμενος, OD. 4, 417, prenant toutes les formes (litt. devenant tout), en parl. de Protée ; παντοῖος γινόμενος (v. ci-dessous), avec μή et l’inf. HDT. 3, 124, s’efforçant par tous les moyens d’empêcher que ; avec un pron. τί γένωμαι ; ESCHL. Sept. 297 ; τί γενώμεθα ; THCR. Idyl. 15, 51, que deviendrai-je ? que deviendrons-nous ? οὐκ ἔχοντες ὅ τι γένωνται, THC. 2, 52, ne sachant que devenir ; rar. avec le pron. au masc. οὐδ' ἔχω τίς ἂν γενοίμαν (dor.), ESCHL. Pr. 904, et je ne sais que devenir ; avec un adv. εὖ, καλῶς, κακῶς μοι γίγνεται, HDT. 1, 8 ; XÉN. An. 1, 7, 5, etc. cela va bien, mal pour moi ; avec un nom : κωλυτὴς γ. τινος, THC. 3, 23, je mets obstacle à qqe ch. ; avec un part. μὴ προδοὺς ἡμᾶς γένῃ, SOPH. Aj. 589, ne va pas nous trahir ; μὴ ἀπαρνηθεὶς γίγνῃ, PLAT. Soph. 217 c, ne va pas nier ; cf. γίγνομαι ἔξαρνος, ἐμποδών, ἐκποδών, etc. (v. ces mots) ;
      2 avec un rég. au gén. partitif ou collectif : γ. τῶν βασιληΐων δικαστέων, HDT. 5, 25, devenir l’un des juges royaux ; γεραιτέρων γ. XÉN. Cyr. 1, 2, 15, entrer dans la classe des vieillards ; τῆς βουλῆς γ. DC. 36, 11, devenir membre du sénat ; au gén. possessif : γ. αὑτοῦ, SOPH. O.C. 660, devenir son maître ; p. suite, être le maître de ses propres actions, PLAT. Phædr. 250 a ; DÉM. 42, 11 (cf. ἐντὸς ἑαυτοῦ γ. HDT. 1, 119 ; ἐν ἑαυτῷ γ. XÉN. An. 1, 5, 17, m. sign.) ; ἡ νίκη γίγνεταί τινος, XÉN. Hell. 4, 3, 20, la victoire se déclare pour qqn ; en parl. de choses : αἱ τριχίδες εἰ γενοίαθ' ἑκατὸν τοὐϐολοῦ, AR. Eq. 662, si les sardines en venaient à coûter une obole le cent ; ὁ σῖτος ἐγένετο ἑκκαίδεκα δραχμῶν, DÉM. le blé vint au prix de 16 drachmes ; — avec une prép. γίγνεσθαι ἀπό ou ἐκ δείπνου, HDT. 2, 78, etc. quitter le souper, avoir soupé ; γ. ἐξ ὀφθαλμῶν τινι, HDT. 5, 24, disparaître de la vue de qqn ; γίγνεσθαι ἐξ ἀνθρώπων, PAUS. 4, 26, 6, disparaître d’entre les hommes, mourir ; γ. ἐν πολέμῳ, THC. 1, 78, s’engager ou être engagé dans une guerre ; ἐν καιρῷ γ. XÉN. Hell. 4, 3, 2, être opportun ; δι' ἔχθρας γ. τινι, AR. Ran. 1412, devenir l’ennemi de qqn ; γ. ἐπ' ἐλπίδος, PLUT. Sol. 14, concevoir une espérance ; καθ' ἓν γ. THC. 3, 10, se réunir ou se concerter pour une action commune ; καθ' αὑτοὺς γ. DÉM. 145, 11, être réduit à l’isolement, à ses propres ressources ; γ. μετά τινος, XÉN. Cyr. 8, 7, 27, ou σύν τινι, XÉN. Ages. 2, 13, être du côté ou du parti de qqn ; γίγνεσθαι ἐπὶ τόπῳ, XÉN. An. 3, 4, 49, ou πρὸς τόπῳ, PLAT. Phæd. 118 a, se trouver dans un lieu ou près d’un lieu ; γίγνεσθαι ὑπό τινι, être sous la dépendance de qqn, HDT. 7, 11 ; THC. 7, 64, ou sous la protection de qqn, XÉN. Cyr. 7, 1, 34.

➳ Syntaxe :
      1 La 3^e pers. sg. des temps de γίγνομαι (γίγνεται, γίγνηται, ἐγένετο, etc.) se construit qqf. avec un suj. plur. à peu près avec la valeur impers. de notre construction : il y a trois jours, il arriva plusieurs voyageurs, etc. : καὶ γὰρ πάχναι καὶ χάλαζαι καὶ ἐρυσῖϐαι… γίγνεται, PLAT. Conv. 188 b, et en effet les gelées, la grêle, la rouille, tout cela arrive, etc. ; ἵνα γίγνηται ἀρχαί τε καὶ γάμοι, PLAT. Rsp. 363 a, afin qu’il trouve à remplir des charges, à conclure des mariages ; ἐγένετο ἡμέραι ὀκτώ, NT. Luc. 9, 28, il se passa huit jours ;
      2 Dans la traduct. des Livres saints, la formule καὶ ἐγένετο est qqf. suivie d’une propos. à un mode pers. au sens de « et il arriva que » : καὶ ἐγένετο μετὰ τεσσαράκοντα ἡμέρας ἠνέῳξε Νῶε τὴν θυρίδα τῆς κιϐωτοῦ, SPT. Gen. 8, 6, et il arriva qu’après 40 jours Noé ouvrit la porte de l’arche ; de même καὶ ἐγενήθη, SPT. Deut. 2, 16 ; ou ἐγένετο δέ, NT. Luc. 5, 1 ; 6, 12 ; 9, 56 ; etc. — Formes : Prés. γίγνομαι, IL. 2, 468 ; OD. 2, 320 ; ATT. (ESCHL. Pers. 708 ; SOPH. O.C. 259 ; AR. Eq. 180 ; THC. 3, 42 ; etc.) ; en ion. et en grec commun à partir d’Aristote, d’ord. γίνομαι [ῑ] HDT. 8, 60 ; etc. (sel. MŒR. p. 108, γίγνομαι ἀττικῶς, γίνομαι ἑλληνικῶς). Dans les inscript. att. seul. γίγνομαι de 445 à 292 av. J.C. ; seul. γίνομαι, de 290 à 30 av. J.C. ; sous l’empire, d’ord. γίνομαι, rar. γίγνομαι (v. Meisterh. p. 141, 20). — Impf. ἐγιγνόμην, IL. 13, 86 ; ATT. (SOPH. O.C. 272 ; THC. 3, 12, etc.) ; poét. γιγνόμην, IL. 13, 684 ; ion. ἐγινόμην [ῑ] HDT. 8, 12, etc. — Fut. γενήσομαι, ESCHL. Eum. 66 ; SOPH. Ph. 1067 ; EUR. Ion 981 ; THC. 6, 6, etc. ; dor. γενησοῦμαι, LYSIS Ep. ad Hpc. p. 53. — Autre fut. à forme pass. 3 sg. γενηθήσεται, PLAT. Parm. 141 e dout. — Ao.1 à forme pass. (dor. et ion.) ἐγενήθην, EPICH. (PHRYN. p. 108) ; ARCHYT. (GAL. p. 674) ; HPC. 1202 a, 1208 e ; ANTH. 5, 63 ; postér. att. PHILÉM. (Com. fr. 4, 47), et chez les écriv. réc. POL. 2, 67 ; 5, 22 ; DL. 9, 7, 7. — Ao.1 à forme moy. sbj. 2 sg. γενήσῃ, EUR. I.A. 1172. — Ao.2, 1 sg. ἐγενόμην, IL. 15, 653 ; PD. I. 4, 14 ; HDT. 8, 6 ; ATT. (THC. 1, 74, etc.) ; dor. ἐγενόμαν [ᾱ] ESCHL. Pers. 934 ; ou γενόμαν, PD. N. 6, 22 ; 2 sg. ion. γένεο, HÉS. Th. 657 ; épq. γένευ, IL. 5, 897 ; 3 sg. sync. ἔγεντο (p. ἐγένετο), HÉS. Th. 705 ; PD. P. 3, 87 ; THCR. Idyl. 1, 88, etc. ou γέντο, HÉS. Th. 199 ; EMPÉD. 207 Stein ; MOSCH. 3, 29 ; A.RH. 4, 225 ; 3 pl. poét. γένοντο, IL. 11, 310 ; PHOCYL. 3, 1 ; AR. Av. 701 ; ion. ἐγενέατο, HDT. 2, 166 (mais ἐγένοντο sel. d’autres) ; impér. 2 sg. poét. γενεῦ, ANACR. 2, 9 ; opt. 3 pl. épq., poét. et ion. γενοίατο, IL. 2, 340 ; HDT. 1, 67 ; 2, 2 ; AR. Eq. 662. — Ao. itér. 3 sg. γενέσκετο, OD. 11, 208. — Pf. γέγονα, IL. 19, 122 ; HDT. 1, 5 ; ATT. (ESCHL. Sept. 142 ; XÉN. Cyr. 1, 2, 13, etc.) ; d’où pl.q.pf. 3 sg. ἐγεγόνει, XÉN. Ages. 2, 8 ; PLAT. Charm. 153, b, etc. ; ion. ἐγεγόνεε, HDT. 2, 2 ; 8, 27. — Pf. poét. γέγαα [γᾰ], d’où indic. 2 pl. γεγάατε [ᾰᾱ] BATR. 143 ; 3 pl. γεγάασι [ᾰᾱ] IL. 4, 325 ; OD. 24, 84 ; HÉS. O. 108 ; etc. ; ou γεγᾶσι, EMPÉD. 23, 10 Diels ; inf. épq. γεγάμεν, PD. O. 9, 110 ; part. épq. nomin. masc. γεγαώς, MAN. 2, 421 ; fém. γεγαυῖα, MAN. 3, 535 ; dat. neutre γεγαῶτι, MAN. 6, 246 ; acc. masc. γεγαῶτα, IL. 9, 456 ; OD. 4, 144 ; fém. γεγαυῖαν, A.RH. 1, 719 ; plur. masc. γεγαῶτες, THCR. Idyl. 17, 25 ; MAN. 6, 694 ; fém. γεγαυῖαι, HH. Merc. 552 ; acc. masc. γεγαῶτας, IL. 2, 866 ; IBYC. 16 ; duel γεγαῶτε, THCR. Idyl. 22, 176 ; formes contractes : sg. nomin. masc. γεγώς, SOPH. Aj. 472 ; fém. γεγῶσα, EUR. Andr. 434 ; AR. Lys. 641, etc. ; plur. γεγῶτες, EUR. Med. 558 ; -ώτων, EUR. Med. 490 ; -ῶσι, EUR. El. 531 ; -ῶτας, SOPH. fr. 94, 4 ; duel γεγῶτε, EUR. Hel. 1685. — Pf. dor. inf. γεγάκειν [ᾱ] p. *γεγακέναι, PD. O. 6, 49. — Pf. à forme pass. γεγένημαι (dans les inscript. att. à partir de 376 av. J.C. aussi usité que γέγονα, sans différence de sens ; v. Meisterh. p. 155, 8), ESCHL. Ch. 379 ; EUR. Cycl. 637 ; AR. Eq. 764 ; THC. 4, 125 ; PLAT. Rsp. 411 c ; dor. γεγέναμαι [ᾱ] PD. O. 6, 53. Pl.q.pf. 3 sg. ἐγεγένητο, THC. 7, 42 ; XÉN. Hell. 6, 5, 16, etc. ; ou γεγένητο, XÉN. Cyr. 3, 2, 24.

Étym. R. indo-europ. *ǵenh₁-, engendrer, se produire, avec redoubl. ; cf. lat. gignō.

'

Ion. and after Arist. γίνομαι [ι], (Att. Inscrr. have γιγν- in fifth and fourth cent., cf. IG 2.11.9, 1055.25, etc.); Thess. γίνυμαι IG 9(2).517.22; Boeot. γίνιουμαι ib. 7.3303; fut. γενήσομαι ; aor. ἐγενόμην (ἐγενάμην LXX Je. 14.1, al. (προ-) Decr. Byz. ap. D. 18.90), Ion. 2 sg. γένευ Il. 5.897, 3 sg. γενέσκετο Od. 11.208, ἔγεντο Hes. Th. 705, Sappho 16, Pi. P. 3.87, Parm. 8.20, IG 4.492 (Mycenae), prob. in Scol. 19; Ep. γέντο Hes. Th. 199, Emp. 98.5, Call. Jov. 1.50, Theoc. 14.27, etc. (< γṇτο); pf. γέγονα Il. 19.122, etc. ; 3 pl. γέγοναν Apoc. 21.6; plpf. ἐγεγόνει Lys. 31.17, etc. ; Ion. ἐγεγόνεε Hdt. 2.2; Ep. forms (as if from pf. γέγαα), 2 pl. γεγάατε Batr. 143; γεγάασι Il. 4.325, freq. in Od. ; 3 pl. γεγάκασιν cj. in Emp. 23.10; 3 dual plpf. ἐκγεγάτην [α] Od. 10.138; inf. γεγάμεν [α] Pi. O. 9.110, (< ἐκ) Il. 5.248, etc. ; part. γεγαώς αυῖα, pl. -αῶτες, αυῖαι Hom., etc., contr. γεγώς, ῶσα S. Aj. 472, E. Med. 406; inf. γεγάκειν Pi. O. 6.49; Med. forms ἐκγεγάασθε Epigr. Hom. 16, ἐκγεγάονται (in fut. sense) h.Ven. 197 (s.v.l.); — Pass. forms, fut. γενηθήσομαι (only in Pl. Prm. 141e, οὔτε γενήσεται, οὔτε γενηθήσεται, cf. Procl. in Prm. p. 963 S.); aor. ἐγενήθην Epich. 209, Archyt. 1, Hp. Epid. 6.8.32, 7.3, later Att., Philem. 95.2 and 167, IG 2.630b10 (i BC) and Hellenistic Gk., Plb. 2.67.8, D.S. 13.51; pf. γεγένημαι Simon. 69, freq. in Att. Poets and Prose, in Att. inscr. first in cent. iv, IG 2.555; 3 pl. γεγενέανται Philet. ap. Eust. 1885.51; plpf. ἐγεγένητο Th. 7.18, al. ; cf. γείνομαι :
come into a new state of being; hence, abs., come into being opp. εἶναι, Emp. 17.11, Pl. Phd. 102e, cf. Ti. 29a; and so, of persons, to be born, νέον γεγαώς new born, Od. 19.400; ὑπὸ Τμώλῳ γεγαῶτας born (and so living) under Tmolus, Il. 2.866; ἢ πρόσθε θανεῖν ἢ ἔπειτα γ. Hes. Op. 175; γιγνομέναισι λάχη τάδ’… ἐκράνθη at our birth, A. Eu. 347; γ. ἔκ τινος Il. 5.548, Hdt. 7.11; πατρὸς ἐκ ταὐτοῦ E. IA 406, cf. Isoc. 5.136; σέθεν… ἐξ αἵματος A. Th. 142; less freq. ἀπό τινος Hdt. 8.22, etc. ; ἐσθλῶν E. Hec. 380, etc. ; γεγονέναι κακῶς, καλῶς, Ar. Eq. 218, Isoc. 7.37, etc. ; κάλλιον, εὖ, Hdt. 1.146, 3.69; τὸ μὴ γενέσθαι not to have been born, A. Fr. 401; freq. with Numerals, ἔτεα τρία καὶ δέκα γεγονώς Hdt. 1.119; ἀμφὶ τὰ πέντε ἢ ἑκκαίδεκα ἔτη γενόμενος X. Cyr. 1.4.16; γεγονὼς ἔτη περὶ πεντήκοντα D. 21.154; οἱ ὑπὲρ τὰ στρατεύσιμα ἔτη γεγονότες those of an age beyond…, X. Cyr. 1.2.4; c. gen., γεγονὼς πλειόνων ἐτῶν ἢ πεντήκοντα Pl. Lg. 951c, etc. ; rarely with ordinals, ὀγδοηκοστὸν ἔτος γεγονώς Luc. Macr. 22, cf. Plu. Phil. 18. of things, to be produced, ὅσα φύλλα καὶ ἄνθεα γίγνεται ὥρῃ Od. 9.51; opp. ὄλλυσθαι, Parm. 8.13, 40; opp. ἀπόλλυσθαι, Anaxag. 17, cf. Pl. R. 527b, etc. ; opp. ἀπολείπειν, Diog. Apoll. 7; opp. ἀπολήγειν, Emp. 17.30; τὰ γιγνόμενα καὶ ἐξ ὧν γίγνεται Pl. Phlb. 27a; ἁπλῇ διηγήσει ἢ διὰ μιμήσεως γ. Id. R. 392d; ὁ ἐκ τῆς χώρας γιγνόμενος σῖτος X. Mem. 3.6.13; τὰ ἐν ἀγρῷ γιγνόμενα ib. 2.9.4; of profits, καρποὶ οἱ ἐξ ἀγελῶν γ. Id. Cyr. 1.1.2, etc. ; τὰ ἆθλα ἀπὸ τεττάρων ταλάντων ἐγένοντο were the produce of, i.e.
were worth, 4 talents, Id. HG 4.2.7; τὸ ἀπὸ τῶν αἰχμαλώτων γενόμενον ἀργύριον produced by [the ransom of]…, Id. An. 5.3.4; of sums, ὁ γεγονὼς ἀριθμὸς τῶν ψήφων the total of the votes, Pl. Ap. 36a; ἕκατον εἴκοσι στατήρων γίγνονται τρισχίλιαι τριακόσιαι ἑξήκοντα [δραχμαί] 120 staters amount to 3 360 drachmae, D. 34.24; so in Math., of products, ὁ ἐξ αὐτῶν γενόμενος ἀριθμός Euc. 7.24; ἀριθμὸς γενόμενος ἑκατοντάκις multiplied by 100, Papp. 10.13; of times of day, ὡς ἡ ἡμέρα ἐγένετο Th. 7.81, etc. ; ἕως ἂν φῶς γένηται Pl. Prt. 311a; ἅμα ἕῳ γιγνομένῃ Th. 4.32; of Time in general, elapse, διέτης χρόνος ἐγεγόνεε ταῦτα πρήσσουσι Hdt. 2.2; χρόνου γενομένου D.S. 20.109.
falldue, οἱ γιγνόμενοι δασμοί X. An. 1.1.8; τοὺς τόκους τοὺς γ. Isoc. 17.37; τὸ τίμημα τὸ γ., τὸ γ. ἀργύριον, D. 24.82, Syngr. ap. eund. 35.11; τὸ γ. μέρος X. HG 7.4.33; τὸ γ. τοῖ πλήθι τᾶς ζαμίαυ IG 5(2).6 A 20 (Tegea, iv BC); c. dat., τὸ γ. τινὶ ἔλαιον UPZ 19.32 (ii BC); τοῖς γείτοσι τὸ γ. Thphr. Fr. 97; τὰ γ.
dues, PHib. 1.92 and 111 (iii BC); hence γιγνόμενος regular, normal, τίμημα, χάρις, D. 38.25; ἐν ταῖς γ. ἡμέραις in the usual number of days, X. Cyr. 5.44.51; freq. in later Gk., as Luc. Tox. 18, etc. of events, take place, come to pass, and in past tenses to be, καί σφιν ἄχος κατὰ θυμὸν ἐγίγνετο Il. 13.86, etc. ; μάχη ἐγεγόνει Pl. Chrm. 153b, etc. ; ἐκεχειρία γίγνεταί τισι πρὸς ἀλλήλους Th. 4.58; ἡ νόσος ἤρξατο γίγνεσθαι Id. 2.47; πνεῦμα εἰώθει γ. ib. 84; τὰ Ὀλύμπια γίγνεται, τραγῳδοὶ γίγνονται, are held, X. HG 7.4.28, Aeschin. 3.41, etc. ; ψήφισμα γ.
is passed, X. Cyr. 2.2.21; πιστὰ γ., ὅρκοι γ., pledges are given, oaths taken, ib. 7.4.3, D. 19.158; γίγνεταί τι ὑπό τινος (masc.), X. An. 7.1.30, (neut.) Pl. Tht. 200e; τὰ γιγνόμενα ὑπὸ τῶν Ἀθηναίων Th. 6.88; τὰ γενόμενα ἐξ ἀνθρώπων Hdt. Praef. ; ὕβρισμα ἐκ τῶν Σαμίων γενόμενον Id. 3.48; ἀπό τινος γ. X. An. 5.6.30; παρά τινος Pl. R. 614a; ὃ μὴ γένοιτο which God forbid, D. 10.27, 28.21; but γένοιτο, = Amen, LXX Is. 25.1; γένοιτο γένοιτο ib. Ps. 71 (72).19; Math., γεγονέτω suppose it done, Euc. 6.23, etc. ; γέγονε it is done, Apoc. 16.17; c. dat. et part., γίγνεταί τί μοι βουλομένῳ, ἀσμένῳ (v. βούλομαι, ἄσμενος); οὐκ ἂν ἐμοί γε ἐλπομένῳ τὰ γένοιτο, i.e. I could not hope to see these things take place, Od. 3.228; ἡδομένοισι ἡμῖν οἱ λόγοι γεγόνασι Hdt. 9.46, etc. ; of sacrifices, omens, etc., οὐ γάρ σφι ἐγίνετο τὰ σφάγια χρηστά ib. 61, cf. 62; τὰ ἱερὰ καλὰ ἐγένετο X. An. 6.4.9; abs., τὰ διαβατήρια ἐγ.
were favourable, Th. 5.55; θυομένῳ οὐκ ἐγίγνετο τὰ ἱερά X. HG 3.1.17; in neut. part., τὸ γενόμενον the event, the fact, Th. 6.54; τὰ γενόμενα the facts, X. Cyr. 3.1.9, etc. ; τὸ γιγνόμενον Pl. Tht. 161b, etc. ; τὰ γεγενημένα the past, X. An. 6.2.14; τὸ γενησόμενον the future, Th. 1.138; τὰ γεγονότα, opp. ὄντα, μέλλοντα, Pl. R. 392d, cf. Lg. 896a; of Time, ὡς τρίτη ἡμέρη τῷ παιδίῳ ἐκκειμένῳ ἐγένετο Hdt. 1.113; ἕως ἄν τινες χρόνοι γένωνται Pl. Phd. 108c; but in pf. and plpf., to have passed, ὡς διετὴς χρόνος ἐγεγόνεε Hdt. 2.2; πρὶν ἓξ μῆνας γεγονέναι Pl. Prt. 320a; impers., ἐγένετο or γέγονεν ὥστε… it happened, came to pass that…, X. HG 5.3.10, Isoc. 6.40, etc. ; ἐγένετο, ὡς ἤκουσεν… καὶ ἐθυμώθη it came to pass, when he heard… that…, LXX Ge. 39.19; ἐγένετο ἐν τῷ πορεύεσθαι… καὶ διήρχετο Ev. Luc. 17.11; c. inf., γίνεται εὑρεῖν it is possible to find, Thgn. 639; ἐγένετο, c. acc. et inf., it came to pass that, Act. Ap. 9.3, al., PAmh. 2.135.10 (ii AD); c. dat. et inf., ἐάν σοι γένηται στραφῆναι Epict. Ench. 23. folld. by a Predicate, come into a certain state, become, and (in past tenses), to be, folld. by Nouns and Adjs., δηΐοισι δὲ χάρμα γ. Il. 6.82, cf. 8.282; σωτὴρ γενοῦ μοι A. Ch. 2; κωλυτὴς γ. τινός Th. 3.23; [οὖροι] νηῶν πομπῆες γ. Od. 4.362, etc. ; πάντα δὲ γιγνόμενος πειρήσεται turning every way, ib. 417; παντοῖος γ., folld. by μή, c. inf., Hdt. 3.124; παντοῖος γ. δεόμενος Id. 7.10. γ’ ; ἐκ πλουσίου πένης γ. X. An. 7.7.28; δημοτικὸς ἐξ ὀλιγαρχικοῦ γ. Pl. R. 572d; rarely c. part., μὴ προδοὺς ἡμᾶς γένῃ, i.e. προδότης ἡμῶν, S. Aj. 588, cf. Ph. 773; μὴ ἀπαρνηθεὶς γένῃ Pl. Sph. 217c; ἀποτετραμμένοι ἐγένοντο Th. 3.68, etc. ; with Pron., τί γένωμαι ; what am I to become, i.e. what is to become of me? A. Th. 297, cf. Theoc. 15.51; οὐκ ἔχοντες ὅτι γένωνται Th. 2.52; less freq. with masc., οὐδ’ ἔχω τίς ἂν γενοίμαν A. Pr. 905; γίγνονται πάνθ’ ὅτι βούλονται Ar. Nu. 348. in past tenses, having ceased to be, ὁ γενόμενος στρατηγός the ex-strategus, POxy. 38.11 (i AD); ἡ γ. γυνή τινος the former wife, PFlor. 99.4 (i/ii AD). with Advbs., κακῶς χρῆν Κανδαύλῃ γενέσθαι Hdt. 1.8; εὖ, καλῶς, ἡδέως γ., it goes well, etc., X. An. 1.7.5, Arr. Epict. 3.24.97, LXX To. 7.9; with personal construction, οἱ παρὰ Πλάτωνι δειπνήσαντες ἐς αὔριον ἡδέως γίγνονται Plu. 2.127b; δίχα γ. τοῦ σώματος to be parted from…, X. Cyr. 8.7.20; τριχῇ γ.
to be in three divisions, Id. An. 6.2.16; γ. ἐμποδών, ἐκποδών, E. Hec. 372, X. HG 6.5.38, etc. folld. by oblique cases of Nouns, c. gen., γ. τῶν δικαστέων, τῶν γεραιτέρων, become one of…, Hdt. 5.25, X. Cyr. 1.2.15, cf. Ar. Nu. 107, etc. ; βουλῆς γεγονώς D.C. 36.28 (cf. supr. 1. b); fall to, belong to, ἡ νίκη Ἀγησιλάου ἐγεγένητο X. HG 4.3.20; to be under control of, ὁ νοῦς ὅταν αὑτοῦ γένηται S. OC 660, cf. Pl. Phdr. 250a (s.v.l.); ὑμῶν αὐτῶν γενέσθαι D. 4.7 (also ἐντὸς ἑωυτοῦ γ. Hdt. 1.119; ἐν ἑαυτῷ γ. X. An. 1.5.17; ἐν σαυτοῦ γενοῦ S. Ph. 950); τὴν πόλιν ἐλπίδος μεγάλης γινομένην Plu. Phoc. 23; of things, to be at, i.e.
cost, so much, αἱ τριχίδες εἰ γενοίαθ’ ἑκατὸν τοὐβολοῦ Ar. Eq. 662, cf. X. Oec. 20.23. c. dat., fall to, i.e. as wife, LXX Nu. 36.11. with Preps., γ. ἀπὸ δείπνου, ἐκ θυσίας, have done…, Hdt. 2.78, 1.50; πολὺν χρόνον γ. ἀπό τινος to be separated from…, X. Mem. 1.2.25; γ. εἴς τι turn into, τὸ κακὸν γ. εἰς ἀγαθόν Thgn. 162; freq. in LXX, ἐγενήθη μοι εἰς γυναῖκα Ge. 20.12; εἰς βρῶσιν ib. La. 4.10; εἰς οὐδέν, εἰς κενόν, Act. Ap. 5.36, 1 Ep. Thess. 3.5; ἐς Λακεδαίμονα Hdt. 5.38 (in Hom. even without Prep., ἐμὲ χρεὼ γ. Od. 4.634); γ. τι εἴς τινα comes to him, of a dowry, Is. 3.36; of a ward, And. 1.117; γ. ἐξ ὀφθαλμῶν τινι to be out of sight, Hdt. 5.24; ἐξ ἀνθρώπων γ.
disappear from…, Paus. 4.26.6; γ. ἐν Χίῳ Hdt. 5.33, etc. ; γ. ἐν…, to be engaged in…, οἱ ἐν ποιήσει γινόμενοι in poetry, Id. 2.82; ἐν [πολέμῳ] Th. 1.78; ἐν πείρᾳ γ. τινος X. An. 1.9.1; ἐν ὀργῇ, ἐν αἰτίᾳ πρός τινα γ., Plu. Flam. 16, Rom. 7; of things, ἐν καιρῷ γ.
to be in season, X. HG 4.3.2; ἐν τύχῃ γ. τινί τι Th. 4.73; γ. διὰ γηλόφων, of a road, X. An. 3.4.24; but δι’ ἔχθρας γ. τινί to be at enmity with, Ar. Ra. 1412; γ. ἐπὶ ποταμῷ arrive or be at…, Hdt. 1.189, etc. ; γ. ἐπί τινι fall into or be in one΄s power, X. An. 3.1.13, etc. ; ἐπὶ συμφοραῖς γ. D. 21.58 codd. (-ᾶς Schaefer); γ. ἐπί τινι, also, to be set over…, X. Cyr. 3.3.53; γ. ἐφ’ ἡμῶν αὐτῶν to be alone, Aeschin. 2.36; γ. ἐπὶ τῆς διοικήσεως D.C. 43.48; γ. ἐπ’ ἐλπίδος to be in hope, Plu. Sol. 14; Math., γ. ἐπὶ ἀριθμόν to be multiplied into a number, Theol.Ar. 3; γ. κατά τινα or τι to be near… or opposite to…, in battle, X. Cyr. 7.1.14, HG 4.2.18; but κατὰ ξυστάσεις γ.
to be formed into groups, Th. 2.21; καθ’ ἓν γ. Id. 3.10; καθ’ αὑτοὺς γ.
to be alone, D. 10.52; γ. μετὰ τοῦ θείου to be with God, X. Cyr. 8.7.27, etc. ; ἡ νίκη γ. σύν τινι Id. Ages. 2.13; γ. παρ’ ἀμφοτέροις τοῖς πράγμασι to be present on both sides, Th. 5.26; γ. παρά τι to depend upon…, D. 18.232; γ. περὶ τὸ συμβουλεύειν to be engaged in…, Isoc. 3.12; γενοῦ πρός τινα go to So-and-so, PFay. 128, etc. ; γ. πρὸς τῇ καρδίᾳ to be at or near…, Pl. Phd. 118, etc. ; γ. πρός τινι to be engaged in…, Isoc. 12.270, D. 18.176; αὐτὸς πρὸς αὑτῷ meditate, Plu. 2.151c; so γ. πρὸς τὸ ἰᾶσθαι Pl. R. 604d; πρὸς παρασκευήν Plb. 1.22.2; impers., ἐπεὶ πρὸς ἡμέραν ἐγίγνετο X. HG 2.4.6; γενέσθαι πρός τινων to be inclined towards them, Hdt. 7.22; γ. πρὸ ὁδοῦ to be forward on the way, Il. 4.382; γ. ὑπό τινι to be subject to…, Hdt. 7.11, Th. 7.64; γ. ὑπὸ ταῖς μηχαναῖς to be under the protection of…, X. Cyr. 7.1.34. γίγνεται folld. by pl. nouns, ἵνα γίγνηται… ἀρχαί τε καὶ γάμοι Pl. R. 363a, cf. Smp. 188b; ἐγένετο… ἡμέραι ὀκτώ Ev. Luc. 9.28.
(Cf. Skt. jánati ΄procreate΄, jánas (= γένος), Lat. gigno, gnatus.)

werden ; entstanden aus *γιγένομαι, Wurzel ΓΕΝ mit Reduplication, vgl. gigno (aus gigeno), genui ; ion. u. seit Arist. gew. γίνομαι, was Moeris tadelt ; fut. γενήσομαι ; aor. ἐγενόμην ; sync. ἔγεντο Hes. Th. 705 ; Pind. P. 3.87, 4.28 ; γέντο Sp. Ep.; perf. γεγένημαι u. γέγονα, wozu die synkopierten Formen bei Hom. u. andern Dichtern γέγαμεν, γεγάασι, γεγάᾱτε, Batrach. 143, inf. γεγάμεν, partic. γεγαώς, γεγαυῖα, Tragg. zsgzn γεγώς, γεγῶσα, auch Ar. Lys. 641 ; Philem. Stob. fl. 30.4 u. a. com.; Sp., Pol. u. Folgde, wie NT brauchen ἐγενήθην für ἐγενόμην, was eigtl. nach Phryn. p. 108 dorischer Gebrauch war u. sich in ἐξεγενήθη, s. unt., auch bei Plat. findet ; auch Philem. Kompar. Men. et Phil. p. 360, 361 ; γενηθήσομαι, was bei Plat. Parm. 141e dem γενήσομαι gegenübersteht, ist vielleicht mit Schleiermacher in γεγενήσεται zu ändern ; Pind. hat wie von γέγηκα den inf. γεγάκειν Ol. 6.49, wozu Hesych. einen Conj. γεγάκω anführt ; ἐγεινάμην s. oben unter γείνομαι.
1) werden, nach Plat. Parm. 156a οὐσίας μεταλαμβάνειν ; Ggstz ἀπόλλυσθαι 163d (Xen. Mem. 1.1.15); εἶναι Phaed. 102e u. öfter ; τὸ γεγονός, im Ggstz von τὸ κατὰ ταὐτὰ καὶ ὡσαύτως ἔχον Tim. 29a.
   a) geboren werden, von Menschen u. lebenden Wesen übh.; seltener von Pflanzen, wachsen, d.h. entstehen, hervorgebracht werden, wie Od. 9.51 ; vgl. Arist. rhet. 2.15 τὰ κατὰ τὰς χώρας γιγνόμενα, ὁ ἐκ τῆς χώρας γιγνόμενος σῖτος ; Ggstz θανεῖν, Hes. O. 173 ; ἔκ τινος Il. 5.548, 6.206 ; Her. 7.11 ; πατρὸς ἐκ ταὐτοῦ γεγώς Eur. I.A. 407 ; ἐξ ὧν γίγνεται πάντα Plat. Phil. 27a ; οἱ ἐξ ἡμῶν γεγονότες Isocr. 5.136 ; – τινός Eur. Hec. 383 ; πατρὸς μὲν λέγεται Κῦρος γενέσθαι Καμβύ. σου Xen. Cyr. 1.2.1 ; Plat. Prot. 328c ; – ἀπό τινος, abstammen, Her. 8.22 ; ἀπὸ θεοῦ Plat. Soph. 265c ; Xen. Cyr. 4.1.24, An. 2.1.3 (vgl. τὰ ἆθλα ἀπὸ τεττάρων ταλάντων ἐγένοντο, sie wurden von 4 Talenten genommen, d.i. betrugen 4 T., Xen. Hell. 4.2.7); κακῶς γέγονας, von schlechter, gemeiner Herkunft, Ar. Eq. 218 ; Plat. Theaet. 173b ; καλῶς γεγονότες Isocr. 7.37 ; γεγενῆσθαι Dem. 60.3 ; κάλλιον, εὖ, Her. 1.146, 3.69 ; – ἔτεα τρία καὶ δέκα γεγονώς, 13 Jahr alt, Her. 1.119 ; u. so überall bei Att.; mit dem Zusatz ἀπὸ γενεᾶς Xen. Cyr. 1.2.13 ; seltener steht der gen. in dieser Vrbdg, Isocr. 12.3, von Bekker in den acc. verändert ; Plat. Legg. XII.951c ; Plut. Pyrrh. 3 ; Ael. V.H. 3.19 ; τέταρτον καὶ ὀγδοηκοστὸν ἔτος γεγονώς Luc. Macrob. 22 ; vgl. Plut. Philop. 18.
   b) übh. werden, u. γέγονα, geworden sein, = εἶναι, oft, z.B. Plat. Phaed. 64c ; aber Ion 532b καί εἰσι ἢ γεγόνασιν ἀγαθοί u. öfter zur Bezeichnung der Vergangenheit, Gegenwart u. Zukunft ; γεγονότα ἢ ὄντα ἢ μέλλοντα Rep. III.392d ; γ. ἢ ὄντα ἢ ἐσόμενα Legg. X.896a ; γενόμενον καὶ – Phil. 65e ; τὸ γενησόμενον, der Erfolg, Thuc. 1.138.
   c) entstehen, geschehen, sich ereignen, in mannigfachen Vrbdgn ; so bei Hom. Πηλείωνι δ' ἄχος γένετο Il. 1.188, ihm entstand Zorn, d.h. er ward zornig ; Τρώων ἀγορὴ γένετο Il. 7.345, es fand eine Versammlung statt ; ἴδμεν δ' ὅσσα γένηται ἐπὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ Od. 12.191, Alles was sich auf Erden ereignet ; ὕβρισμα ἐκ τῶν Σαμίων γενόμενον Her. 3.48 ; γάμοι γίγνονται, ὅρκοι u. ähnl.; πνεῦμα γίγνεται, es tritt Wind ein, Thuc. 2.84 ; τὸ ὑπ' αὐτοῦ γιγνόμενα καλὰ γίγνεται Plat. Theaet. 200e, wie Xen. An. 7.1.30 ; κακῶς γίγνεταί τινι, es geht Einem schlecht, Her. 1.8, 9.109 u. ä. oft ; – γίγνεται εὑρεῖν, es trifft sich, daß man findet, Hes. Th. 639 ; γένοιτό μοι λαβεῖν Xen. Cyr. 6.3.11 ; vgl. Oec. 17.3 u. Plat. Rep. III.397b ; mit folgdm ὥστε, z.B. πολλάκις γέγονεν, ὥστε καὶ τοὺς μείζω δύναμιν ἔχοντας ὑπὸ τῶν ἀσθενεστέρων κρατηθῆναι Isocr. 6.40 ; vgl. Xen. Hell. 5.3.10, Cyr. 8.2.2 ; – aber auch = freistehen, möglich sein, An. 1.9.13 ; Plat. Rep. III.397b ; θαυμάζω εἴ τῳ γέγονεν, ἂν τὰ παρόντα ἀναλώσῃ, εὐπορῆσαι Dem. 3.19 ; – τὰ γιγνόμενα λέγειν, sagen wie es wirklich ist, die Wahrheit, Her. 2.28 ; Plat. Theaet. 175b u. sonst ; γενομένης τῆς ἀπειλῆς, da sie in Erfüllung ging, Dem. 24.141.
   d) von der Zeit ; im eigtl. Sinne, ἡμέρα, δείλη γίγνεται ; Plat. Epinom. 985e ἥλιος, ἡ σελήνη, vom Aufgehen derselben ; herankommen, ὡς δὲ τρίτη ἡμέρα τῷ παιδίῳ ἐκκειμένῳ ἐγένετο, als der dritte Tag herangekommen, d.i. den dritten Tag, nachdem der Knabe ausgesetzt worden, Her. 1.113 ; verstreichen, ὡς γὰρ διετὴς χρόνος ἐγεγόνεε ταῦτα τῷ ποιμένι πρήσσοντι 2.2 ; πρὶν ἓξ μῆνας γεγονέναι Plat. Prot. 320a ; vgl. Phaed. 108c ; χρόνου γενομένου, nach Verlauf einer Zeit, DS. 20.109.
   e) beim Zählen, Rechnen : sich als Resultat ergeben, ὁ γεγονὼς ἀριθμός Plat. apol. 36a ; ἐγένοντο μύριοι, es kamen heraus, machten aus, Xen. An. 1.9.1, Cyr. 1.5.5 ; Thuc. 3.17, 75 ; Dem. 27.11 ; τούτων πλήρωμα τάλαντ' ἐγγὺς δισχίλια γίγνεται ἡμῖν Ar. Vesp. 660 ; τὸ γιγνόμενον, das Ergebnis einer Rechnung ; Sp. auch übertr., Resultat einer Untersuchung,
   f) von eingehenden Tributen u. Geldern, δασμοί Xen. An. 1.1.8 ; τὸ ἀπὸ τῶν αἰχμαλώτων γιγνόμενον ἀργύριον, was durch den Verkauf der Gefangenen einkommt, 5.3.4 ; χρήματά μοι γίγνεται 7.8.3 ; Dem. 10.37, 27.24 u. öfter bei Sp.; τὰ ἑαυτοῖς γενόμενα, ihre Gebühren, Dem. 6.9 ; τὸ γιγνόμενον κατὰ τὴν οὐσίαν τιθέναι, Beitrag, 18.104 ; τὸ γιγν. κατὰ τὴν συγγραφήν, was nachher erkl. wird ὃ δεῖ γενέσθαι τοῖς δανείσασιν, 35.11, 12. Man vgl. καρποὶ οἱ ἐκ τῶν ζώων γιγνόμενοι, der Ertrag vom Vieh, Xen. Cyr. 1.1.2 ; vgl. Thuc. 6.54 u. Dem. 42.24.
2) von etwas schon Vorhandenem : sich anders gestalten, anders werden, δημοτικὸς ἐξ ὀλιγαρχικοῦ γεγονώς Plat. Rep. IX.572d ; ἐκ πλουσίου πένητα Xen. An. 7.7.28 ; δηΐοισι χάρμα γενέσθαι Il. 6.82, ihnen zu einem Gegenstande der Freude werden ; αἴ κέν τι φόως Δαναοῖσι γένηαι πατρί τε σῷ Τελαμῶνι 8.282, zum Heil, zum Tröster, Retter werden ; πάντα δὲ γιγνόμενος πειρήσεται, ὅσσ' ἐπὶ γαῖαν ἑρπετὰ γίγνονται, καὶ ὕδωρ καὶ θεσπιδαὲς πῦρ Od. 4.417, alle möglichen Gestalten annehmen ; παντοῖος γ., ich biete alles auf, Her. 3.124, 7.10.3 ; τί γένωμαι, was soll aus mir werden, Aesch. Spt. 297 ; Theocr. 15.51 ; οὐκ ἔχοντες ὅ, τι γένωνται Thuc. 2.52 ; ἄλλοις παραδείγματι Plat. Gorg. 525b ; oft periphrastisch, z.B. κωλυτὴς γ. τινος, = κωλύειν, Thuc. 3.23 ; μηνυτὴς γ. = μηνύειν, 3.2 ; κλοπεὺς γ. Soph. Phil. 78 ; μὴ προδοὺς ἡμᾶς γένῃ Aj. 585 ; μὴ σαυτόν θ' ἅμα κἀμὲ κτείνας γένῃ Phil. 762 ; μὴ ἀπαρνηθεὶς γίγνῃ Plat. Soph. 217c ; vgl. Legg. V.737c, VII.788d. – Hierher gehören Vrbdgn, wie
   a) c. gen., γενόμενος τῶν βασιληΐων δικαστέων, in die Zahl der königl. Richter aufgenommen, Her. 5.25 ; γεραιτέρων γίγνεσθαι, älter werden, Xen. Cyr. 1.2.15 ; τούτων γενοῦ μοι, werde mir ihrer Einer, Ar. Nub. 107 ; τῆς βουλῆς γίγν., in den Senat treten, DC. 36.11 ; – τινὸς γιγ., in Jemandes Gewalt kommen ; ἑαυτοῦ, seiner Herr werden, Soph. O.C. 665 ; sein eigener Herr sein, Plat. Phaedr. 250a ; vgl. Dem. 2.30, 4.7 ; ἡ νίκη γίγνεταί τινος Xen. Hell. 4.3.20. Von Sp. noch weiter ausgedehnt, z.B. ἐλπίδος γ., der Hoffnung sich überlassen, Plut. Timol. 3, v.l. ἐπ' ἐλπίδος γ.; vgl. Phoc. 23 ; τῆς ἐπιθυμίας γ., DC. 61.14.
   b) c. dat., zu Teil werden ; von Erbschaften, Thuc. 5.49 ; Isae. 11.10 u. sonst ; οὐκ ἂν ἔμοιγε ἐλπομένῳ τὰ γένοιτο, ich dürfte das nicht hoffen, Od. 3.228 ; ἡδομένοισιν ἡμῖν οἱ λόγοιγεγόνασι, wir freuen uns darüber, Her. 9.46 ; vgl. Thuc. 5.111 ; – τὸ ἱερὰ γίγνεται, sie fallen gut aus, Xen. An. 6.2.9 u. öfter ; τὰ σφάγια ἐγίνετο (χρηστά) Her. 9.61, 62 ; τὰ διαβατήρια ἐγένετο Thuc. 5.55.
   c) c. praeposit., ἐν μεγάλῃ ἐξουσίᾳ, ἐν ἡδοναῖς, Plat. Gorg. 526a, Legg. I.635c ; ἐν σκέψει περί τινος IX.858a, was schon in die Bdtg
3) gehen, kommen, übergeht, die es bei Präpositionen, die eine Bewegung anzeigen, hat, od. hingekommen sein, sich befinden ; ἔς τι Her. 5.87 ; ἔν τινι Xen. An. 4.3.29 : ἐπὶ τόπῳ 3.4.49 ; πρὸς τοῖς γερροφόροις Plat. Lach. 191c ; πρὸς ἡδονῇ, ἐπὶ τέλει VII.532b, IX.585a ; πρὸς τὸ ἰᾶσθαι X.604e ; ἐνταῦθα λόγου γεγόνασι IX.588b ; κατὰ τὴν λίμνην Phaed. 114a ; u. so oft. Uebertr., ἐν ἑαυτῷ ἐγένετο, er ging in sich, Xen. An. 1.5.17 ; vgl. Soph. Phil. 938 ; so auch ἐντὸς ἑαυτοῦ γίγνεσθαι Her. 1.119. Dah. in mannigfachen Umschreibungen, ἐν ποιήσει, ἐν πείρᾳ γίγνεσθαι u. ähnl., wie versari in aliqua re, sich womit beschäftigen ; περὶ τὸ συμβουλεύειν Isocr. 3.12 ; πρὸς ἑαυτῷ γ., nachsinnend werden, Plut. Ant. 32 ; μετά τινος u. σύν τινι γ., auf jemandes Seite treten, sein, Plat. Apol. 32c ; Xen. Cyr. 5.3.8 ; ὑπό τινι γ., unter jemandes Botmäßigkeit kommen, Thuc. 6.86 ; Xen.; – ἔκ τινος γ., herausgehen, z.B. ἐξ ἀνθρώπων, sterben, Her. 1.1 u. Sp. Vgl. noch διά.
4) zu stehen kommen, gelten, αἱ τριχίδες εἰ γενοίαθ' ἑκατὸν ὀβολοῦ, wenn 100 einen Obol gelten, Ar. Eq. 662 ; ὁ σῖτος ἐγένετο ἑκκαίδεκα δραχμῶν Dem. 34.39.

γίγνομαι, see: γίνομαι.
γίνομαι, Ion. and κοινή for Att. γίγν- (M. Pr., 47; Bl., §6, 8 Mayser, 166 f.),
[in LXX chiefly for היה ;]
__1. of persons, things occurrences, to come into being, be born, arise, come on: Jhn.1:15 8:58, 1Co.15:37; a first appearance in public, Mrk.1:4, Jhn.1:6, al.; before ἐκ (of birth), Rom.1:3, Gal.4:4; διά, Jhn.1:3; βροντή, Jhn.12:29; σεισμός, Rev.6:12; γογγυσμός, Act.6:1; χαρά, Act.8:8, many other similar exx.; ἡμέρα, Luk.22:66, al.; ὀψέ, Mrk.11:19; πρωΐα, Mat.27:1; νύξ, Act.27:27.
__2. Of events, to come to pass, take place, happen: Mat.5:18, Mrk.5:14, Luk.1:20 2:15, Act.4:21, 2Ti.2:18, al.; μὴ γένοιτο [LXX for חָלִילָה, Jhn.22:29, al.], far be it, God forbid: Rom.3:4 (ICC, in l.), 1Co.6:15 and freq. in Pl.; καὶ ἐγένετο, ἐγένετο δέ ([in LXX for וַיְהִי ;] see Burton, 142 f.; M, Pr., 16f.; Dalman, Words, 32 f.; Robertson, Gr., 1042 f.), with indic, Mat.7:28, Luk.1:8, al.; before καί and indic., Luk.8:1, Act.5:7, al.; with accusative and inf., Mrk.2:23, Luk.3:21, al.; ὡς δὲ ἐγένετο, before τοῦ with inf., Act.10:25; with dative of person(s), to befall one: with inf., Act.20:16; with accusative and inf., Act.22:6; with adv., εὖ, Eph.6:3; τ́ ἐγένετο αὐτῷ (Field, Notes, 115), Act.7:40 (LXX); before εἰς, Act.28:6.
__3. to be made, done, performed, observed, enacted, ordained, etc.: Mat.6:10 19:8, Mrk.2:27 11:23, Act.19:26, al.; before διά with genitive, Mrk.6:2, Act.2:43; ὑπό, Luk.13:17; ἐκ, Luk.4:23; ἐν, 1Co.9:15; ἀπογραφή, Luk.2:2; ἀνάκρισις Act.25:26; ἄφεσις, Heb.9:22; ὁ νόμος, Gal.3:17; τὸ πάσχα, Mat.26:2.
__4. to become, be made, come to be: with pred., Mat.4:3, Luk.4:3, Jhn.2:9, 1Co.13:11, al.; before ὡς, ὡσεί, Mat.10:25, Mrk.9:26; εἰς (M, Pr., 71f.), Mrk.12:1o, al.; with genitive Rev.11:15; id., of age, Luk.2:42; with dative, γ. ἀνδρί ([LXX for הָיָה לְאִישׁ, Rut.1:12, al. ;] see Field, Notes, 156), Rom.7:3, 4; before ἐν, Act.22:17, Rev.1:10, al.; ἐπάνω, Luk.19:19; μετά, with genitive, Mrk.16:[10], Act.9:19; before εἰς, ἐπί (Field, Notes, 135), κατά (ib., 62), with accusative of place, Act.20:16 21:35 27:7, al.; before ἐκ, Mrk.9:7, Luk.3:22, 2Th.2:7, al. Aoristic pf. γέγονα (M, Pr., 52, 145f.; Field, Notes, 1f.), Mat.25:6, Luk.10:36, al. Aor. ἐγενήθη (for ἐγένετο, M, Pr., 139f.; Mayser, 379), Mat.11:23, al. (Cf. απο-, δια-, επι-, παρα-, συμ-, παρα-, προ-.)
(AS)