(τὸ) (v. la déclin. ci-dessous) marque d’honneur, d’où :
      1 présent offert comme marque d’honneur, p. ex., dans Homère, les objets de prix que recevaient les chefs avant le partage (μοῖρα) du butin, OD. 7, 10 ; 11, 534, etc. ; les présents offerts aux dieux dans un sacrifice, IL. 4, 49 ; d’où présent, en gén., OD. 20, 297 ; PLAT. Phædr. 259 b, c ; joint à ἆθλα, PLAT. Rsp. 460 b ;
      2 marque d’honneur, particul. honneurs rendus à un mort, IL. 16, 457 ; OD. 4, 197, etc. ;
      3 prérogative, privilège honorifique (droit de siéger au conseil, IL. 4, 323 ; 9, 422 ; exercice de la souveraineté, IL. 20, 182, etc. ; OD. 11, 184 ; 15, 522 ; HDT. 6, 57, etc.) ; ἐπὶ ῥητοῖς γέρασι, THC. 1, 13, avec des prérogatives déterminées ; joint à τιμαί, PLAT. Rsp. 516 c ; d’où absol. dignité, charge honorifique, DH. 1, 48.

➳ Sg. nomin. IL. 4, 323, etc. ; HDT. 7, 134 ; etc. Gén. *γέραος, p. contract. γέρως, LUC. Tyr. 9. Dat. inus. Acc. IL. 1, 118, etc. ; HÉS. O. 125 ; ESCHL. Pr. 38 ; etc. Plur. nom. γέραα, seul. ion. γέρεα (v. ci-dessous). Gén. γεράων, HH. Cer. 311 ; HÉS. Th. 393, 396 ; A.RH. 1, 615 ; p. contract. γερῶν, DC. 78, 28 ; THÉM. 292 c. Dat. γέρασι, THC. 1, 13 ; épq. γεράεσσι, HÉS. Th. 449 ; THCR. Idyl. 17, 109. Acc. γέραα, p. contract. γέρα [ᾱ] SOPH. El. 443, etc. ; mais épq. [ᾰ] IL. 2, 237 ; 9, 334 ; OD. 4, 66. — Formes ion. nom.-acc. pl. γέρεα, HDT. 2, 168 ; 4, 162, 165 ; 6, 57 ; 7, 104 ; gén. γερέων, MÉNÉCR. XANTH. (DH. 1, 48).

Étym. R. indo-europ. ǵerh₂-, vieux ; cf. γέρων, γῆρας, γραῦς.

αος (in Prose -ως X. Ages. 1.5, Luc. Tyr. 9), τό ; nom. pl. γέρα, apoc. for γέραα, Il. 2.237, 9.334, Od. 4.66; γέρα E. Ph. 874; γέρεα Hdt. 2.168, SIG 1037 (Milet.); γέρη ib. 1025 (Cos); γέρατα IG 14.1389i29; gen. pl. γερῶν Th. 3.58, etc. ; Ep. dat. γεράεσσι Hes. Th. 449, Theoc. 17.109: — gift of honour, μοῖραν καὶ γ. ἐσθλὸν ἔχων Od. 11.534; τὸ γὰρ γ. ἐστι θανόντων the last honours of the dead, Il. 16.457; privilege, prerogative conferred on kings or nobles, γ. θ’ ὅ τι δῆμος ἔδωκεν Od. 7.150, cf. Il. 20.182; τὰς ἀγγελίας ἐσφέρειν ἐδίδου γ. Hdt. 1.114, etc. ; πρότερον δὲ ἦσαν ἐπὶ ῥητοῖς γέρασι πατρικαὶ βασιλεῖαι Th. 1.13; τιμαὶ καὶ ἔπαινοι καὶ γ. Pl. R. 516c; γ. καὶ ἆθλα ib. 460b; freq. of priests (cf. 3), Aeschin. 3.18; δαίμοσιν νέμει γέρα ἄλλοισιν ἄλλα A. Pr. 231; so later, γ. ἀλειτουργησίας PFlor. 382.3 (iii AD). generally, gift, present, Od. 20.297, etc. esp.
perquisite received by priests at sacrifices, τὰ δέρματα καὶ τὰ ἄλλα γέρεα SIG 1037 (Milet., iv/iii BC); γέρη λαμβάνει τὸ δέρμα καὶ τὸ σκέλος ib. 1025.22 (Cos, iv/iii BC); ὁ πριάμενος τῶν γερῶν λήψεται τὰς γενομένας καρπείας PEleph. 14.13 (iii BC).
reward, POxy. 1408.16 (iii AD). (If akin to γέρων, prop.
privilege of age.)

αος, τό, verwandt γέρων, γεραιός, vgl. auch γῆρας ; plur. γέρᾰ Hom., γέρεα Ion., γέρᾱ Att.;
Ehrengabe ; Hom. oft, aber nur in den Formen γέρας, oft, und γέρᾰ plur. Il. 2.237, 9.334, Od. 4.66. Gewöhnlich ist γέρας bei Hom. die Ehrengabe, welche ein Fürst, ein Anführer, von der Kriegsbeute außer dem gewöhnlichen, gleichen Anteile, der μοῖρα empfing : Od. 11.534 ἀλλ' ὅτε δὴ Πριάμοιο πόλιν διεπέρσαμεν αἰπήν, μοῖραν καὶ γέρας ἐσθλὸν ἔχων ἐπὶ νηὸς ἔβαινεν ἀσκηθής, vgl. Il. 9.367, 1.118 sqq. Od. 7.10. Weil ein solches γέρας allein den Fürsten zukam, als Anführern, heißt die Königswürde selbst geradezu γέρας : Od. 15.522 καὶ γὰρ πολλὸν ἄριστος ἀνήρ, μέμονέν τε μάλιστα μητέρ' ἐμὴν γαμέειν καὶ Ὀδυσσῆος γέρας ἕξειν, vgl. Il. 20.182, Od. 11.175. So nicht nur vom eigentlichen Könige, sondern auch von den zwölf vornehmen Phäaken Od. 7.150 τούσδε τε δαιτυμόνας, τοῖσιν θεοὶ ὄλβια δοῖεν ζωέμεναι, καὶ παισὶν ἐπιτρέψειεν ἕκαστος κτήματ' ἐνὶ μεγάροισι, γέρας θ' ὅ τι δῆμος ἔδωκεν. Ferner sind die Opfer ein γέρας der Götter, Il. 4.49 ; sich des Kämpfens zu enthalten und auf das Ratgeben zu beschränken ist ein γέρας der Alten, Il. 4.323 ; ein feierliches Begräbnis und ein Grabdenkmal ist ein γέρας der Gestorbenen, Il. 16.457 ; sich zum Zeichen der Trauer das Haar zu scheren und Tränen zu vergießen ist das einzige γέρας der elenden Sterblichen, Od. 4.197 ; dem verkleideten Odysseus schleudert Ktesippos, Einer der Freier, Od. 20.297 einen Ochsenfuß zu, ἀλλ' ἄγε οἱ καὶ ἐγὼ δῶ ξείνιον, ὄφρα καὶ αὐτὸς ἠὲ λοετροχόῳ δώῃ γέρας ἠέτῳ ἄλλῳ δμώων ; die Rede wird vs. 293 mit der Bemerkung eingeleitet, daß der Bettler eine μοῖρα ἴση am Gastmahle schon längst habe ; Gegensatz ist dann das ξείνιον. Das besondere gute Stück, was ein vorzüglich zu ehrender Tischgenosse vor dem gleichen Anteil an der Mahlzeit voraus empfängt, heißt ein γέρας des Empfängers Od. 4.66, καί σφιν νῶτα βοὸς παρὰ πίονα θῆκεν ὄπτ' ἐν χερσὶν ἑλών, τά ῥά οἱ γέρα πάρθεσαν αὐτῷ, plur. Homerisch statt des sing. γέρας, wie νῶτα statt νῶτον. – Eben so Folgende : Pind., Tragg.; Thuc. 1.13 πρότερον δ' ἦσαν ἐπὶ ῥητοῖς γέρασι πατρικαὶ βασιλεῖαι ; τὰ τῶν προγόνων, τῶν βασιλήων, Her. 4.162, 6.57 u. öfter ; Ar. Ran. 1148 ; ἱερά, Priesterwürde, Dion.Hal. 1.48. Auch Plat. öfter, καὶ τιμαί Rep. VII.516c ; καὶ ἆθλα V.460b ; übh. Geschenk, παρὰ θεῶν, μουσῶν, Phaedr. 259 bc.

a gift of honour , (Homer); τὸ γὰρ γέρας ἐστι θανόντων this is the last honour of the dead, (Iliad by Homer):—;any privilege or prerogative conferred on kings or nobles, (Homer), etc. (ML)