βωμο·λόχος, ου (ὁ, ἡ) :
   I litt. qui se tient aux aguets près de l’autel (soit pour dérober les offrandes, soit pour mendier), d’où :
      1 mendiant, LUC. M. cond. 24 ;
      2 charlatan, bouffon, mauvais plaisant, AR. Eq. 1358 ; Ran. 1085, etc. ; ARSTT. Rhet. 3, 18, 7 ; Nic. 2, 7, 13 ; p. ext. en parl. de choses, de bouffon : βωμολόχον τι ἐξευρεῖν, AR. Eq. 1194, inventer qqe bouffonnerie ; τὸ βωμολόχον, PLUT. M. 68 a, bouffonnerie ; d’où vulgaire, trivial, en parl. de la musique nouvelle, qui avait perdu son antique gravité, AR. Ran. 358 ;
   II sorte de choucas, ARSTT. H.A. 9, 24, 1.

Étym. βωμός, λόχος.

ον, (< λοχάω) prop.
one that waited about the altars, to beg or steal some of the meat offered thereon, ἵνα μὴ πρὸς τοῖσι βωμοῖς ἀεὶ λοχῶντες βωμολόχοι καλώμεθα Pherecr. 141; β. ἱερεῖς Man. 5.119; expld. by ἱερόσυλος, Hsch., Et.Gud. metaph, ribald, coarse, β. ξυνήγορος Ar. Eq. 1358, cf. Ra. 1085, 1521, al., Arist. EN 1108a25, Rh. 1419b9, Luc. Merc. Cond. 24, etc. ; β. κόλαξ AP 11.323 (Pall.); Sup. -ώτατος Phld. Mus. p. 77K. ; βωμολόχον τι ἐξευρεῖν invent some ribald trick, Ar. Eq. 1194; β. ἔπεσιν χαίρει Id. Ra. 358; τὸ β., = βωμολοχία, Plu. 2.68a sq. Adv. -χως Procop. Arc. 9, Olymp. in Phd. p. 70N.
small jackdaw, Arist. HA 617b18.

ὁ, nach VLL ὁ λοχῶν καὶ κρυφίως ὑποκαθήμενος περὶ τοὺς βωμοὺς ἐπὶ τῷ ἁρπάζειν τὰ ἐπιτιθέμενα θύματα, = οἱ ἐπὶ τοῖς βωμοῖς λοχῶντες, ὅ ἐστι καθεζόμενοι, καὶ μετὰ κολακείας προσαιτοῦντες, also an den Altären lauernd, um vom Opfer od. von den Opfernden etwas zu erlangen, zu betteln, Lumpengesindel, Bettlerpack ; καὶ ἀγοραῖοι Luc. merc.cond. 24. Bes. von denen, die durch Schmeichelei od. Possenreißen eine Mahlzeit zu erhaschen suchen, Possenreißer, Arist. Eth. 2.7, 4.14 ; Speichellecker, Ar. Eq. 1355, Ran. 1083 ; so auch ἔπη 358 ; vgl. βωμολόχον τι ἔξευρε, ersinne einen Kniff, Eq. 1190 ; übh. von ränkevollen Menschen, neben ἀναίσχυντος καὶ πατραλοίας Nub. 900 ; πανοῦργος καὶ ψευδολόγος Ran. 1517 ; so bei Sp.