'att. βράττω (f. inus., ao. ἔϐρασα [ᾰσ]; pass. ao. ἐϐράσθην, pf. βέϐρασμαι) :
   I tr.
      1 rejeter en bouillonnant, en parl. de la mer : τινὰ εἰς ἠϊόνα, ANTH. 7, 294, qqn sur le rivage ; τι ἐπὶ σκοπέλους, ANTH. 6, 222, qqe ch. sur des rochers ; au pass. παρ' ἠϊόνι, ANTH. 7, 288 (ossements rejetés) le long du rivage ;
      2 vanner, AN. fr. 267 ; PLAT. Soph. 226 b ;
      3 p. ext. secouer, agiter, remuer, d’où au pass. être secoué (par le rire) LUC. Eun. 12 ;
   II intr. bouillonner, en parl. de l’eau, A.RH. 2, 323 ; de la mer, OPP. H. 2, 637 ; de vin qui fermente, GEOP. 7, 15, 20, etc.

➳ Prés. att. βράττω, AR. PLAT. ll. cc. Fut. seul. en compos. -ϐράσω (συνεκϐράσω, LYC. 898, etc.).

'

Att. βράττω, aor. ἔβρασα Hp. Ep. 23, etc. ; — Pass., aor. ἐβράσθην Aret. SA 1.5; pf. βέβρασμαι (v. infr.): — shake violently, throw up, of the sea, σκολόπενδραν… ἔβρασ’ ἐπὶ σκοπέλους AP 6.222 (Theodorid.); τὸν πρέσβυν… ἔβρασε… εἰς ἠϊόνα ib. 7.294 (Tull. Laur.); — Pass., ὀστέα… βέβρασται… τῇδε παρ’ ἠϊόνι ib. 288 (Antip.), cf. Oppian. H. 1.779; boil, of surf, A.R. 2.323, Oppian. H. 3.476; β. ὑπὸ γέλωτος shake with laughter, Luc. Eun. 12.
winnow grain, Ar. Fr. 271, Pl. Sph. 226b. abs., = βράζω, boil, interpol. in Gp. 7.15.20; dub.sens. in Hp. l.c.; βράττειν· πληθύνειν, βαρύνειν, Hsch.

= βράζω.