ή, όν :
      1 qui concerne la vie, qui sert à l’entretien de la vie, POL. 4, 73, 8 ; DS. 2, 29 ; ἡ βιωτική (s.-e. τέχνη) M. ANT. 7, 61, la science de la vie, la morale pratique ; τὰ βιωτικά, la vie, p. opp. aux spéculations de la philosophie, SEXT. P. 2 ; temporel p. opp. à spirituel, NT. Luc. 21, 34 ;
      2 qui se procure des moyens de vivre, industrieux pour vivre, ARSTT. H.A. 9, 17, 2.

• Cp. βιωτικώτερος, CHRYS. 1, 144 d ; 155 d ; 221 d.

Étym. βιόω.

ή, όν, fil for life, lively, τὴν διάνοιαν β. καὶ εὐμήχανος, = βιομήχανος, Arist. HA 616b27; acc. to Phryn. 332 (who condemns the word), = χρήσιμος ἐν τῷ βίῳ, as in Sotad. 6.12.
of or pertaining to life, Plb. 4.73.8, D.S. 2.29, Ph. 2.159; χάριτες Plu. 2.142b; ἀηδίαι Artem. 2.30; ἡ βιωτική (sc. τέχνη) M.Ant 7.61; τὰ β. κριτήρια, opp. λογικά, S.E. P. 2.15; μέριμναι β. Ev. Luc. 21.34; β. φροντίς Iamb. Protr. 21. αʹ; β. σύμβολα business documents, PTeb. 52.9 (ii BC); β. θρησκεία popular superstition (cf. βίος III), Sor. 1.4; ὁ β. νόμος Arr. Epict. 1.26 tit. ; τὰ β. ib. 3, cf. Plu. 2.679d. Adv. -κῶς in the tone of common life, D.T. 629; in popular language, Gal. 10.269. βιωτικά, τά, victuals, PRyl. 125.11 (i AD); ἡ β. ἀγορά BCH 44.74 (Lagina).

lebenswert, von den Atticisten verworfen, s. Lobeck zu Phryn. p. 355 ; Arist. H.A. 10.16 ; das Leben, bes. das gewöhnliche Privatleben betreffend ; χρεῖαι Pol. 4.73 u. öfter, wie DS. 2.29 ; μέριμναι NT ; öfter bei Plut. u. a.Sp.; ἡ βιωτική, die Kunst des Lebens, M.Ant. 7.61.

βιωτικός, -ή, -όν
(< βιός),
pertaining to life, hence, worldly (Field, Notes, 171): Luk.21:34, 1Co.6:3, 4.†
(AS)