[ῐ] (seul. prés., fut. part. βιϐῶν, ao. ἐϐίϐασα ; pass. seul. ao. part. βιϐασθείς) ;
   I tr.
      1 faire aller, faire monter : πρὸς οὐρανόν, SOPH. O.C. 381, vers le ciel ;
      2 faire saillir (des animaux) ARSTT. H.A. 6, 18, 28 ; d’où, au pass., être saillie, ARSTT. H.A. 6, 23, 3 ; GEOP. 16, 1 ;
   II intr. saillir, ARSTT. H.A. 6, 19 ; p. anal. en parl. de pers. ALC. (Com. fr. 2, 830).

➳ Fut. part. βιϐῶν, SOPH. l. c. Ao. ἐϐίϐασα, ARSTT. H.A. 6, 18, 28. Pass. ao. part. βιϐασθείς, ARSTT. GEOP. ll. cc.

Étym. βαίνω.

fut. βιβάσω, Att. βιβῶ, with part. βιβῶν S. OC 381, (δια-) Pl. Lg. 900c, D. 23.157, (ἐμ-) X. An. 5.7.8, (προσ-) Ar. Av. 426, Pl. Phdr. 229e (but διαβιβάσοντες codd. in X. An. 4.8.8, 5.2.10); aor. ἐβίβασα (ἀν-) Id HG 4.5.3, (ἀπ-) Pl. Grg. 511e; — Med., pres. (ἀνα-) Th. 7.33; fut. βιβάσομαι, Att. βιβῶμαι (ἀνα-) Amips. 30, Aeschin. 2.146, D. 19.310, but ἀναβιβάσομαι codd. in And. 1.148, Lys. 18.24; aor. ἐβιβασάμην (ἀν-) Th. 7.35, Lys. 20.34, etc. ; — Pass., fut. βιβασθήσομαι (δια-) D.S. 13.81 ; aor. βιβασθείς Arist. HA 577a30; pf. βεβίβασται (συμ-) S.E. M. 7.283 :
causal of βαίνω, mostly used in compds., cause to mount, exalt, πρὸς οὐρανὸν βιβῶν S. OC 381; simply, cause to go, μή με τᾶσδ’ ἐξ ὁδοῦ βίβαζε Id. Ichn. 368. of animals, put the female to the male, Alc.Com. 18, Arist. HA 573b7; also of the male, Horap. 1.48; — Pass., of the female, Arist. HA 577a29, LXX Le. 18.23.

gehen lassen, πρὸς οὐρανὸν βιβῶν (fut.) Soph. O.C. 381 ; – bespringen lassen, Arist. H.A. 6.19 ; Plut. Lyc. 15 = bespringen ; pass., Arist. H.A. 6.23 u. Sp.

Causal of βαίνω, to make to mount, to lift up, exalt , (Sophocles Tragicus) (ML)