οῦ (ὁ) seuil d’une maison, d’où maison, demeure, IL. 1, 591 ; Q. SM. 13, 483.

➳ Dor. βαλός [ᾱ] ESCHL. Ch. 571.

Étym. βαίνω.

Dor. βαλός (also used in Trag., AB 224), ὁ; (< βαίνω): — threshold, Il. 1.591, A. Ch. 571, Porph. Antr. 14; β. ἀστερόεις Q.S. 13.483.

ὁ (βάω, βαίνω), Schwelle, Türschwelle, Apollon. Lex.Homer. p. 51.15 βηλός ὁ τῆς θύρας βαθμός ; Hom. dreimal, von Götterwohnungen, Il. 1.591 ἤδη γάρ με καὶ ἄλλοτ' ἀλεξέμεναι μεμαῶτα ῥῖψε, ποδὸς τεταγών, ἀπὸ βηλοῦ θεσπεσίοιο, Wohnung des Zeus ; 15.23 ὃν δὲ λάβοιμι, ῥίπτασκον τεταγὼν ἀπὸ βηλοῦ, ὄφρ' ἂν ἵκηται γῆν ὀλιγηπελέων, Wohnung des Zeus ; 23.202 θέουσα δὲ Ἶρις ἐπέστη βηλῷ ἔπι λιθέῳ, Wohnung des Zephyros. Der Grammatiker Krates hielt das Wort für chaldäisch, Scholl. Il. 1.591 Κράτης δὲ περισπῶν τὴν πρώτην συλλαβὴν Χαλδαϊκὴν εἶναι τὴν λέξιν ἀποδίδωσιν. Vgl. Scholl. Il. 15.23 und Sengebusch Homer. dissert. 1 p. 60. Ueberhaupt gab das Wort zu vielen Erörterungen Anlaß : Scholl. Il. 1.591 Παρμενίων δὲ ὁ γλωσσογράφος φησὶν Ἀχαιοὺς καὶ Δρύοπας καλεῖν τὸν οὐρανὸν βηλόν, und Ἀγαθοκλῆς δὲ τὴν πάντων περιοχήν, καὶ βεβηκότας φέρειν τοὺς ἀπλανεῖς ἀστέρας. – Aeschyl. Choeph. 571 βαλὸν ἕρκειον πυλῶν, Königsburg des Aegisthos, vgl. Bekker Anecd. 1 p. 224.16 Βατήρ : – σημαίνει δὲ καὶ τὸν τῆς θύρας οὐδόν, ὃν Ὅμηρος βηλόν, οἱ δὲ τραγικοὶ βαλόν. – Qu.Sm. 13.483 βηλὸν ἀστερόεντα der Himmel.