βεϐαιόω-ῶ (f. ώσω, ao. ἐϐεϐαίωσα, pf. inus.) :
   I tr.
      1 affermir, consolider : τὴν ἀρχήν, PLUT. Syll. 22, le pouvoir (de qqn) ;
      2 p. suite, réaliser, effectuer : πρᾶξιν, XÉN. An. 7, 6, 17, une entreprise ; λόγον, LYS. 161, 1, tenir sa parole ; ἔργῳ βεϐαιούμενα, THC. 1, 23, choses, réalisées en fait (p. opp. à ἀκοῇ λεγόμενα) ;
      3 assurer, garantir : τινὶ τὴν ἐλευθερίαν, THC. 1, 122, la liberté à qqn ; νόμους β. DÉM. 524 sanctionner des lois ; cf. XÉN. Cyr. 8, 8, 2 ; An. 7, 6, 17 ;
   II intr. se produire ou se manifester sûrement, HPC. Epid. 1, 939 ;

Moy. (ao. ἐϐεϐαιωσάμην) :
      1 affermir, assurer pour soi-même (son pouvoir, son influence, etc.) THC. 6, 10 ; PAUS. 3, 11, 4 ; POL. 2, 51, 5, etc. ; β. τινα, THC. 6, 34, s’assurer les bonnes dispositions de qqn ;
      2 établir solidement (un fait, une preuve, etc.) par le raisonnement, PLAT. Theæt. 169 e, etc. ; DÉM. 79, 12 ;
      3 garantir la possession de : τινί τι, IS. 53, 11, de qqe ch. à qqn.

Étym. βέϐαιος.

confirm, establish, make good, τοῖς δικασταῖς τὴν δόξαν Pl. Cri. 53b; δωρεὰν Is. 1.18; εἴτε δεξιὰς δοῖεν ἐβεβαίουν X. Cyr. 8.8.2, etc. ; ἔργῳ βεβαιούμενα, opp. ἀκοῇ λεγόμενα, Th. 1.23; β. λόγον make good one΄s word, Lys. 20.32; β. τὴν πρᾶξιν X. An. 7.6.17; treat as valid, τὰς αὑτῶν αἰσθήσεις Metrod. 1, cf. Epicur. Sent. 24; β. τινί τι secure one the possession of a thing, οὐδ’ ἡμῖν αὐτοῖς βεβαιοῦμεν [τὴν ἐλευθερίαν] Th. 1.122; τοῖς θεοῖς βεβαιοῦντες τοὺς νόμους οὒς ἐψηφίσασθε Lys. 6.29, cf. D. 21.30; τὴν ἀρχήν τινι Plu. Sull. 22; τὸν λόγον Ev. Marc. 16.20; — Med., establish for oneself, secure, σφᾶς αὐτούς Th. 1.33; τὴν ἀρχήν, τὴν φιλίαν τινός, Id. 6.10, 78; β. τινάς confirm them in one΄s interest, ib. 34; βασιλείαν Paus. 3.11.4; τὰ περὶ τῆς βοηθείας Plb. 2.51.5. Med., secure one΄s ground in argument, Pl. Tht. 169e; confirm oneself in an opinion, Id. Grg. 489a, Prt. 348d.
guarantee the validity of a purchase, warrant the purchaser΄s title, β. τινὶ τὸ βαλανεῖον Is. 5.23, cf. Din. 1.42, D. 37.12, SIG 46.4 (Halic., v BC); τὴν μίσθωσιν BGU 1119.47 (i BC); generally, β. τοὺς κανόνας Arr. Epict. 2.11.24. intr., determine, show itself positively, τοῖσιν ἐνδοιαστῶς ἔχουσι… ἐβεβαίωσε [ἡ νοῦσος] Hp. Epid. 1.2.

befestigen, ἀρχήν Thuc. 6.10 : bekräftigen, bestätigen, ἔργῳ, durch die Tat. 1.23 ; δόξαν Plat. Crit. 53b ; νόμους Lys. 6.29 ; λόγον 20.32 ; ἃ συνέθεσθε 18.15, haltet die Verabredung, Ggstz διαλύειν ; – δωρεάν, διαθήκας, Isae. 1.18, 19, fest zusagen, verbürgen ; vgl. 5.24 ; öfter Dem.; τὴν πρᾶξιν, eine Sache ins Werk setzen, Xen. An. 7.6.17. – Med., in derselben Bdtg, Thuc. 6.34 ; häufiger als act. bei Plat., z.B. λόγον Phil. 14c ; begründen, beweisen ; ἐναργές τι περί τινος Soph. 250c ; vgl. Hdf. Gorg. 589a ; τὴν περὶ τοῦ μέλλοντος ἐλπίδα Pol. 3.31.

βεβαιόω, -ῶ
(< βέβαιος), [in LXX: Ps 40 (41)12 (נצב hi.), 118 (119)28 (קוּם pi.), 3Ma.5:42 * ;]
to confirm, establish, secure, of things (cl.): λόγον, Mk 16:[20]; ἐπαγγελίας, Rom.15:8; of persons (DCG, ii, 605): 1Co.1:8, 2Co.1:21. Pass., 1Co.1:6, Col.2:7, Heb.2:3 13:9 (as an Attic legal term, to guarantee the validity of a purchase, establish or confirm a title; see next word, Cremer, 139; cf. δια-β.).†
(AS)