ος ou α, ον [ᾰῐ]
   I de roi, royal, OD. 16, 401 ; HÉS. O. 125 ; HDT. 1, 35 ; 3, 61, etc. DH. PLUT. etc. ; β. σῦκα, PHILÉM. GR. (ATH. 76 f) figues royales, sorte de belles figues ; subst. τὸ βασίλειον :
      1 demeure ou résidence royale, HDT. 4, 20 ; XÉN. Cyr. 2, 4, 3 et 4, etc. ; d’ord. au plur. HDT. 1, 30, etc. ;
      2 capitale d’un royaume, POL. 3, 15, 3, etc. ; DS. 20, 24 ; STR. 495, etc. ;
      3 trésor royal, HDT. 2, 149 ; DC. 68, 2 ; 73, 5 ;
      4 insigne de la royauté, diadème, PLUT. M. 358 d ;
   II de l’archonte-roi, à Athènes, βασίλειος στοά, AR. Eccl. 685 ; DÉM. 776, 20, etc. portique où siégeait l’archonte-roi ;
   III subst. τὸ βασίλειον (v. ci-dessus I) :
      1 sorte de parfum, SAPPH. (ATH. 690 e) ;
      2 n. de diverses plantes, DIOSC. Noth. 443, 459.

➳ Fém. βασίλειος, AR. DÉM. ll. cc. etc. ou βασιλεία, ESCHL. Pers. 589 ; DS. Exc. p. 82 Mai. ; PAUS. 3, 1, 5, etc. — Ion. βασιλήϊος, OD. HÉS. ll. cc. ; fém. βασιλήϊος, NONN. Jo. 224, 14 ; ou βασιληΐη, HDT. 4, 68 ; 7, 209 ; EUR. El. 186. Éol. βασιλῇος, MÉLINNO (STOB. 1, 204 Gaisf.).

Étym. βασιλεύς.

ον, also α, ον A. Pers. 589, IG1². 115; Ion. and Aeol. βασιλήϊος, η, ον, also βασιλῇος Melinno ap. Stob. 3.7.12, Hymn.Is. 138: — royal, δεινὸν δὲ γένος βασιλήϊόν ἐστι κτείνειν Od. 16.401; ὁ β. θρόνος Hdt. 1.14, etc. ; used by Trag. in lyr., β. οἶκοι, μέλαθρα, A. Ag. 157, Ch. 343; ἰσχύς, τιάρα, Id. Pers. 589, 661; νόστος ὁ β.
the king΄s return, ib. 8; τοῖς β. νόμοις S. Ant. 382; cf. πῆχυς.
of the archon βασιλεύς, ἡ β. στοά IG1². 115, Arist. Ath. 7.1, Paus. 1.3.1 (also of the basilica of Herod at Jerusalem, J. AJ 15.11.5). ΄royal΄, i.e.
choice, μύρον Sappho Supp. 23.19, CratesCom. 2; cf. βασίλεια· γένος ἰσχάδων, Hsch. Ἄρτεμις βασιληΐη, divinity in Thrace, Hdt. 4.33.

ον, βασιλεία z.B. ἰσχύς Aesch. Pers. 589 ; Paus. 3.1.5 Lesart der codd.; ion. u. ep. βασιλήϊος, Her. βασιληΐη πόλις 7.209 ; königlich, fürstlich ; γένος βασιλήϊον, ἅπαξ εἰρημ., Od. 16.401 ; θρόνος Her. 1.14 u. sonst überall ; ἡ βασίλειος στοά Ar. Eccl. 685, die Säulenhalle, wo der Archon βασιλεύς Gericht hält, auch der Areopag sich versammelt, Dem. 25.23, nach B.A. 229 von Ζεὺς βασιλεύς benannt.
Das neutr. als subst. gew.
   a) τὰ βασίλεια, königliche Wohnung, Palast, Residenz, schon Her. 1.30 βασιλήϊα, u. öfter ; Ar. Ach. 80 ; Plat. Crit. 115c ; Xen. oft, der auch den sing. so häufig braucht, Cyr. 2.4.3, 7.5.25 ; Pol. 3.15 ; DS. 20.24.
   b) τὸ βασίλειον, königlicher Schatz, Her. 2.149 u. Sp.
   c) das Diadem, Plut. Is. et Os. 19 ; bei Sp. = βασιλεία, z.B. Plut. Agis 11.

βασίλειος, -ον (also -α, -ον; < βασιλεύς),
[in LXX; Exo.19:6, Deu.3:10 (מַמְלָכָה), Exo.23:22, Wis.18:15, 3Ma.3:28, 4Ma.3:8 * ;]
royal: 1Pe.2:9 (LXX) (see Hort, in l.).†

royal, regal, kingly;, metaphoically possessed of high prerogatives and distinction, 1Pet. 2:9; (AS)