(impf. ἐϐάρυνον, f. βαρυνῶ, ao. ἐϐάρυνα, pf. inus. ; pass. f. βαρυνθήσομαι, ao. ἐϐαρύνθην, pf. inus. en att., v. ci-dessous) :
      1 rendre pesant, alourdir : τινα, IL. 5, 664, qqn ; εἵματα, OD. 5, 321, ses vêtements (l’alourdissaient), en parl. d’Ulysse naufragé ; βαρύνεται γυῖα, IL. 19, 165, ses membres sont alourdis ; βαρύνεσθαι τὴν χεῖρα, IL. 20, 480, avoir la main alourdie (par une blessure) ; β. τὰ σκέλη, PLAT. ; τὴν κεφαλήν, PLAT. ATH. avoir les jambes lourdes, la tête lourde ; fig. être accablé (de douleur, de maux, etc.) abs. PD. N. 7, 43 ; SOPH. O.R. 781 ; avec un dat. χόλῳ βαρύνεσθαι, SOPH. Aj. 41, être accablé de ressentiment ;
      2 fig. fatiguer, importuner : δικαστάς, XÉN. Ap. 9, des juges ; au pass. être fatigué ou mécontent : διά τι, THC. 5, 7 ; τινι, CALL. Del. 244 ; OPP. H. 2, 59 ; 5, 65 ; PLUT. Num. 2 ; τι, DH. 4, 14 ; 10, 17 ; PLUT. Cam. 1 ; M. 134 d, de qqe ch., supporter qqe ch. avec peine ; avec un acc. de pers. : τινα, PLUT. Thes. 32, supporter qqn avec peine ;
      3 t. de gr. prononcer avec l’accent grave (sans haussement de ton) sur la dernière syllabe, càd. ne frapper cette syllabe d’aucun accent, d’où faire remonter l’accent, en parl. du dialecte éolien, DYSC. Pron. 298 c ; DRAC. 21, 15, etc.

➳ Impf. poét. 3 sg. βάρυνε [ῡ] IL. 5, 664. Ao. pass. 3 pl. poét. βάρυνθεν, PD. N. 7, 43. Pf. βεϐάρυμμαι, d’où 3 pl. βεϐάρυνται, SPT. Nah. 2, 9 ; inf. βεϐαρύνθαι, ARSTT. Physiogn. 6, 10 ; mais βεϐάρυμαι, d’où part. βεϐαρυμένος, HPC. Ep. 9, 374 Littré (var. βεϐαρημένος Hercher).

Étym. βαρύς.

Pi. P. 1.84, Pl. Phdr. 247b; impf., Od. 5.321; fut. -υνῶ X. Ap. 9; aor. ἐβάρυνα Plu. 2.127c, etc. ; — Pass., pres., Il. 19.165, etc. ; fut. βαρυνθήσομαι S. Fr. 697, Plb. 5.94.9, LXX Si. 3.26; aor. ἐβαρύνθην Il. 20.480, etc. ; pf. βεβάρυμμαι Hp. Ep. 17, Arist. Phgn. (v. infr.), LXX Na. 2.9 (10); (< βαρύς): — weigh down, oppress, depress, εἵματα γάρ ῥ’ ἐβάρυνε Od. 5.321; βάρυνε δέ μιν δόρυ μακρὸν ἑλκόμενον Il. 5.664, etc. ; ἤν σε βαρύνῃ δίψος Epigr. ap. Sotion p. 39 W. ; — Pass., λάθρῃ γυῖα βαρύνεται he is heavy, i.e.
weary, in limb, Il. 19.165; χεῖρα βαρυνθείς disabled in hand, 20.480; βεβαρύνθαι to be oppressed by surfeit, etc., Arist. Phgn. 810b22, cf. HA 582b8, Ph. 1.38; ὑπὸ κόπου D.H. 1.39; βαρύνεσθαι τὴν γαστέρα to be pregnant, Luc. Merc. Cond. 34, cf. X. Mem. 2.2.5; τόκοις E. IT 1228; β. alone, Nonn. D. 26.270; βαρύνεταί τινι τὸ σκέλος Ar. Ach. 220, cf. Pl. Phd. 117e; ὄμμα β., of one dying, E. Alc. 385; βαρυνόμεν’ ἔνθα καὶ ἔνθα ἐκ παθέων Timo 9; also ὃ αὐταῖς ἐβαρύνθη weighed upon them, Plot. 4.3.15. metaph, oppress, weary, ἀστῶν ἀκοὰ κρύφιον θυμὸν β. Pi. P. 1.84; τοὺς δικαστάς X. Ap. 9; of cold, Arist. Somn. Vig 456b26; make more grievous, ἀνίαν Ph. 2.425; — Pass., to be oppressed, distressed, Simon, 184.5, Pi. N. 7.43, S. El. 820, Th. 8.1; πήμασιν by calamities, A. Ag. 836, cf. 189 (lyr.); χόλῳ S. Aj. 41; κακῇ ὀσμῇ Id. Ph. 890; ὀσμῆς Id. Fr. 697; ξυντυχίᾳ Cratin. 166; διά τι Th. 5.7; ὑπό τινων Nic.Dam. p. 38 D. ; ἐβαρύνθη ἡ καρδία was made stubborn, was hardened, LXX Ex. 8.15 (11), al. ; also c. acc., τὰ λυπηρὰ τῆς τύχης D.H. 4.14; γῆρας J. BJ 1.32.2, cf. Plu. Cor. 31, D.Chr. 43.6; τινά Id. 40.1, Plu. Thes. 32, POxy. 298.26 (i AD); τὸν πλοῦτον to be overloaded with, Eun. Hist. p. 248D.
mark with the grave accent, Hdn. Gr. 1.18, A.D. Synt. 120.4, Ath. 2.52f. — βαρύνω 1 is replaced by βαρέω in later Greek.

beschweren, belasten, Od. 5.321 ; gew. übertr., belästigen, plagen, βάρυνε δέ μιν δόρυ Il. 5.664 ; vgl. 11.584 ; ἀστῶν ἀκοὰ θυμὸν βαρύνει Pind. P. 1.83 ; δίψος βαρύνει σε Ep.adesp. 198 (APP 100). Prosa, Plat. Phaedr. 247b ; τοὺς δικαστάς Xen. Apol. 9. Viel häufiger pass., beschwert werden, βαρύνεται γυῖα, er wird schwer, kraftlos an den Gliedern, Il. 19.165 ; βαρυνθεὶς χεῖρα, an der Hand gelähmt, 20.480 ; γοῦνα βαρυνθείς Ap.Rh. 2.202 ; γυῖα Ep.adesp. 272 (Plan. 265); Prosa, τὰ σκέλη Plat. Phaed. 107e ; τὴν κεφαλήν Charm. 155d ; τὸ σκέλος βαρύνεται Ar. Ach. 214 ; ὄμμα βαρύνεται, von Sterbenden, Eur. Alc. 385 ; τὴν γαστέρα, schwanger sein, Luc. Mere. cond. 34 ; νηδὺν Leon.Tar. 2 (VI.202). Bes. belästigt, geplagt werden, πήμασι Aesch. Ag. 810 ; χόλῳ Soph. Aj. 40 ; ὀσμῇ Phil. 878 ; τόκοις Eur. I.T. 1228 ; συντυχίᾳ βαρυνόμενος Cratin. Prisc. VIII p. 181 ; ὑπὸ τῆς ἡλικίας Pol. 5.5. Uebh. mißmütig werden, καὶ χαλεπῶς φέρειν Thuc. 8.1, 2.16 ; Xen. Mem. 2.1.31 ; διά τι Thuc. 5.7 ; τινί ; auf Einen zürnen, Call. Del. 244 ; Plut. Num. 2 ; τινά od. τί, mit etwas unzufrieden sein, z.B. τυραννίδος πόλεμον Plut. Poplic. 2 ; öfter bei Sp.
Bei Gramm. = den Gravis setzen.

βαρύνω,
to weigh down = βαρέω (which see): Luk.21:34, Rec.†
(AS)