ας (ἡ) [ῐ] force, d’où :
      1 force vitale, ἀφαιρεῖσθαι βίας χαλκῷ, OD. 22, 219, trancher la vie par le fer ;
      2 p. ext. force du corps, vigueur, en parl. de l’homme et des animaux, HOM. etc. ; joint à κάρτος, OD. 4, 415 ; 6, 197, etc. ; à χεῖρες, IL. 3, 431 ; OD. 12, 246, etc. ; par périphr. en parl. d’hommes forts et courageux : βίη (ion.) Διομήδεος, IL. 5, 781, etc. ; βία Τυδέως, ESCHL. Sept. 571, etc., la force de Diomède, de Tydée, etc. càd. le vaillant Diomède, le vaillant Tydée, etc. ; avec un adj. βίη Ἐτεοκληείη, IL. 4, 386 ; β. Ἡρακληείη, IL. 5, 638, etc. le valeureux Étéocle, le robuste Hèraklès, etc. ; en parl. de choses (force du vent, etc.) IL. 16, 213 ; 23, 713 ; etc. ; puissance d’un engin de tir, HÉRON ; rar. en parl. de l’intelligence, IL. 3, 45 ;
      3 emploi de la force, violence, HOM. etc. ; βίᾳ τινός, ATT. (ESCHL. Sept. 746 ; THC. 1, 43, etc.), en dépit de qqn, malgré qqn ; adv., βίᾳ, ESCHL. Pr. 74, etc. ; ion. βίῃ, IL. 12, 341, etc. ; OD. 15, 231, etc. ; HDT. 6, 5, etc. ; βίηφι, OD. 1, 403, etc. par force, de force ; p. opp. à ἔπει, IL. 15, 106 ; de même πρὸς βίαν, ESCHL. Pr. 208 ; SOPH. O.R. 805, etc. ; ἐκ βίας, SOPH. Ph. 563, etc. ; ὑπὸ βίας, PLAT. ; ὑπὸ βίης, HDT. 6, 107 ; διὰ βίας, PLAT. ; ἀπὸ βίας, DS. 20, 51 ; avec idée de colère, de mauvais traitement, SOPH. Aj. 1334 ; joint à ὕϐρις, OD. 15, 329 ; surt. au plur. IL. 5, 521 ; OD. 3, 216 ; βίας γραφή, PLUT. accusation de violence.

➳ Ion. βίη, HOM. HDT. ll. cc. Dat. épq. βίηφι, OD. l. c. ; THCR. Idyl. 25, 138.

Étym. R. indo-europ. *g^wei-, conquérir, forcer ; cf. sscr. jáyati.

Ion. βίη [ι], ἡ ; Ep. dat. βίηφι Od. 6.6: — bodily strength, force, Hom., etc. ; χειρῶν βία B. 10.91; — in Hom., periphr. of strong men, βίη Ἡρακληείη Il. 2.658, where the part. masc. πέρσας follows, cf. 11.690; βίη Ἐτεοκληείη, Ἰφικλείη, 4.386, Od. 11.290, etc. ; βίη Διομήδεος Il. 5.781; also ἲς… βίης Ἠρακληείης Hes. Th. 332; so in Lyr. and Trag., Πέλοπος βία B. 5.181; Τυδέως βία, Πολυνείκους β., A. Th. 571, 577; φίλτατ’ Αἰγίσθου β. Id. Ch. 893; θήρειος β., = Κένταυροι, S. Tr. 1059. personified, Κράτος Βία τε A. Pr. 12. of the mind, οὐκ ἔστι βίη φρεσίν Il. 3.45. of an argument, βίαν οὐκ ἔχειν πρὸς <τὸ> ἀποδειξαι Phld. Sign. 9.
act of violence, ὕβρις τε βίη τε Od. 15.329; mostly in pl., κείνων γε βίας ἀποτείσεαι 11.117; βίας ὑποδέγμενος ἀνδρῶν 16.189; βίαι ἀνέμων Il. 16.213. βίᾳ τινός against one΄s will, in spite of him, A. Th. 746 (lyr.), S. Ant. 79, Th. 1.43, etc. ; β. φρενῶν A. Th. 612; β. καρδίας Id. Supp. 798; β. alone as Adv., perforce, Od. 15.231, B. 17.10, A. Pr. 74, al. ; βίῃ ἐπειρᾶτο Hdt. 6.5; opp. κατὰ φύσιν, Arist. Ph. 215a1; also πρὸς βίαν τινός A. Eu. 5; πρὸς βίαν ἄγειν τινά Id. Pr. 210, cf. S. OT 805, Eup. 8.10 D., Ar. V. 443, etc. ; opp. ἑκών, Pl. Phdr. 236d; ἐκ βίας S. Ph. 563, al., Herod. 5.58; ὑπὸ βίης Hdt. 6.107; ἀπὸ βίας D.S. 20.51; of Zeus, εὐμενεῖ βία κτίσας A. Supp. 1068 (lyr.). in Att. law, rape, βίας δίκη Sch. Pl. R. 464e; βίᾳ αἰσχύνεσθαί τινα Lys. 1.32. = Lat. vis, βίας γραφή D C. 37.31, cf. 33; μαρτύρομαι τὴν βίαν POxy. 1120.11 (iii AD). (Cf. Skt. jyā´, jiyā´ ΄preponderating power΄, jināti ΄oppress΄.)

ἡ, ion. βίη (verwandt βίος u. βιός), Stärke, Gewalt, Kraft, sowohl in geistiger als in leiblicher Hinsicht ; beide lassen sich nicht immer genau sondern ; Gewalttat. Der Zusammenhang des Wortesmit βίος, Leben, Lebenskraft, bes. deutlich Od. 22.219 αὐτὰρ ἐπην ὑμέων γε βίας ἀφελώμεθα χαλκῷ = »wenn wir euch getötet haben werden.« Od. 4.415 καὶ τότ' ἔπειθ' ὑμῖν μελέτω κάρτος τε βίη τε, Homerisch, κάρτος u. βίη stehn παραλλήλως ; 18.139 πολλὰ δ' ἀτάσθαλ' ἔρεξα βίῃ καὶ κάρτεϊ εἴκων ; 6.197 Ἀλκινόοιο, τοῦ δ' ἐκ Φαιήκων ἔχεται κάρτος τε βίη τε. Diese homerische Zusammenstellung von κράτος und βία schwebte dem Aeschylus vor, als er im Prom. die Personificationen Κράτος καὶ Βία einführte ; vgl. über Aeschylus Homer. Studien, Sengebusch Homer. diss. 1 p. 170 sqq. Auch das Adjektiv κρατερός verbindet Homer mit βία : κρατερῆφι βίηφιν Il. 21.501, Od. 9.476, 12.210. Παραλλήλως steht bei Hom. βία auch mit ἴς und mit χεῖρες : Od. 18.4 οὐδέ οἱ ἦν ἲς οὐδὲ βίη, εἶδος δὲ μάλα μέγας ἦν ὁράασθαι ; 21.315 χερσίν τε βίηφί τε ἧφι πιθήσας ; Il. 12.135 χείρεσσι πεποιθότες ἠδὲ βίηφιν ; 15.139 βίην καὶ χεῖρας ἀμείνων. Gegensatz μῆτις Il. 23.315 μήτι τοι δρυτόμος μέγ' ἀμείνων ἠὲ βίηφιν ; Od. 9.406 ἦ μή τις σ' αὐτὸν κτείνει δόλῳ ἠὲ βίηφιν, Il. 15.106 ἦ ἔτι μιν μέμαμεν καταπαυσέμεν ἆσσον ἰόντες ἢ ἔπει ἠὲ βίῃ ; mehr geistig, = Mut, Il. 3.45 οὕνεκα καλὸν εἶδος ἔπ'· ἀλλ' οὐκ ἔστι βίη φρεσίν, οὐδέ τις ἀλκή ; 11.561 οἱ δέ τε παῖδες τύπτουσιν ῥοπάλοισι· βίη δέ τε νηπίη αὐτῶν. Oefters wird βία zur Umschreibung des Namens von Fürsten und Helden gebraucht : Il. 5.781 ἀμφὶ βίην Διομήδεος ἱπποδάμοιο εἰλόμενοι, = ἀμφὶ Διομήδη ; 20.307 νῦν δὲ δὴ αἰνείαο βίη Τρώεσσιν ἀνάξει καὶ παίδων παῖδες ; 3.105 ἄξετε δὲ Πριάμοιο βίην ; 18.117 οὐδὲ γὰρ οὐδὲ βίη Ἡρακλῆος φύγε κῆρα ; 5.638 ἀλλοῖόν τινά φασι βίην Ἡρακληείην εἶναι ; 4.386 δαινυμένους κατὰ δῶμα βίης Ἐτεοκληείης ; Od. 11.290 ὃς μὴ ἕλικας βόας εὐρυμετώπους ἐκ Φυλάκης ἐλάσειε βίης Ἰφικληείης ἀργαλέας ; vs. 296 καὶ τότε δή μιν ἔλυσε βίη Ἰφικληείη θέσφατα πάντ' εἰπόντα. Vom Winde, Il. 16.213 βίας ἀνέμων ἀλεείνων. Oefters = Gewalttat, Gewalttätigkeit : Od. 15.329 τῶν ὕβρις τε βίη τε σιδήρεον οὐρανὸν ἵκει ; 11.118 ἀλλ' ἤτοι κείνων γε βίας ἀποτίσεαι ἐλθών ; 16.189 τοῦ εἵνεκα σὺ στεναχίζων πάσχεις ἄλγεα πολλά, βίας ὑποδέγμενος ἀνδρῶν ; Il. 16.387 οἳ βίῃ εἰν ἀγορῇ σκολιὰς κρίνωσι θέμιστας ; Od. 1.403 ὅς τίς σ' ἀέκοντα βίηφιν κτήματ' ἀπορραίσει ; 4.646 ἤ σε βίῃ ἀέκοντος ἀπηύρα νῆα μέλαιναν, ἦε ἑκών οἱ δῶκας ; 15.231 ὅς οἱ χρήματα εἶχε βίῃ. – Aehnlich bei den Folgenden : Hes. Theog. 332 ἀλλά ἑ ἲς ἐδάμασσε βίης Ἡρακληείης ; Pind. Ol. 1.88 Οἰνομάου βίαν ; Isthm. 8.54 μέμνονος βίαν ὑπέρθυμον ; Aeschyl. Sept. 448 Πολυφόντου βία ; 620 φῶτα Λασθένους βίαν ; Soph. Trach. 38 Ἰφίτου βίαν ; Eur. Phoeniss. 56 Ἐτεοκλέα κλεινήν τε Πολυνείκους βίαν. Vom Winde Arist. und Sp. Oft = Gewalttat ; Tragg.; δυσφιλής Aesch. Eum. 54 ; βίᾳ, mit Gewalt, gewaltsam, Prom. 357 u. öfter, mit ἁρπάζειν, ἐλαύνειν vrbdn ; vgl. Eur. Andr. 390, Hipp. 886 ; auch in Prosa, αἱ βίᾳ πράξεις, gewalttätige Handlungen, Plat. Polit. 280d ; βίᾳ καὶ ἀγριότητι Rep. III.411d ; πειθοῖ καὶ βίᾳ Legg. IV.722b, wie διὰ πειθοῦς u. διὰ βίας, Polit. 304d ; ὑπὸ πειθοῦς u. ὑπὸ βίας Rep. VIII.548b ; oft βίᾳ ἄγειν, πάσχειν u. ä.; ἑλεῖν, im Kriege, Xen.; βίᾳ τινός, wider Jemandes Willen, so daß Einer ihn zwingt, φρενῶν βίᾳ Aesch. Spt. 594 ; Suppl. 424 ; Eur. Phoen. 875 ; ἡμῶν Thuc. 1.43, 68 ; ἐχθρῶν Plat. Rep. VIII.566a ; τῶν πολλῶν Dem. Lept. 53 ; πρὸς βίαν, gewaltsam, gezwungen, Aesch. Prom. 208 ; Ag. 850 u. öfter ; Ar. Ach. 73 u. sonst ; πρὸς βίαν μᾶλλον ἢ ἑκών, gezwungen, Plat. Phaedr. 239d ; πρὸς βίαν τινός Aesch. Eum. 5 ; Eur. Suppl. 170 u. öfter ; πρὸς βίαν ist gew. pass., βίᾳ act. zu fassen ; ἐκ βίας, dasselbe, Soph. Phil. 563 u. öfter ; ἀπὸ βίας DS. 20.51.

βία, -ας, ἡ,
[in LXX for פֶּרֶךְ, etc. ;]
strength, force, violence: Act.5:26 21:35 24:7 27:41.†
(AS)