GRC

βέβηλος

download
JSON

Bailly

ος, ον, où l’on peut marcher, dont l’accès n’est pas interdit, d’où :
   I profane, en parl. de lieux, p. opp. à ἄϐατος, SOPH. fr. 109 ; à ἱερός, DH. 7, 8 ; joint à ἄλσος, ESCHL. Suppl. 509 ; SOPH. O.C. 10 ; ἐν βεϐήλῳ, THC. 4, 97, dans un lieu profane ; en parl. de pers. SOPH. fr. 154 ; p. suite :
      1 non initié à, gén. ANTH. 9, 298 ;
      2 impur, EUR. fr. 650 ; PLAT. Conv. 218 b ; joint à ἀνόσιος, PHIL. 1, 658 ; à ἀκάθαρτος, PHIL. 2, 165 ; à ἀκάθαρτος καὶ ἀνίερος, PHIL. 2, 235, etc. ;
   II connu de tous, vulgaire (p. opp. à κεκρυμμένος, caché, secret), EUR. Her. 404.

Dor. βέϐαλος [ᾱ] LYSIS Ep. ad Pyth. p. 52 Orell.

Étym. rapport avec βέϐηκα, βαίνω, mais formation peu claire.

Bailly 2020 Hugo Chávez Gérard Gréco, André Charbonnet, Mark De Wilde, Bernard Maréchal & contributeurs / Licence Creative Commons Attribution - Pas d'Utilisation Commerciale - Pas de Modification — « CC BY-NC-ND 4.0 »

LSJ

ον, Dor. βέβαλος IG 3.3845, Ps.-Lysis ap. Iamb. VP 17.75; (< βαίνω, βηλός): — allowable to be trodden, prob. of ground (opp. ἱερός, D.H. 7.8); καὶ πῶς β. ἄλσος ἂν ῥύοιτό με ; A. Supp. 509; ἢ πρὸς βεβήλοις ἢ πρὸς ἄλσεσιν θεῶν either on profane ground or…, S. OC 10; ἔς τε τἄβατα καὶ πρὸς βέβηλα Id. Fr. 88; hence generally, permitted, καὶ βέβηλα καὶ κεκρυμμένα λόγια public, current, E. Heracl. 404; ἐν βεβήλῳ Th. 4.97; βέβηλα permitted meats, Ath. 2.65f. of persons, unhallowed, = ἀμύητος, S. Fr. 154, Orph. Fr. 245; impure, E. Fr. 648; β. τε καὶ ἄγροικος Pl. Smp. 218b; β. καὶ ἀνόσια ἐνθυμήματα Ph. 2.165; c. gen., uninitiated, τελετῆς AP 9.298 (Antiphil.); ἀποδεικτικῆς μεθόδου Gal. UP 12.6. Adv. -λως Ph. 1.523.
Liddell-Scott-Jones, Greek-English Lexicon (9th ed., 1940)

Pape

ον (βαίνω), zugänzlich, was man ungehindert betreten darf, dem Geweihten entgegengesetzt, Suid. τὰ μὴ ὅσια μηδὲ ἱερά, παντὶ δὲ βάσιμα ; ἄλσος Aesch. Suppl. 504 ; Soph. O.C. 10 ; Thuc. 4.97 u. Folgde. Von Menschen, nicht eingeweiht, τινός, z.B. τελετῆς καὶ ἡλίου Antiphil. 33 (IX.298); mit ἄγροικος vrbdn Plat. Symp. 218b ; so bes. Sp., unheilig, unrein. – Von Speisen, die man essen darf, Ath. II.65f.
Pape, Griechisch-deutsches Handwörterbuch (3. Aufl., 1914)

TBESG

βέβηλος, -ον
(< βαίνω, whence βηλός, a threshold), [in LXX chiefly for חֹל ;]
__1. permitted to be trodden, accessible (see DCG, ii, 422b); hence,
__2. (opp. to ἱερός) unhallowed, profane: of things, 1Ti.4:7 6:20, 2Ti.2:16; of men, 1Ti.1:9, Heb.12:16 (cf. κοινός; Cremer, 140).
† (AS)
Translators Brief lexicon of Extended Strongs for Greek based on Abbot-Smith, A Manual Greek Lexicon of the New Testament (1922) (=AS), with corrections and adapted by Tyndale Scholars
memory