ου (τὸ) surface servant de fondement, d’où :
      1 base, HDT. 1, 183 ; part. piédestal d’une statue, HDT. 5, 85 ; ESCHL. Pers. 811 ; XÉN. Eq. 1, 1 ;
      2 degré, marche, HDT. 7, 23 ; SOPH. O.C. 1591 ; part. degré d’échelle, échelon, EUR. Ph. 1179 ; HDN 4, 2, 9, fig. κινδύνου βάθρα, EUR. Cycl. 352, les approches (litt. les degrés d’un danger) ;
      3 banc, siège, SOPH. O.R. 142 ; O.C. 101 ; PLAT. Prot. 315 c ; DÉM. 313, 12, etc. ; βάθρον (Δίκης) SOPH. Ant. 854, le trône (de la Justice) ;
      4 en gén. fondement solide, d’où sol (d’une maison, SOPH. Aj. 860 ; d’un pays, SOPH. Aj. 135, etc.) ; ou fondations, assises (de la terre, SOPH. O.C. 1662 ; d’une ville, EUR. Suppl. 1198) ; fig. fondement, support, PD. O. 13, 6 ; ἐν βάθροις εἶναι, EUR. Tr. 47, être ferme sur de solides fondements ; ἐκ βάθρων, DH. 8, 1 ; LUC. de fond en comble.

Étym. βαίνω.

τό, (< βαίνω) that on which anything steps or stands, hence, base, pedestal, τὸ β. καὶ ὁ θρόνος Hdt. 1.183; of a statue, Id. 5.85, X. Eq. 1.1; δαιμόνων ἱδρύματα… ἐξανέστρεπται βάθρων A. Pers. 812; throne, ὑψηλὸν Δίκας β. S. Ant. 854.
stage, scaffold, Hdt. 7.23. generally, solid base, ἀμφιρύτου Σαλαμῖνος β. S. Aj. 135 (anap.), cf. Ph. 1000, OC 1662; ὦ πατρῷον ἑστίας β., i.e.
house of my father, Id. Aj. 860; metaph, Εὐνομία βάθρον πολίων Pi. O. 13.6; pl., foundations, Ἰλίου… ἐξαναστήσας βάθρα E. Supp. 1198; ἐν βάθροις εἶναι stand firm, Id. Tr. 47; ἐκ βάθρων ἀνῃρῆσθαι utterly, Id. El. 608, cf. D.H. 8.1, Lyc. 770, AP 9.97 (Alph.).
step, S. OC 1591; rung of a ladder, E. Ph. 1179.
bench, seat, S. OT 142, OC 101, Phryn.Com. 3.5; τὰ β., of a lecture-room or school, Pl. Prt. 315c, 325e, etc. ; τὰ βάθρα σπογγίζων D. 18.258; seats in the council-chamber, Lys. 13.37. β. Ἱπποκράτους machine for reducing dislocation, Ruf. ap. Orib. 49.26. metaph, πόνους ἀφῖγμαι κἀπὶ κινδύνου βάθρα the verge of danger, E. Cyc. 352.

τό,
1) die Grundlage, worauf etwas ruht, Fußgestell einer Statue, Her. 5.85 ; Aesch. Pers. 798 u. sonst bei Tragg., bes. übertr. von Ländern, γῆς Soph. Phil. 988 ; Aj. 135 ; von Städten, πολίων Pind. Ol. 13.6 : Ἰλίου Eur. Hel. 1668 u. öfter ; ἑστίας Soph. Aj. 847 ; Eur. Herc.Fur. 715 ; ἐν βάθροις ἔτι εἶναι, fest stehen, Tr. 47 ; ἐκ βάθρων, von Grund aus, z.B. ἀναιρεῖσθαι, πόλεις ἀναστρέψαι, Dion.Hal. 8.1, 9.53 ; vgl. Alph. 5 (IX.97); ἐκ βάθρων ἐρειπομένη Τροίη ; vgl. Lycophr. 770 ; ἐκ βάθρων ἀνασπάσαι Poll. 1.12.
2) die Schwelle, übertr. κινδύνου, die nächste Nähe der Gefahr, Eur. Cycl. 352
3) Stufe, des Thrones, Her. 183 ; τὰ βάθρα, die Leiter, 7.23 ; Lys. 13.37 u. sonst ; Bank, Plat. Prot. 315c, 317d ; Dem. 18.258 will Classen de primord. gramm. von einer schwarzen Schultafel erkl.